Η συζήτηση του «αναπτυξιακού νόμου», τις προηγούμενες μέρες, στη Βουλή, αποτέλεσε μια ακόμα ευκαιρία αποκάλυψης της στρατηγικής σύμπλευσης των κομμάτων της αστικής διαχείρισης. Φάνηκε, για μια ακόμα φορά, καθαρά ότι δύο στρατηγικές συγκρούονται: Η μία, με τις όποιες παραλλαγές, είναι αυτή που έχει στο επίκεντρό της το καπιταλιστικό κέρδος και συνηγόρους τους ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων, Χρυσή Αυγή. Η άλλη έχει στο επίκεντρό της τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και υπερασπιστή της το ΚΚΕ.

Το στοιχείο που κυριάρχησε για δύο μέρες - όσο διήρκεσε η συζήτηση ενός νόμου που φτιάχτηκε για να παράσχει πρόσθετες ενισχύσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, εξ ου και τα εύσημα που έλαβε από βιομηχάνους, εφοπλιστές και τραπεζίτες - ήταν ο διαγκωνισμός ανάμεσα στα κόμματα της διαχείρισης για το ποιος μπορεί να προσφέρει περισσότερα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, να υπηρετήσει με μεγαλύτερη επάρκεια και αποτελεσματικότητα την ανάκαμψη της κερδοφορίας του και την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς του.

Στο πλαίσιο αυτό η ΝΔ ...κατακεραύνωσε την κυβέρνηση γιατί οι επενδυτές απαιτούν 100 δισ. ευρώ, μειωμένη και σταθερή φορολογία, όμως η κυβέρνηση δίνει «ένα τίποτα». Σε πλειοδοσία παροχών προς το κεφάλαιο επιδόθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης. Αναπαράγοντας τη δικομματική κοκορομαχία σχετικά με το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα την αναθέρμανση της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, έκανε λόγο για «αναιμικό» και «κουτσουρεμένο» νόμο, για περιβάλλον εχθρικό για τους επενδυτές. Επέκρινε την κυβέρνηση για «λάθος δημοσιονομικό μείγμα», διαφημίζοντας τις προτάσεις του κόμματός του για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και μεγαλύτερη καρατόμηση των κρατικών δαπανών κ.λπ.

Στο ίδιο, πάνω - κάτω, μήκος κύματος κινήθηκαν οι παρεμβάσεις και των άλλων κομμάτων. Το ΠΑΣΟΚ διαμαρτυρήθηκε γιατί ο «αναπτυξιακός νόμος» για το 2016 «δεν βρέχει τίποτα, ούτε ψιχάλα, μηδέν, από αυτόν τον νόμο». «Χαμηλής πτήσης», όσον αφορά τα κίνητρα προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, τον χαρακτήρισε το Ποτάμι. Κι άλλα προνόμια για τους επιχειρηματίες ζήτησε το χρυσαυγίτικο μόρφωμα. Σε ρόλο ατζέντη της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» εμφανίστηκε η Ενωση Κεντρώων. Απ' τη σκοπιά αυτή καταψήφισαν!

Από κυβερνητικής πλευράς οι επικρίσεις δεν έμειναν αναπάντητες. Ο Γ. Σταθάκης ξεκαθάρισε ότι «μέριμνα της κυβέρνησης» είναι με τον «αναπτυξιακό νόμο» «να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να υπάρξουν ιδιωτικές επενδύσεις και να βγει η οικονομία από την ύφεση». Εδωσε δε αναφορά για τον πακτωλό ζεστού χρήματος που διατίθεται για το σκοπό αυτό, προτρέποντας να «δούμε το νόμο σε συνάφεια με όλο το φάσμα εργαλείων για την ανάκαμψη των ιδιωτικών επενδύσεων, όπως το ΕΣΠΑ». Διαμαρτυρήθηκε, μάλιστα, ότι δεν μπορεί να κατανοήσει την κριτική στον «αναπτυξιακό νόμο» και επέστρεψε τις κατηγορίες λέγοντας: «Αν μας κάνετε κριτική ότι δεν στηρίζουμε τους ιδιώτες επενδυτές, αυτό το σύστημα που εφαρμόσατε τόσα χρόνια στήριζε τον ιδιώτη επενδυτή;».

Απέναντι σ' αυτήν την ομόθυμη έγνοια για τους καπιταλιστές, μόνο το ΚΚΕ τοποθετήθηκε απ' τη σκοπιά της υπεράσπισης των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, καλώντας το λαό να αγωνιστεί για ανάκτηση απωλειών σε μισθούς και συντάξεις, να οργανώσει την πάλη του για αλλαγές που θα φτάνουν έως το επίπεδο της εξουσίας. Να διεκδικήσει όλα όσα του ανήκουν και μπορεί να του προσφέρει ένας τόπος με τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες, απ' τη στιγμή που θα περάσουν στα χέρια του και θα τις αξιοποιήσει προς όφελός του, μοχθώντας όχι για τα κέρδη του κεφαλαίου αλλά για την ικανοποίηση των αναγκών του.