Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ήταν σαφέστατος, προχτές στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας, τελευταίο βήμα προπαρασκευής της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, αρχές Ιούλη στη Βαρσοβία. Μια σύνοδο που ο ίδιος έσπευσε να χαρακτηρίσει «ορόσημο», με βάση τις αποφάσεις που αναμένεται να παρθούν εκεί για διευρυμένη παρουσία των ΝΑΤΟικών δυνάμεων σε Ανατολική Ευρώπη και Ανατολική Μεσόγειο, στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα, με μετατόπιση της «δομής άμυνας» της λυκοσυμμαχίας στα ανατολικά. Ηδη, γίνεται λόγος για τη μεγαλύτερη από ποτέ συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, στις ασκήσεις που γίνονται σε Πολωνία, Βαλτικές Χώρες. Εχει, δε, σχηματιστεί μια γραμμή συγκέντρωσης ΝΑΤΟικών δυνάμεων από τη Βόρεια Ευρώπη στα σύνορα της Ουκρανίας έως τη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.

Βεβαίως, ο στόχος εδώ της λυκοσυμμαχίας κόντρα στη Ρωσία είναι φανερός. Επιπλέον, ο Γενς Στόλτενμπεργκ είπε: «Ψάχνουμε για το πώς μπορούμε να αυξήσουμε την παρουσία μας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Εχουμε ήδη ενισχύσει την παρουσία μας με περισσότερη εναέρια αστυνόμευση, με μέτρα διασφάλισης, με περισσότερη ναυτική παρουσία και περισσότερες ασκήσεις. Αλλά εξετάζουμε και τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε».

Απαριθμώντας ο Στόλτενμπεργκ την ανάπτυξη συστοιχιών PATRIΟT και ιπτάμενων ραντάρ AWACS στην Τουρκία, συμπλήρωσε ότι «έχουμε και περισσότερη ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο», παραπέμποντας ευθέως στην ανάπτυξη στο Αιγαίο της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2. Η οποία αρμάδα, με τις ευλογίες και της ελληνικής κυβέρνησης, κατέπλευσε εδώ τάχα για το Προσφυγικό, ενώ αφορά άμεσα την υλοποίηση των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών για παραπέρα συγκέντρωση δυνάμεών του στην ανατολική συνοριογραμμή, πάνω στο ναυτικό δίαυλο που διασχίζουν ρωσικά πολεμικά πλοία καθ' οδόν για Συρία. Βάζει έτσι, τον ελληνικό λαό στο επίκεντρο επικίνδυνων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στην πρεμούρα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων να διεκδικήσουν, μέσα από την τέτοια βαθύτερη εμπλοκή, τη γεωστρατηγική τους αναβάθμιση, ώστε να διεκδικήσουν μερίδιο από τη λεία.

Η τέτοια ενισχυμένη ναυτική παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο - κομβικός άξονας στην υλοποίηση των βρωμερών σχεδιασμών τους - περνά μέσα κι από τη στενότερη διασύνδεσή του με τις στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ. Σε πρώτη φάση τη διασύνδεση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων με τη ναυτική επιχείρηση της ΕΕ ΣΟΦΙΑ, που ξεκίνησε στη Μεσόγειο για αποτροπή τάχα προσφυγικών ροών από την Αφρική και εξάρθρωση δουλεμπορικών κυκλωμάτων, ενώ ανέλαβε ως επιπλέον «καθήκον» «να συμβάλει στην ανταλλαγή πληροφοριών καθώς και στην εφαρμογή του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης».

Είπε ο Στόλτενμπεργκ: «(...) έχουμε επίσης συμφωνήσει (σ.σ.: με την ΕΕ) σε όλα τα επιχειρησιακά ζητήματα που σχετίζονται με τη συνεργασία μας στο Αιγαίο, όπου πλοία του ΝΑΤΟ συνεργάζονται με τον Frontex και την ελληνική ακτοφυλακή (...) θα ήθελα να δω, επίσης, μεγαλύτερη πρόοδο στη Μεσόγειο. Και αυτό είναι ακριβώς ό,τι ζητήσαμε από τους στρατιωτικούς επιτελείς μας, να καταλήξουν με μια σύσταση, με μια εκτίμηση τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε με βάση την πείρα από το Αιγαίο Πέλαγος και στη συνέχεια να κινηθούμε ενδεχομένως προς την Κεντρική Μεσόγειο»...

Τα παραπάνω δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επιπλέον ομολογία, από τα πλέον επίσημα χείλη, για τον πραγματικό χαρακτήρα της έλευσης εδώ της ΝΑΤΟικής αρμάδας. Αυτής που καλωσόρισε η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή το αυταπόδεικτο, το πραγματικό της περιεχόμενο, καθαρά ιμπεριαλιστικό - πολεμικό, για την προάσπιση των κερδών, της πρωτοκαθεδρίας στο φαγοπότι μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών έναντι άλλων. Η ομολογία αυτή φορτώνει με επιπλέον ευθύνες την κυβέρνηση για την πρεμούρα της να υπηρετήσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Οπως και με ένα επιπλέον χρέος το οργανωμένο, ταξικό, εργατικό - λαϊκό κίνημα να επαγρυπνεί, να ξεσκεπάζει και να αντιπαλεύει τα σχέδια αυτά.