Παρασκευή 17 Ιούνη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Χωρίς ανάπαυλα

«Η πρώτη αξιολόγηση έχει ένα τμήμα. Το δεύτερο θα είναι η επόμενη αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου, που έχει δύσκολα θέματα, τα Εργασιακά, δεν χωράει συζήτηση», είπε προχτές από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης. Λίγες μέρες πριν, ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, είπε σε συνέντευξή του ότι η δεύτερη «αξιολόγηση» «θα είναι απαιτητική, αλλά όχι περισσότερο από την πρώτη» και ότι «μόνο εάν εφαρμοστούν απαρέγκλιτα οι προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις, μπορεί να γυρίσει σελίδα η Ελλάδα και να αλλάξει το παιχνίδι για την ελληνική οικονομία». Είναι φανερό ότι μέσα κι έξω από την Ελλάδα ετοιμάζουν το έδαφος για τον επόμενο γύρο των ανατροπών, αυτή τη φορά στα Εργασιακά, που όλοι λένε ότι θα είναι σαρωτικές, γι' αυτό και η κυβέρνηση δεν κρύβει την ανησυχία της. Οι ομολογίες αυτές, όμως, των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου μικρή σημασία έχουν για τους εργαζόμενους και το λαό, αν δεν αποτελέσουν «καμπανάκι» και κίνητρο για να οργανώσουν ακόμα καλύτερα και έγκαιρα την πάλη τους ενάντια στα μέτρα που τώρα εφαρμόζονται και στα χειρότερα που ετοιμάζονται. Καμιά χαλάρωση της αντιλαϊκής πολιτικής δεν πρόκειται να υπάρξει με την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης». Αντίθετα, κάθε επόμενος γύρος θα είναι χειρότερος για το λαό, αφού ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι βαρέλι δίχως πάτο σε ό,τι αφορά τα εργατικά δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες.

Η ... παραμύθα αλά ισπανικά

Η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φείδονται στη στήριξη της νέας σοσιαλδημοκρατίας που θα φέρει την «αλλαγή» στην Ισπανία, όπως στήριζαν για παράδειγμα την εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας, που θα «έφερνε τον άνεμο αλλαγής στην Ευρώπη» και τώρα τσακίζει ό,τι δικαίωμα έχει απομείνει στους Γάλλους εργαζόμενους. Η νέα σοσιαλδημοκρατία είναι η εκλογική συμπόρευση του σοσιαλδημοκρατικού μορφώματος των «Ποδέμος» με την οπορτουνιστική Ενωμένη Αριστερά (όπου συμμετέχει και το μεταλλαγμένο ΚΚ Ισπανίας), που κατεβαίνει στις εκλογές της 26ης Ιούνη ως «Ενωμένοι μπορούμε», η οποία τείνει μετεκλογική χείρα συνεργασίας στην παλιά σοσιαλδημοκρατία του Σοσιαλιστικού Κόμματος (αλά ΠΑΣΟΚ) για να ...φύγει η δεξιά.

Η επιχείρηση εγκλωβισμού των Ισπανών εργατών στις αυταπάτες της φιλολαϊκής διαχείρισης με άθικτη την εξουσία του κεφαλαίου στήνεται και πάλι. Οπως έγινε και στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ, που ανέλαβε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε μια περίοδο που τα κλασικά αστικά κόμματα αδυνατούσαν να χειραγωγήσουν τη λαϊκή συνείδηση όπως πριν. Ο ηγέτης της «αλλαγής» των «Ποδέμος», Πάμπλο Ιγκλέσιας, δεν κρύβει λόγια. Μιλώντας στην εφημερίδα «Ελ Παΐς» ανέφερε: «Είμαστε το αποτέλεσμα της αποτυχίας του τρίτου δρόμου. Η δική μας σοσιαλδημοκρατία ανταποκρίνεται σε ένα αναδιανεμητικό και επεκτατικό δημοσιονομικό κριτήριο, υπέρ της υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων, στοιχηματίζοντας στην εσωτερική κατανάλωση». Δηλαδή περσινά ...ξινά σταφύλια περί ...«δίκαιης ανάπτυξης» δήθεν υπέρ των ασθενέστερων. Το παραμύθιασμα στην ...ισπανική του εκδοχή.

Ποιο ρεκόρ;

«Για άλλη μια φορά τα επίσημα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ διαψεύδουν όλους εκείνους που, από την αρχή του χρόνου, φωνασκούν, τρομοκρατούν και παραπληροφορούν για βύθιση της οικονομίας και για απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας (...) για τέταρτο συνεχόμενο μήνα το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα παραμένει θετικό και το πρώτο πεντάμηνο του έτους παρουσιάζει ρεκόρ 15ετίας στις προσλήψεις», είπε πρόσφατα η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου. Θετικό ισοζύγιο 201.056 θέσεις, λένε τα στοιχεία. Πανηγυρίζει η αναπληρώτρια υπουργός για ρεκόρ 15ετίας στη μείωση της ανεργίας. Τι δε λέει; Οτι σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία συνεχίζει στο 24,9%. Δε λέει ότι η ανεργία εμφανίζεται να μειώνεται με ευέλικτες μορφές εργασίας, μοίρασμα μιας θέσης σε δύο και τρεις εργαζόμενους, άρα μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία δηλαδή μερικές μέρες τη βδομάδα, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ή προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, 5μηνα, ή 8μηνα, κ.λπ. Δεν είναι θέσεις εργασίας μόνιμες, με σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 8ωρο ή 7ωρο. Και όλα αυτά σημαίνουν ανάλογο μισθό, ανάλογη Ασφάλιση, πιο κάτω, δηλαδή, και από τον κατώτατο. Οσο όμως και να συγκαλύπτουν την ανεργία με αριθμούς, η πραγματικότητα, που είναι τραγική για εργαζόμενους - ανέργους, δεν κρύβεται.

Συμμέτοχη

Σε άρθρο της «Αυγής» στις 12/6/2016, με τίτλο «Ολική ψυχροπολεμική επαναφορά», γράφεται:

«Τι δείχνει η απόφαση του ΝΑΤΟ να "εξαπολύσει" ταυτόχρονα τρία μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια στην Ανατολική Ευρώπη (Anakonda 2016 στην Πολωνία στις 7-17 Ιουνίου, Baltops 2016 στη Βαλτική Θάλασσα στις 3-26 Ιουνίου, Saber Strike σε Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία στις 27 Μαΐου - 22 Ιουνίου) μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τα ρωσικά σύνορα;

Τι υπαινίσσεται η γνωστή και μη εξαιρετέα Βικτόρια Νούλαντ, η βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, υπεύθυνη για την Ευρώπη και την Ευρασία (ήταν η κυρία που "έστειλε" την ΕΕ να πάει να γαμ... από την πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου...) όταν λέει ότι "το ΝΑΤΟ ενισχύει τη θέση του στην Ανατολική Ευρώπη προκειμένου να μειώσει την τρωτότητα φίλων και συμμάχων που αντιμετωπίζουν τη ρωσική πίεση";

Γιατί η επικείμενη ΝΑΤΟική σύνοδος κορυφής στις 8 - 9 Ιουλίου στη Βαρσοβία, που, κατά τα λεγόμενα του Στόλτενμπεργκ, "θα χαράξει την πορεία προσαρμογής στο νέο περιβάλλον ασφαλείας ώστε να το ΝΑΤΟ να είναι έτοιμο να υπερασπιστεί όλους τους Συμμάχους του εναντίον οποιασδήποτε απειλής από οποιαδήποτε κατεύθυνση", θεωρείται το επόμενο "μεγάλο γεγονός" του συμμαχικού "ημερολογίου";».

Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Η κυβέρνηση θέλει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σε ρόλο υπερασπιστή κυριαρχικών δικαιωμάτων απέναντι στην Τουρκία, ενώ έχει αποστολή ενάντια στη Ρωσία. Του έδωσε κάθε διευκόλυνση για την πολεμική του δράση, του προσφέρει νέες βάσεις (Κάρπαθος), συμμετέχει σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις πολιορκίας της Ρωσίας και στη Μαύρη Θάλασσα. Η Β. Νούλαντ μπαινοβγαίνει στην Ελλάδα, εγκωμιάζοντας την κυβέρνηση που συμβάλλει στην ιμπεριαλιστική δράση στην Αν. Μεσόγειο. Συμμέτοχη, συνένοχη η κυβέρνηση στην ετοιμότητα θερμοπολεμικής δράσης του ΝΑΤΟ.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1882 Γεννιέται ο Ρώσος συνθέτης και πιανίστας Ιγκόρ Στραβίνσκι.

1913 Ξεσπά ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος.

1924 Συνέρχεται το 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (17/6 - 8/7/1924), το πρώτο που πραγματοποιήθηκε χωρίς τον Λένιν, ο οποίος δεν ήταν πια στη ζωή. Το Συνέδριο αποφάσισε τα καθήκοντα των ΚΚ στις νέες συνθήκες προσωρινής υποχώρησης του επαναστατικού κινήματος. Επίσης, έθεσε ως κύριο καθήκον την ανάπτυξη των ΚΚ σε οργανωτικά και ιδεολογικά ισχυρά μαζικά κόμματα, ικανά να καθοδηγήσουν πιο αποτελεσματικά την πάλη των μαζών στις χώρες τους.

1940 Λαϊκές κυβερνήσεις συγκροτούνται από τις 17 έως τις 21 Ιούνη στη Λετονία και την Εσθονία.

1943 Με την καθοδήγηση του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ πραγματοποιείται η απόδραση των 62 κομμουνιστών εξόριστων του Αη Στράτη, που κρατούνταν από τα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας.

1944 Επειτα από δημοψήφισμα, η Ισλανδία αποδεσμεύεται από τη Δανία και ανακηρύσσεται ανεξάρτητη Δημοκρατία.

1946 Εκατοντάδες επιτροπές σωματείων, συνοικιών και οργανώσεων της πρωτεύουσας κατεβαίνουν στη Βουλή σε διαμαρτυρία ενάντια στο Γ' Ψήφισμα («Περί εκτάκτων μέτρων αφορώντων την Δημόσιαν τάξιν και ασφάλειαν»). Η Αστυνομία επιτίθεται, τραυματίζει 50 και συλλαμβάνει 100. Η Βουλή το ψηφίζει. Την επόμενη μέρα, η ΓΣΕΕ πραγματοποιεί 24ωρη πανελλαδική απεργία διαμαρτυρίας.

1953 Ξεσπούν στο Βερολίνο και σε άλλες πόλεις της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας απεργίες και διαδηλώσεις δυσαρέσκειας για τις αυξήσεις σε πολλά προϊόντα, ενώ δολοφονούνται κομμουνιστές, καταστρέφονται γραφεία και υπηρεσίες, κ.λπ. Παρά τις προσπάθειες των αντεπαναστατών, οι διαδηλώσεις δε μετεξελίχθηκαν σε απόπειρα ανατροπής της λαϊκής εξουσίας. Η κατάσταση άλλαξε ριζικά, όταν σε λιγότερο από 24 ώρες άρχισαν να συγκροτούνται ένοπλα εργατικά τμήματα σε κάθε εργοστάσιο και να κινητοποιείται ο Κόκκινος Στρατός. Η αντεπανάσταση είχε αποτύχει.

1955 Οκτώ μαχητές του ΔΣΕ αποδρούν από την Ικαρία με καΐκι με προορισμό την Αλβανία. Πρόκειται για τους Γιάννη Τσερμέγκα, Στρατή Τσαμπή, Στέφανο Παπαγεωργάκη, Αντώνη Καλαμπόγια, Φίλιππο Μαυρίκη, Χαράλαμπο Γκότζιο, Κώστα Λίτσα και Μήτσο Μπάφα.

1982 Από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν, χαρακτηρίζει την ΕΣΣΔ «αυτοκρατορία του κακού».

1991 Η Βουλή της Νότιας Αφρικής ψηφίζει τη λήξη του φυλετικού διαχωρισμού, καταργώντας το απαρτχάιντ, που ίσχυε από το 1950.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ