Οι τραμπουκισμοί οργάνων της εργοδοσίας του Καζίνο Πάρνηθας ενάντια στη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη αποκαλύπτουν, για άλλη μια φορά, πως οι μεγαλοεπιχειρηματίες είναι αδίστακτοι όχι μόνο απέναντι στους εργαζόμενους, τους οποίους εκμεταλλεύονται στυγνά, αλλά σε κάθε οργανωμένη δράση στήριξής τους κόντρα στην ασυδοσία τους. Πολύ περισσότερο αποκαλύπτουν πως η δημοκρατία την οποία ευαγγελίζονται οι αστοί είναι φούμαρα αφού σταματά έξω από τις πόρτες των τόπων δουλειάς. Μέσα από τις πόρτες κυριαρχεί ο βούρδουλας του καπιταλιστή για το κέρδος. Αυτή είναι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Μια στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου, που δε διστάζει να χτυπήσει ακόμη και βουλευτή. Ταυτόχρονα, όμως, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι το πραγματικό πεδίο της ταξικής πάλης είναι ο τόπος δουλειάς. Εκεί που οι εργαζόμενοι έρχονται καθημερινά σε ανειρήνευτη πάλη με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αυτή είναι η μεταξύ τους ταξική σχέση, σχέση εκμετάλλευσης, αφού ο πλούτος και το κέρδος των καπιταλιστών παράγεται από τη δουλειά των εργαζομένων. Και στις πλατείες λένε κάποιοι. Εύκολο να πας και να φωνάξεις στις πλατείες. Και αυτό χρειάζεται. Αλλά πρωταρχικά στον τόπο που συγκρούονται οι ταξικοί αντίπαλοι. Εδώ είναι το πραγματικό μετερίζι του ταξικού πολιτικού αγώνα.