Το έδαφος για παραπέρα αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ελλάδα στρώνουν κυβέρνηση και ΕΕ. Σε έκθεση με θέμα «Αξιολόγηση των οικονομικών και δημοσιονομικών επιπτώσεων από τη σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης και των συνταξιοδοτικών παροχών για την αύξηση της μακροζωίας», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει για την Ελλάδα αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στο 68ο έτος από το 2030, κατ' εφαρμογή του νόμου που συνδέει τα όρια συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής.

Κατά τ' άλλα, η Κομισιόν επαινεί τις ελληνικές κυβερνήσεις για την προσαρμογή της νομοθεσίας στις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ, επιβεβαιώνοντας ότι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν την τελευταία τουλάχιστον τριετία και οι άλλοι που σχεδιάζονται, δεν οφείλονται στο μνημόνιο, αλλά αποτελούν κομμάτι στην υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου για την εξασφάλιση ακόμα φτηνότερης εργατικής δύναμης, με απαλλαγή των καπιταλιστών από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν (στοιχεία 2011), στην Ελλάδα:

• Η πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης είναι τα 62 χρόνια και 5 μήνες για τους άνδρες και 62 χρόνια και 4 μήνες για τις γυναίκες.
• Το 2030, η αντίστοιχη ηλικία προβλέπεται να είναι το 63ο έτος και 1 μήνας για τους άνδρες και το 62ο έτος και 9 μήνες για τις γυναίκες.
• Το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης (το 2010) ήταν τα 65 έτη και από το 2012 ανέβηκε στα 67. Από το 2021 και για κάθε τριετία αναμένεται νέα προσαρμογή βάσει του προσδόκιμου ζωής. Η έκθεση προβλέπει ότι το 2030 το γενικό όριο συνταξιοδότησης θα αυξηθεί στο 68ο έτος και το 2060 στο 70ό έτος και 7 μήνες.
• Οι αυξήσεις αυτές γίνεται προσπάθεια να δικαιολογηθούν με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Σήμερα, για την ηλικία των 65 ετών, το προσδόκιμο ζωής είναι 18 χρόνια για τους άνδρες και 20 χρόνια και 3 μήνες για τις γυναίκες. Το 2030 τα έτη αυξάνονται σε 19,9 και 22,2, αντίστοιχα, «παρασύροντας» βάσει του νόμου και τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Η έκθεση σημειώνει με νόημα ότι από το 2011 έως και το 2030, οι Ελληνες θα συνεχίσουν να περνούν το 1/4 της ενήλικης ζωής τους ως συνταξιούχοι, παρουσιάζοντας λίγο έως πολύ ως αναγκαία την αναπροσαρμογή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, όταν σήμερα η παραγωγικότητα της εργασίας και η μεγάλη ανεργία επιβάλλουν τη μείωση και όχι την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.