Στο σύνολό τους μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις στρέφουν την προσοχή των λαϊκών στρωμάτων στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, είτε ως αναμονή ενός ευρωπαϊκού μεσσία που έρχεται, δήθεν, να δώσει λύσεις, είτε γιατί - όπως λένε - το κέντρο της αντιπαράθεσης είναι εκεί. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι για κανέναν άλλο λόγο - είναι γνωστή η φανατική υπεράσπιση της ΕΕ και της Ευρωζώνης αφού αυτοπαρουσιάζεται ως ο πιο γνήσιος εγγυητής της - αλλά γιατί μιλά για φιλολαϊκό κυβερνητικό πρόγραμμα, αλλά τις φιλολαϊκές λύσεις τις παραπέμπει στις πανευρωπαϊκές αλλαγές.

Πρόκειται για επιχείρηση παροπλισμού της εργατικής τάξης στο κεντρικό πεδίο της αναμέτρησης, που είναι η ίδια η χώρα μέσα στην οποία εξελίσσεται η βάρβαρη επίθεση σε εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα. Η προσπάθεια παροπλισμού του κινήματος στο όνομα μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης ή μιας κυβέρνησης που υπόσχεται ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο, αλλά το αποτέλεσμα θα καθοριστεί με το εάν και πότε γίνουν ανάλογες αλλαγές στην ΕΕ. Ολη η λογική παραπέμπει στο υπάρχει λύση, αλλά αυτή εξαρτάται από την ΕΕ. Ψέμα είναι, αλλά: Τι σόι φιλολαϊκή κυβέρνηση θα είναι αυτή όταν την πολιτική της την εξαρτά από το τι θέλει η λυκοσυμμαχία; Δεν είναι το πεδίο της λύσης των προβλημάτων των Ελλήνων εργαζομένων η Ελλάδα; Στην Ελλάδα δεν έχουν απέναντί τους καπιταλιστές; Η συγκεκριμένη τοποθέτηση συσκοτίζει την αναγκαιότητα ανάπτυξης των διεκδικητικών αγώνων στη χώρα, συσκοτίζει το γεγονός ότι ο ταξικός αντίπαλος είναι εδώ, ωθεί στη μοιρολατρία της λύσης απ' έξω και μάλιστα από δυνάμεις που ως τώρα μιλούσαν για «κατοχή» από τη Γερμανία. Επιχειρούν ταυτόχρονα να κρύψουν το γεγονός ότι ήδη με τους καπιταλιστές τα έχουν βρει. Αποκαλυπτικοί ως προς αυτό οι ύμνοι στην επιχειρηματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και μιας σειράς άλλων αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η θέση για πανευρωπαϊκή λύση είναι παγίδα. Ο αντίπαλος είναι εδώ, βεβαίως και στην ΕΕ, αλλά εδώ τον παλεύουμε, όποια κυβέρνηση κι αν τον στηρίζει. Και ως προς αυτό έχει τη σημασία της η εκτίμηση της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα, που στην ανακοίνωσή της σημειώνει: «Η αναπαλαίωση του αστικού πολιτικού συστήματος πρέπει να συναντήσει τη λαϊκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα με τη μαζική οργάνωση και πάλη στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στα γραφεία, στη λαϊκή γειτονιά, στην ύπαιθρο, στους χώρους της μάθησης, στην εκπαίδευση, στην επαγγελματική κατάρτιση, με άμεσους στόχους πάλης για απόκρουση των νέων μέτρων που έρχονται. Καμία επανάπαυση γύρω από τα συνθήματα της επαναδιαπραγμάτευσης, της απαγκίστρωσης από τα μνημόνια και τη δανειακή σύμβαση, στα πλαίσια των οργάνων της ΕΕ και του ΔΝΤ».