-- Πώς αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο για τη συγκρότηση ενός μετώπου από τις αντίθετες δυνάμεις, αυτές δηλαδή που αντιτίθενται στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό; Σας θυμίζω εδώ την προεκλογική επιστολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

-- Να σας διορθώσω και θα συμφωνήσεις με τη διόρθωση. Και εμείς έχουμε ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Είμαστε στην Ευρώπη, δεν είμαστε στη Λατινική Αμερική. Ο δικός μας όμως ευρωπαϊκός προσανατολισμός είναι αυτό που λέμε συντονισμός λαϊκών κινημάτων σε αντίθεση και σε σύγκρουση με την ΕΕ. Και ο συντονισμός σήμερα πρέπει να γίνει με καθαρή θέση. Δεν υπάρχει λαϊκή ευημερία, δεν υπάρχει φιλολαϊκή ανάπτυξη εντός ΕΕ. Πάει και τέλειωσε.

Επομένως, δεν είμαστε κόμμα του αντιευρωπαϊκού προσανατολισμού. Αυτό που γίνεται να ταυτιστεί η Ευρώπη και οι λαοί με την ΕΕ, το απορρίπτουμε. Με συγχωρείς, είμαι βέβαιη ότι συμφωνείς με αυτήν την τοποθέτηση. Τους συμφέρει να καταγραφόμαστε οι αντιευρωπαϊκές δυνάμεις. Για να μη σας πω ότι εμείς είμαστε και φιλοοικουμενική δύναμη. Είμαστε και με την αμερικανική εργατική τάξη και με όλους.

Από χρόνια, από το 1996 ακόμα, το ΚΚΕ έχει προτείνει τη συμμαχία - μπορείς να βρεις πολλές ονομασίες, μέτωπο το λες, η συμμαχία είναι πιο κατανοητό, αλλά δεν έχει σημασία, είναι θέμα φραστικό - των αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, τις οποίες τις προσδιορίζουμε. Η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος ξεκινά - και το γράφει το Συνέδριό μας - από τα κάτω. Ακόμα κι αν είχαμε πέντε κόμματα που συμφωνούσαν μεταξύ μας, αυτή θα ήταν η προτεραιότητα, από τα κάτω. Δηλαδή εργατική τάξη, φτωχά λαϊκά στρώματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα άρχισε να λέει προνομιούχοι - μη προνομιούχοι. Αυτό ξέρετε τι είναι; Είναι τα κάθετα μέτρα. Αυτός που έχει σύνταξη 1.500 ευρώ, την έχει βγάλει μισθωτός, με τη δουλειά του, ο άλλος δούλεψε 30 χρόνια σε ένα χαλυβουργείο, μπορεί να πάρει σύνταξη 1.600 ευρώ, είναι πολύ; Θα τον πούμε προνομιούχο; Η σύγχρονη εργατική τάξη, που έχουν διευρυνθεί τα όριά της πολύ και τα κατώτερα μεσαία στρώματα, τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, δηλαδή οι επαγγελματίες, έμποροι, βιοτέχνες, ελευθεροεπαγγελματίες, φτωχή αγροτιά. Αυτή τη συμμαχία θέλουμε.

Και αυτή θα είναι μια συμμαχία, η οποία αναμφισβήτητα στην εξέλιξή της πολιτικοποιείται και έχει και πολιτικούς στόχους. Δεν μπορεί να είναι μια συμμαχία και να ασχολείται μόνο με την επίστρωση των πεζοδρομίων. Αν δεν πετύχεις αυτή τη συμμαχία... Και επομένως, όσες δυνάμεις συμφωνούν μαζί μας για την αποδέσμευση π.χ., πρέπει εκεί που είμαστε, μέσα στα μαζικά κινήματα, να δουλεύουμε σε αυτή την κατεύθυνση, μέσα στους μαζικούς χώρους.

Θέλω με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω αυτό: Πρέπει να τοποθετηθεί η κάθε δύναμη, θεωρητικά το λέω, δεν απευθύνομαι σε κάποια συγκεκριμένη, σε αυτό που λένε αριστερός χώρος και αριστερές δυνάμεις. Με την "μη κυβερνώσα αριστερά", τύπου ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο με την "κυβερνώσα αριστερά", εμείς σχέση δεν έχουμε. Οταν λέω σχέση δεν έχουμε, εννοώ δεν μπορούμε να τις εντάσσουμε μέσα στη συμμαχία αύριο ή μεθαύριο, ή να κάνουμε συζητήσεις μαζί τους για την ενότητα της αριστεράς. Δεν μπορείς να έχεις συνεργασία με κυβερνητικό κόμμα. Με κανένα κυβερνητικό κόμμα. Δε θα γίνεις σαν το Μπάαθ της Συρίας - δεν το λέω για εμάς, γιατί εμείς δεν κινδυνεύουμε από αυτό - που ξέρετε τι ήταν, οι συμμαχίες ήταν ιδιαίτερου τύπου, ήταν με επίκεντρο το κυβερνητικό κόμμα.

Λοιπόν, μερικοί πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Γιατί τώρα, συνεργασίες και μέτωπα και συμμαχίες και την ίδια ώρα συζητάμε με κόμμα που διεκδικεί κυβερνητική θέση και μάλιστα όχι συμμετοχή στην κυβέρνηση, αλλά κυβέρνηση και πρωθυπουργία και να μιλάμε για τα κινήματα, με συγχωρείτε, είναι αστεία πράγματα. Και εμείς αν μπαίναμε στην κυβέρνηση, δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για κινήματα τώρα. Εχετε δει καμιά κυβέρνηση να καλεί το λαό σε κινητοποιήσεις; Θα τον καλέσει όταν κινδυνεύει από τη ΝΔ ή από τη Χρυσή Αυγή. Οχι. Ο λαός πρέπει να είναι χειραφετημένος.