Η πείρα που έχει συσσωρεύσει ο λαός μετά 20 και πλέον χρόνια διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, πρέπει να αποτελέσει καθοριστικό κριτήριο ψήφου στις εκλογές για τις περιφέρειες και τους δήμους. Η ενιαία στρατηγική των δυο αυτών κομμάτων και των παραφυάδων τους, πρέπει να καταδικαστεί και στην κάλπη για να μεγαλώσει η χαραμάδα της ελπίδας που άνοιξε με την πάλη και τους αγώνες του ο λαός το προηγούμενο διάστημα. Η πολιτική τους επιδείνωσε τους όρους που ζει και βγάζει το μεροκάματο η εργατική λαϊκή οικογένεια, έκανε μια δράκα βιομηχάνων, εφοπλιστών και εργολάβων ακόμα πιο πλούσιους.

Ο λαός δεν έχει πείρα μόνο από την εναλλαγή του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην κυβερνητική καρέκλα. Εχει βιώσει από πρώτο χέρι και τα αποτελέσματα από την επιλογή του να ψηφίζει τον έναν για να εκφράσει τη διαμαρτυρία του στην πολιτική του άλλου. Αυτό έγινε το 2004, όταν επέλεξε να τιμωρήσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ και να αναδείξει κυβέρνηση τη ΝΔ. Τι κέρδισαν τα λαϊκά στρώματα από αυτή την αλλαγή φρουράς στη διαχείριση για λογαριασμό της πλουτοκρατίας; Αντιασφαλιστικές ανατροπές, όπως αυτές του νόμου Πετραλιά, αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως ο νόμος για τη διευθέτηση το 2005, νέες φιλεργοδοτικές παροχές, όπως οι αλλεπάλληλες χρηματικές επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο.

Τα μέτρα αυτά ήρθαν να προστεθούν στα συντριπτικά πλήγματα που δέχτηκε το εργατικό εισόδημα και τα λαϊκά δικαιώματα από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την περίοδο 1996 - 2004. Ο λαός νόμισε πως τιμώρησε το ΠΑΣΟΚ, ψηφίζοντας τη ΝΔ για να βρεθεί μπροστά στα ίδια και χειρότερα. Το 2009, η ψήφος της αγανάκτησης για την πολιτική της ΝΔ μεταγγίστηκε στο ΠΑΣΟΚ και το ανέδειξε κυβέρνηση. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Το ΠΑΣΟΚ εξειδίκευσε το προεκλογικό του πρόγραμμα στα μέτρα του μνημονίου και έχει εξαπολύσει μια χωρίς προηγούμενο επίθεση, χωρίς ημερομηνία λήξης, στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Τι θα γίνει στις 7 και 14 Νοέμβρη; Αν ο λαός ψηφίσει τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ, την επομένη θα έχει εφοδιάσει την κυβέρνηση με επιπλέον όπλα στον πόλεμο που κάνει εναντίον του. Αν στηρίξει τη ΝΔ για διαμαρτυρία στο ΠΑΣΟΚ, επί της ουσίας επαναλαμβάνει το λάθος που έκανε το 2004 και το 2009, επιλέγοντας να τιμωρήσει τον έναν εταίρο της αντιλαϊκής πολιτικής ισχυροποιώντας τον άλλον. Αν ψηφίσει τα αναχώματα, η ψήφος θα σκορπίσει ανώδυνα για τον δικομματισμό και την πολιτική του. Αν επιλέξει να απέχει, θα χαρίσει στον αντίπαλο την ικανοποίηση ότι δεν έχει διάθεση να αγωνιστεί, να παλέψει. Μόνο η ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση» μπορεί να εκφράσει με τον πιο ατόφιο τρόπο τη διάθεση του λαού να καταδικάσει όσους ματώνουν την πλάτη του με το μαστίγιο της φιλομονοπωλιακής πολιτικής τους. Αλλά και την αποφασιστικότητά του να αμυνθεί και να αντεπιτεθεί, να παλέψει για την αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα.