«Κατά της μυθολογίας του μονόδρομου», αρθρογραφεί στην κυριακάτικη «Αυγή» ο Π. Λαφαζάνης, στέλεχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που έκανε σκοπό της ύπαρξής του την υπεράσπιση του ευρωμονόδρομου. Δικαίωμα στο λάθος βέβαια έχουν όλοι, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση κανένα «λάθος» δεν αναγνωρίζεται, κάθε άλλο... Ολόκληρο το άρθρο συντίθεται από οπορτουνιστικούς «μύθους» άκρως αποπροσανατολιστικούς για το λαό. Τι λέει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι η χώρα χρεοκόπησε, ότι τελεί υπό οικονομική κατοχή και ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση αλλά «εθελοντική επιτροπή διαχείρισης των εντολών των αγορών και των διευθυντηρίων της ΕΕ», ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος «εθνικής παρακμής» αν εφαρμοστούν τα μέτρα της κυβέρνησης. Ακόμα ότι το «νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο μετατρέπεται σε σωρούς ερειπίων» και ότι «κλονίζεται συθέμελα όλο το οικοδόμημα της ΕΕ, έτοιμο να αποσαθρωθεί».

Κι αφού τα λέει όλα αυτά στηλιτεύει τη «δημοσιονομική τρομοϋστερία», την οποία προηγούμενα έχει τροφοδοτήσει με όσα γράφει και υπερασπίζεται κάποιον εναλλακτικό δρόμο, για τον οποίο άραγε χρειάζεται κανείς να παλέψει αν, όπως ισχυρίζεται, όπου να 'ναι καταρρέει ο καπιταλισμός και η ΕΕ; Επειδή, βεβαίως, ξέρουν καλά οι οπορτουνιστές ότι ούτε ο καπιταλισμός ούτε η ΕΕ καταρρέουν, αλλά ανατρέπονται, όταν η λαϊκή οργή μετουσιωθεί σε υλική δύναμη πάλης, ρήξης, σύγκρουσης και ανατροπής, σπεύδει να προφυλάξει την ευρωένωση, ζητώντας κίνημα και συμμαχία, με στόχο την ...επαναθεμελίωση «μιας νέας ευρωπαϊκής προοπτικής»! Οπου σαν νέο εμφανίζει το παλιό, αλλά κάπως ρετουσαρισμένο π.χ. ακύρωση του ανεξάρτητου ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και υπαγωγή της σε έλεγχο, διαμόρφωση ενός «δημοκρατικού, αποτελεσματικού κράτους», έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος και ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα...

Η «μυθολογία» του οπορτουνισμού στην υπηρεσία του ευρωενωσιακού καπιταλισμού.