Το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνοντας από τη ΝΔ τη σκυτάλη της αντιλαϊκής πολιτικής με τις προγραμματικές δηλώσεις, το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού, την πολιτική πυγμής με χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σηματοδοτεί την ένταση της επίθεσης που είναι σε εξέλιξη ενάντια στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία.

Το ΠΑΣΟΚ υλοποιεί το πρόγραμμά του, τη στρατηγική της ΕΕ, του κεφαλαίου. Με τις κατευθυντήριες γραμμές της πρόσφατης ανακοίνωσης της Επιτροπής για «τη μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών για μια οικονομία σε φάση ανάκαμψης» [(COM2009)545 - 14.10.2009] η ΕΕ - και το ΠΑΣΟΚ σε ό,τι αφορά τη χώρα μας - επικαιροποιούν τη στρατηγική τους για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, τη διασφάλιση και αύξηση των κερδών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

«Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει (i) μείωση του ελλείμματος και του χρέους» με νέα δέσμη καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, πολυετή λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις, γενικευμένη επέκταση των φορομπηχτικών μέτρων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών (ii) «απασχόληση.... στη βάση της εφαρμογής των αρχών της ευελιξίας με ασφάλεια (flexicurity) βάσει των αρχών της στρατηγικής της Λισσαβόνας» και (iii) «μεταρρυθμίσεις των συστημάτων κοινωνικής προστασίας» με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας.

Οι χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων με «stage» και γενικότερα οι προσωρινές ελαστικές μορφές εργασίας και οι «ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι», καθώς και η προσαρμογή των Οδηγιών της ΕΕ στην εθνική νομοθεσία αποτελούν τις πρώτες προτεραιότητες της αντεργατικής καταιγίδας που εξήγγειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος επιστρατεύει την απάτη του «κοινωνικού διαλόγου» και τις υποταγμένες ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Σε αυτές τις προτεραιότητες εντάσσεται και η εφαρμογή της Οδηγίας 2008/104/ΕΚ της ΕΕ που νομιμοποιεί τα δουλεμπορικά γραφεία, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «εταιρείες προσωρινής απασχόλησης εργαζομένων».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήδη έχει νομοθετήσει τα δουλεμπορικά γραφεία με το νόμο 2956/2001.

Η Οδηγία αυτή, που εγκρίθηκε στις 19-11-2009 πρωτοπαρουσιάστηκε το 2002 από την τότε Επίτροπο Α. Διαμαντοπούλου, σημερινή υπουργό του ΠΑΣΟΚ. Στηρίχτηκε ένθερμα από τους ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωκοινοβούλιο. Χαρακτηριστική ήταν η ομιλία του Γ. Κουκιάδη, τότε ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια διορισμένου, από την κυβέρνηση της ΝΔ και τη σημερινή του ΠΑΣΟΚ, επικεφαλής επιτροπής για να προσαρμόσει στην ελληνική νομοθεσία την Πράσινη Βίβλο της ΕΕ για τη κατεδάφιση του Εργατικού Δικαίου*.

Η Οδηγία 2008/104/ΕΚ υπερψηφίστηκε και στηρίχτηκε από τις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές πολιτικές Ομάδες, τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το ΚΚΕ κατήγγειλε και καταψήφισε αυτό το αντεργατικό έκτρωμα στο Ευρωκοινοβούλιο.

Η Oδηγία την οποία το ΠΑΣΟΚ θέλει να προσαρμόσει στο εθνικό εργατικό δίκαιο, εντάσσεται στην αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ, στη γενικευμένη εφαρμογή των αρχών της «ευελφάλειας», υπηρετώντας την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η οδηγία προωθεί:

• Την «ανάπτυξη ευέλικτων μορφών εργασίας», τη γενίκευση της προσωρινής απασχόλησης.
• Αναγνωρίζει τη λειτουργία και τη δράση των δουλεμπορικών γραφείων τα οποία ονομάζει με τον παραπλανητικό τίτλο «εταιρείες προσωρινής απασχόλησης». Υποχρεώνει τα κράτη - μέλη να καταργήσουν κάθε εμπόδιο στη σύσταση και κάθε περιορισμό στη δράση των δουλεμπορικών γραφείων.
• Απαιτεί ακόμη και την κατάργηση διατάξεων Συλλογικών Συμβάσεων που απαγορεύουν ή περιορίζουν προσωρινές μορφές απασχόλησης και τη δράση τέτοιων εταιρειών (άρθρο 4).

Η ενσωμάτωσή της σχετικής οδηγίας στην εθνική νομοθεσία των κρατών μελών προβλέπεται να γίνει μέχρι τις 5/12/2011.

Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι πρόκειται για μια αναίσχυντη προσπάθεια νομιμοποίησης των δουλεμπορικών εταιρειών, τους αναγνωρίζει ως άθικτο το δικαίωμά τους να «λαμβάνουν εύλογο αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που παρέχουν στον έμμεσο εργοδότη όσον αφορά την τοποθέτηση, την πρόσληψη και την κατάρτιση των προσωρινά απασχολουμένων», τα λύτρα δηλαδή για το δουλεμπόριο.

Aναγνωρίζει λοιπόν στα δουλεμπορικά γραφεία την ιδιότητα του εργοδότη. Aυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο πραγματικός εργοδότης των εργαζομένων αυτών, που τον ονομάζει ψευδεπίγραφα «έμμεσο εργοδότη», απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη και κάθε υποχρέωση απέναντι στους εργαζόμενούς του, αφού αυτοί θεωρούνται εργαζόμενοι της δουλεμπορικής εταιρείας - φάντασμα, που μόνο στα χαρτιά απασχολεί προσωπικό. Ετσι, οι εργοδότες μπορούν να απαλλάσσονται από την τήρηση των υποχρεώσεων που επιβάλλονται από την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία (π.χ. ασφαλιστικές εισφορές), αλλά και από κάθε ευθύνη, όπως π.χ. αποζημιώσεις για εργατικά ατυχήματα.

Οσο για την κατοχύρωση «ίσων δικαιωμάτων», αυτή δεν αποτελεί παρά το πρόσχημα για τη γενίκευση της προσωρινής και μερικής απασχόλησης. Στην πραγματικότητα, η Οδηγία δεν κατοχυρώνει δικαιώματα για τους εργαζόμενους - θύματα των δουλεμπόρων, αλλά αντίθετα την εξαίρεσή τους από τα δικαιώματα... Ετσι, τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων αυτών, ακόμη και το δικαίωμα της ίσης αμοιβής για ίση εργασία, εάν η δουλεμπορική εταιρεία δίνει στους εργαζόμενους αυτούς κάποια ψίχουλα που θα ονομάζει μισθό, όσο χρόνο θα μεσολαβεί ανάμεσα στην «ενοικίασή» τους σε διάφορους εργοδότες. Mάλιστα, δίνει τη δυνατότητα στις δουλεμπορικές εταιρείες να συνάπτουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με τους εργαζόμενους (ΣΣΕ που μόνο στα χαρτιά θα είναι τέτοιες, αφού δεν μπορεί να γίνεται στα σοβαρά λόγος για πραγματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις που θα εκφράζουν τους εργαζόμενους - θύματα των δουλεμπόρων) που μπορούν να ρυθμίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων με όποιο τρόπο θέλουν, δηλαδή στο κατώτατο δυνατό επίπεδο.

H δήθεν κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων αποδεικνύεται κατοχύρωση των δουλεμπορικών εταιρειών, της νομιμοποίησης και αναγνώρισης της ασυδοσίας του κεφαλαίου να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους - θύματα των εταιρειών αυτών, χωρίς να τους αναγνωρίζει στην πραγματικότητα κανένα απολύτως δικαίωμα.

Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συγκαλυφθεί με κινήσεις εντυπωσιασμού και επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ. Δείχνουν το νήμα που ενώνει την αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ στις σημερινές συνθήκες με την πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ, καθώς και τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, τόσο από τη θέση της κυβέρνησης όσο και από τη θέση της αντιπολίτευσης. Το «νέο» πρόσωπο που προσπαθεί να φιλοτεχνήσει το ΠΑΣΟΚ με την προκλητική στήριξη του κεφαλαίου μέσα από τα ΜΜΕ για τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων και τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος θα πέσει στο κενό.

Καμία αναμονή και ανοχή στην σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που είναι σε εξέλιξη.

Κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων για:

• Σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.
• Να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα.
• Αμεση μονιμοποίηση των εργαζομένων σε «stage» χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Καταβολή όλων των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
• Να πληρωθούν όλα τα δεδουλευμένα των εργαζομένων με «stage» και να μην απολυθεί κανείς.
• Υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων των εργαζομένων μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

H υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων, η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών προϋποθέτουν τη συστράτευση των εργαζομένων με το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, το ταξικό εργατικό κίνημα, την ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του κεφαλαίου. Την αντεπίθεση των εργαζομένων, που θα διαμορφώσει τους όρους για τη λαϊκή συμμαχία, που θα διεκδικήσει τη δική τους Λαϊκή εξουσία, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

* COM708/2006. Οπως είναι γνωστό η σχετική έκθεση (Τ6-339/2007 - 11.07.2007) υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, λευκό ψήφισαν ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ, ενώ μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε αυτό το αντεργατικό έκτρωμα.