Πέμπτη 11 Ιούνη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Ολοι δίνουν εξετάσεις

αυτοί, τουλάχιστον, το παλεύουν... (η φωτογραφία απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
αυτοί, τουλάχιστον, το παλεύουν... (η φωτογραφία απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Μία είδηση: Η «Φίατ» αγόρασε την «Κράισλερ». Ακούγεται σαν ιεροσυλία, είναι απλά καπιταλισμός. Για το κεφάλαιο σημαίνει αύξηση της δύναμης ενός μονοπωλίου σε βάρος ενός άλλου. Για τους εργάτες και των δύο εταιρειών πιο δύσκολη ζωή.

Μία θέση: Σε εκλογές να 'μαστε κι ας είναι για όποιο λόγο. Ετσι κι αλλιώς, φαίνεται να διακηρύσσει το ΠΑΣΟΚ, ένα παιχνίδι είναι οι εκλογές που καμία σημασία δεν έχει η ίδια η πολιτική, αλλά η ικανότητα ως το ποιος θα την φέρει σε ποιον, ώστε - συμπληρώνουμε εμείς - να είναι διαρκές το λίφτινγκ σ' ένα σύστημα που μόνο σαπίλα αναδίνει.

Ποντάρουν στο ότι ένα μέρος του πληθυσμού αρκείται στο «φύγε εσύ, έλα εσύ». Κι όμως, ο εργαζόμενος κόσμος, τόσο αυτός που ψηφίζει ΝΔ όσο και αυτός που ψηφίζει ΠΑΣΟΚ θα πρέπει πολύ προσεκτικά να μελετήσει τις θέσεις και των δύο αυτών κομμάτων, καθώς θα πληρώσει ακόμα πιο ακριβά απ' ό,τι μέχρι σήμερα, τις επιπτώσεις από τη μία - ενιαία και αδιαίρετη πολιτική που συναποφασίζουν στις Βρυξέλλες όταν εδώ παριστάνουν τα κοκόρια.

Για δεύτερη συνεχή μέρα, χτες, μόνο ο «Ρ» αποκάλυψε με εκτενή ανάλυση τι συναποφάσισαν στις Βρυξέλλες. Και έπεται συνέχεια.

Μία ανάλυση: Η χλεύη από την αποκεί μεριά του ατλαντικού για έναν κούφιο ευρωπαϊκό αντιαμερικανισμό που ακριβώς σαν τέτοιος δεν μπορεί παρά να κρατά εγκλωβισμένες δυνάμεις υπέρ του καπιταλισμού. Σωστά διαπιστώνουν πως οι ευρωεκλογές ανέδειξαν μόνο θριαμβευτή τον καπιταλισμό, αφού πολύ απλά οι κυρίαρχες δυνάμεις διαγωνίστηκαν με πανομοιότυπες πολιτικές πλατφόρμες. Παραμένει βεβαίως το γνωστό «παράδοξο» που ενοχλεί, το ΚΚΕ, ένα παράδοξο που για να το αντιμετωπίσουν χρειάστηκαν ειδικό σχέδιο, ώστε να δικαιωθεί η εκτίμηση περί τού «κανείς δε μιλά για επανάσταση». Αλλο πως είχαν γνώση οι φύλακες και το παράδοξο παρέμεινε όρθιο...

Τρία θέματα, τρεις κόσμοι: Η κουβέντα για τον Ρίτσο και το αυτονόητο πως ο ποιητής βάθυνε μέσα ακριβώς από τη σχέση του με το ΚΚΕ. Αυτό δεν ξεγράφει. Η κουβέντα για τη παραλία: Οσο μένει το κλάμα τόσο και τα κάγκελα. Η κουβέντα για τη μόρφωση: Οσο οι πολυεθνικές κάνουν κουμάντο τόσο η αποβλάκωση θα παρουσιάζεται σαν πρόοδος.

Ασχετο: Δύσκολη, πάντα, η θέση του κάθε Ιζνογκούντ. Είτε μαύρος κατράμι είναι αυτός, είτε ροζ. Πόσο μάλλον, όταν για να εκτελεστεί μέχρι τέλους το συμβόλαιο πρέπει να προσκομίσεις στη «διαφημιστική» το κεφάλι του ΚΚΕ επί πίνακι. Αντε τώρα να ξεμπερδέψουν με αυτούς που έδωσαν την παραγγελία που ζητάνε λογαριασμό για να ανανεώσουν το συμβόλαιο.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ