Παραθέτουμε ένα απάνθισμα δηλώσεων στελεχών του Συνασπισμού, αποκαλυπτικών, πιστεύουμε, της «σύγχυσης», του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις «συμμαχίες» και των σκοπιμοτήτων στις οποίες τις υποτάσσουν, αλλά και το πώς στέκονται απέναντι στο ΚΚΕ, χωρίς άλλο δικό μας σχόλιο:

Φώτης Βλάχος, μέλος της ΚΠΕ: «Πόσος Τσοβόλας και πόσος Σαρρής υπάρχει στο σχέδιο απόφασης;».

Κώστας Πουλάκης, μέλος της ΠΓ: «Ο Χώρος Διαλόγου έχει μικρή πολιτική στόχευση (την ανακατανομή του 8%), είναι λάθος, γιατί συναντιούνται δύο διαφορετικές αντιλήψεις, της κοινοβουλευτικής και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και δεν εμπνέει τον κόσμο».

Δημήτρης Παφίλης, μέλος της ΚΠΕ: «Αλλος ο δρόμος του ΣΥΝ, ο οποίος δεν μπορεί να ξεφύγει από το διάλογο με τις αριστερές δυνάμεις και άλλος εκείνος του ΚΚΕ».

Δ. Γουσέτης, μέλος της ΚΠΕ: Διαπίστωσε στροφή του ΣΥΝ προς τον «μπερτινοτισμό», που θα τον οδηγήσει στο περιθώριο, στο λαϊκισμό και στον πρώιμο αντιιμπεριαλισμό.

Στέργιος Πιτσιόρλας, μέλος της ΠΓ: «Υπάρχει ένα ζήτημα περιφρονητικής αντιμετώπισης από μερικούς συντρόφους. Στο χώρο βασικές συνιστώσες, πέρα από μας, είναι ένα ρεύμα που εκπροσωπείται από το χώρο της ΑΚΟΑ παλαιών συντρόφων μας από το χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς με μεγάλη διαδρομή, με τους οποίους χωρίσαμε για διάφορους λόγους. Ομως εκπροσωπούν ένα ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς στην Ελλάδα, με μεγάλη παράδοση, με το οποίο δεν μπορούμε έτσι να ξεμπερδεύουμε και να το περιφρονούμε».

«Υπάρχει ένα κομμάτι που αποχώρησε πρόσφατα από το ΚΚΕ. Και αυτό αντιμετωπίζεται επίσης με μια περιφρόνηση. Γιατί; Ενα κομμάτι το οποίο συγκρούστηκε με πολύ καθαρό τρόπο με το ΚΚΕ για μεγάλα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα και δεν καταλαβαίνω ποια είναι η διαφορά κάποιου που έφυγε πριν δέκα χρόνια ή μετά από 10 χρόνια από το ΚΚΕ. Δεν την καταλαβαίνω ειλικρινά. Είναι απλά χρονική. Εμείς ως κόμμα φιλοδοξούμε να καλλιεργήσουμε μια κοινή αντίληψη με αυτές τις δυνάμεις».

«Τα περί Νεοκλή Σαρρή και Τσοβόλα είναι λαϊκισμοί. Διότι ο Χώρος εκφράζει πολύ μεγαλύτερη αντίθεση σε τέτοια φαινόμενα πολέμου και τρομοκρατίας και θα το δείξει στην πράξη. Ο Σαρρής ήταν μια ατυχής στιγμή που δεν οφείλεται ούτε σε μας ούτε στον χώρο, μια ατυχέστατη στιγμή, η οποία, βεβαίως, ανεξάρτητα από τι λέγεται, πρέπει να διορθωθεί στις επόμενες φάσεις».

«Ομως για τις δημοτικές εκλογές γιατί είναι κακό να αναζητήσουμε με το χώρο του ΔΗΚΚΙ συνεργασίες; Γιατί είναι κακό να μπορούμε να φτιάξουμε ψηφοδέλτια που να εκφράζουν έναν ευρύτερο χώρο σε όλη την Ελλάδα, από το να είμαστε μόνοι μας ή μονάχα με το ΠΑΣΟΚ;».

«Το σχέδιο είναι να πάμε στις εκλογές μόνοι μας, να διεκδικήσουμε μεγαλύτερο ποσοστό».

Στον Στέργιο Πιτσιόρλα ανήκει και η ομολογία πως ο Χώρος τους δίνει τη δυνατότητα «να συσπειρώσουμε και να απομονώσουμε το ΚΚΕ».

Δημήτρης Χατζησωκράτης: «Το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ηγεσία του ΣΥΝ είναι η διαχείριση και κυρίως το πέρασμα της στρατηγικής επιλογής που έχει κάνει. Αυτής της συμπόρευσης με το ΔΗΚΚΙ, την ΚΕΔΑ, την ΑΚΟΑ και πολλές άλλες μικρές γκρούπες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Τον περίφημο Χώρο Διαλόγου με κεντρικό στόχο να καλύψει τον χώρο μεταξύ ΣΥΝ και ΚΚΕ».

Γιάννης Δραγασάκης, μέλος της ΚΠΕ: «Οσο για το ΚΚΕ, είναι δυνατόν ένα αριστερό κόμμα να λέει "ούτε κλαίμε ούτε γελάμε" μπροστά στην τραγωδία της 11ης Σεπτέμβρη; Είναι δυνατόν να λέει ότι η τρομοκρατία είναι πρόβλημα, αλλά δε με αφορά; Σε στιγμές που επιβάλλουν συσπείρωση, το ΚΚΕ χτυπάει το ΣΥΝ, χτυπάει τον Κοροβέση, χτυπάει όλη την εκτός ΚΚΕ Αριστερά!».

Μαρία Δαμανάκη, βουλευτής του ΣΥΝ: «Η θέση του ΣΥΝ για τον πόλεμο υπήρξε αποτέλεσμα των συμμαχιών του, όπως κι άλλες θέσεις έχουν επηρεαστεί από τον περίφημο Χώρο (...). Κάποιοι τον θεωρούν ως πορεία συνεργασίας με το ΚΚΕ, συσπείρωσης για να μπει ο ΣΥΝ στη Βουλή. Εγώ αποχώρησα από το ΚΚΕ, το σέβομαι αυτό το κόμμα, αλλά δε σκοπεύω να επιστρέψω σ' αυτό ούτε αμέσως ούτε εμμέσως».

Μιχάλης Παπαγιαννάκης, μέλος της ΠΓ: «Είναι θετικό ότι πετύχαμε συσπείρωση στον Χώρο, αλλά είναι βραχύβιο, έχουν αντίθετες απόψεις από μας. Να συνεχιστεί η προσπάθεια, να ζητήσουμε πολιτική ενοποίηση, ας είμαι εκεί η μειοψηφία, παρά να γίνονται εκεί πράγματα που δεν τα ξέρω».