«Ποιος έκανε την πιο αποικιοκρατική σύμβαση για το αεροδρόμιο Σπάτων; Το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, εγώ ή ο Κ. Μητσοτάκης;». Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του νέου πολιτικοσκανδαλοθηρικού σίριαλ, την πρεμιέρα του οποίου έδωσε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, κραδαίνοντας μια μελέτη που ανέθεσε ο ίδιος σε ξένο οίκο (χωρίς να πει πόσο κόστισε και ποιος πλήρωσε για τη σύνταξή της) με βάση την οποία υποστηρίζει ότι με την - εξίσου ληστρική - σύμβαση που υπέγραψε ο ίδιος ωφελήθηκε το ελληνικό Δημόσιο με 100 δισ. δρχ.!

Η απάντηση του Κ. Λαλιώτη στη σκανδαλολογία με σκανδαλολογία, δείχνει ως ποιο σημείο μπορούν να τραβήξουν την πολιτική αντιπαράθεση τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται με τι υλικά θα χτίσει τη γραμμή άμυνάς του ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, τώρα που εγκαταλείπει το υπουργείο, για να αναλάβει Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και η Δικαιοσύνη «ακουμπά» κάποιες υποθέσεις, όπως του Εθνικού Κτηματολογίου, που έχουν να κάνουν με την εκτέλεση των δημοσίων έργων. Παράλληλα, επαναφέρει το γνωστό ψευτοδίλημμα της αντιπαράθεσης του «φωτός με το σκότος», επιδιώκοντας προφανώς να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αποδοχή για το αξίωμα του γραμματέα.

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωσε χτες ότι θα καταθέσει τα στοιχεία της μελέτης στη Βουλή και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, ώστε να διερευνηθεί αν το ποσόν των 100 δισ. δρχ. θα κατέληγε στην κατασκευάστρια κοινοπραξία ή σε λογαριασμούς πολιτικών προσώπων και συγκεκριμένα στον τότε πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Εμμέσως, μάλιστα, συνέδεσε την υπόθεση αυτή με την κίνηση τροφοδότη τραπεζικού λογαριασμού της λιβεριανής εταιρίας «Mayo Investments Corporation», που σύμφωνα με κατάθεση του 1993 του εκδότη Αρ. Αλαφούζου, έχει σχέση με τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ. Ο ίδιος, πάντως, αν και ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αρνήθηκε να δώσει ξεκάθαρη απάντηση ή να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά κάλεσε τους δικαστές και τους εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να το ψάξουν...

Επίσης, επιτέθηκε και κατά του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Β. Κόκκινου, ο οποίος την τελευταία μέρα της θητείας του, δηλαδή στις 18 Ιούνη 1996, είχε ζητήσει από τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές τη διενέργεια έρευνας για τη σύμβαση του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επικαλούμενος ερωτήσεις βουλευτών και δημοσιεύματα του Τύπου που έκαναν λόγο για ζημιά του ελληνικού δημοσίου που έφτανε τα 350 δισ. δρχ.

Σημειώνουμε ότι η ίδια η εταιρία «ΕΡΝΣΤ & ΓΙΑΝΓΚ», η οποία έκανε τη σύγκριση μεταξύ των δύο συμβάσεων, στον πρόλογό της δηλώνει ότι «η μελέτη μας βασίστηκε σε συσκέψεις με Συμβούλους, καθώς και σε επισκόπηση παρεμφερών συμβάσεων, χρηματοοικονομικών στοιχείων και άλλων δεδομένων που μας παρασχέθηκαν. Στα όρια της μελέτης μας δεν περιλαμβάνεται ο έλεγχος της ορθότητας των δεδομένων αυτών», ενώ προσθέτει ότι «είναι ενδεχόμενο ορισμένες πτυχές των παρατιθέμενων στοιχείων να πρέπει να αναλυθούν περισσότερο». Επιπλέον, προκύπτει ότι στα κείμενα δεν περιλαμβάνεται η κατασκευαστική σύμβαση που υπογράφηκε μεταξύ της εταιρίας Διεθνής Αερολιμήν Αθηνών και της κατασκευάστριας κοινοπραξίας, η οποία κρατείται σαν εφτασφράγιστο μυστικό με πρόσχημα ότι αποτελεί... ιδιωτική συμφωνία.

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι το αεροδρόμιο Σπάτων, έτσι όπως προωθήθηκε και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες ανάπτυξης της χώρας και τους εργαζομένους. Η κατασκευή και η διαχείρισή του προωθήθηκαν, με βάση τα κέρδη των μονοπωλίων και την εξυπηρέτηση των ισχυρών δυνάμεων της ΕΕ, ενώ η σύμβαση παραχώρησης αποτελεί μια αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση, που ιδιωτικοποιεί το αεροδρόμιο, εγγυάται τα υπερκέρδη των μονοπωλίων, αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων και παρέχει πανάκριβες εξυπηρετήσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ξένοι ιδιώτες - με τη σύμβαση του ΠΑΣΟΚ - συμμετέχοντας με 8,1% στο κόστος των 658 δισ. δρχ. που στοίχισε το (παίρνοντας μάλιστα προκαταβολή 15%) εξασφάλισαν το 45% της εταιρίας - και άρα και των κερδών - της εταιρίας που θα το εκμεταλλεύεται για 30 χρόνια. Αντίθετα, το ελληνικό Δημόσιο επιβαρύνθηκε, πέρα από το ζεστό χρήμα που κατέβαλε (122 δισ. δρχ.) και με την εγγύηση όλων των δανείων και με την αξία γης (υπολογίζεται άνω των 100 δισ. δρχ., σημερινές τιμές) και με το κόστος των διάφορων παράπλευρων έργων και με τις φοροαπαλλαγές του ιδιώτη επενδυτή που υπολογίζονται σε 80 δισ. δρχ.

Οσον αφορά για τα 100 δισ. δρχ. που υποτίθεται ότι εξοικονόμησε ο Κ. Λαλιώτης με τη σύμβαση που υπέγραψε, αφήνουμε να του απαντήσει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, σε ειδικό φυλλάδιο του 1993 κατήγγειλε ως «εθνικό σκάνδαλο» τη σύμβαση που πήγαινε να υπογράψει η ΝΔ και δήλωνε - τι ειρωνεία! - ότι όταν έρθει στην εξουσία θα διατηρήσει το «δημόσιο χαρακτήρα» των αεροδρομίων της χώρας. Εκεί, λοιπόν, επισημαίνεται ότι «διογκώνεται αυθαίρετα ο προϋπολογισμός του έργου από 243 δισ. δρχ. (προϋπολογισμός που προέρχεται από μελέτη ξένου οίκου που πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο) σε 400 δισ. δρχ. για να δικαιολογηθεί, προφανώς, ο μεγάλος χρόνος της αποικιακής σύμβασης και του ξένου οίκου». Τώρα όλοι ξέρουμε: Το αεροδρόμιο δε στοίχισε ούτε 243 δισ. δρχ. που πίστευε το ΠΑΣΟΚ, ούτε 400 δισ. δρχ. που το υπολόγιζε η ΝΔ, αλλά 658 δισ. δρχ. Και υπάρχουν και ανοιχτές «τρύπες» 200 δισ. δρχ. περίπου, όπως το υπόγειο γκαράζ και άλλες διαφορές, που έχουν παραπεμφθεί στη διεθνή διαιτησία...

Την εικόνα «απατημένης συζύγου» θύμιζαν οι αντιδράσεις της ηγεσίας της ΝΔ στη θρασύτατη και προκλητική επιχείρηση σκανδαλολογίας του Κ. Λαλιώτη. Η στάση αυτή ερμηνεύεται τόσο από την «αντιπολιτευτική» γραμμή της «εθνικής συνεννόησης» που ακολουθεί γενικά, όσο και από το γεγονός ότι συμπλέει με την κυβέρνηση και στην πολιτική για τα δημόσια έργα ειδικότερα.

Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης απέφυγε να απαντήσει επί της ουσίας παραπέμποντας στον Στ. Μάνο και εξαπέλυσε μια σφοδρή φραστική επίθεση κατά του Κ. Λαλιώτη, λέγοντας ότι «είναι ο άνθρωπος που έκανε τις βρώμικες δουλιές στο ΠΑΣΟΚ» και τον κατηγόρησε ότι «επιχειρεί να ανακατέψει παλιά λάσπη». Τέλος, ξεκαθάρισε ότι δεν είναι δυνατός ο πολιτικός διάλογος με τον Κ. Λαλιώτη.

Ο Κ. Καραμανλής, κατά τη συνεδρίαση των συντονιστών ανέφερε ότι το κόμμα του θα είναι πιο αυστηρό αμείλικτο και αλληλέγγυο στη λασπολογία, αλλά «θα μιλάμε πρωτίστως για την ουσία των θεμάτων». Αργότερα ο εκπρόσωπος Τύπου Θ. Ρουσσόπουλος, σχολίασε ότι «η παραγωγή λάσπης έχει ονοματεπώνυμο Κ. Λαλιώτης».

• Μήνυση εξάλλου κατά του Κ. Λαλιώτη προτίθενται να καταθέσουν δύο βουλευτές της ΝΔ, οι Σ. Τσιτουρίδης και Ν. Λέγκας, καθώς και ο ευρωβουλευτής του ίδιου κόμματος Κ. Χατζηδάκης, επειδή είχαν καταγγελθεί από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ ότι πίσω από τις παρεμβάσεις τους για το Εθνικό Κτηματολόγιο κρύβονταν ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα.