Οταν, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, υπογράφηκε η συμφωνία του Παλέρμο, αρκετοί εντόπισαν το ψευδεπίγραφο της συμφωνίας και ανέδειξαν τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθεί ως νομική βάση για τους υπό κατάρτιση τότε νέους «τρομονόμους» σε μια σειρά χώρες. Εσκιζαν τα ιμάτιά τους τότε διάφοροι κυβερνητικοί ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει κι ότι όλο τους το ενδιαφέρον εστιάζεται στη μαφία. Η κατάρτιση του «τρομονόμου» στη χώρα μας έκανε βεβαιότητα τις υποψίες. Ηδη ο σημερινός «τρομονόμος» παρέχει στην κυβέρνηση ισχυρά νομικά όπλα για να βάλει για τα καλά στο γύψο δημοκρατικές ελευθερίες και πολιτικά δικαιώματα. Ομως δεν τους αρκεί. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την ελληνική κυβέρνηση.

Το χτύπημα στους δίδυμους πύργους αξιοποιείται ήδη για να ενισχυθεί σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα περισσότερο η κρατική τρομοκρατία. Με καλπάζουσα τη νέα κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, έτοιμοι από καιρό, άρπαξαν την ευκαιρία - αν δεν τη δημιούργησαν - και χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την ανάγκη αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Το νέο στοιχείο είναι πως ενώ μέχρι τώρα ο όρος τρομοκρατία παρέμενε νομικά νεφελώδης (σ.σ. μόνο στις εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρονταν ονομαστικά ως τρομοκρατικά διάφορα απελευθερωτικά κινήματα), τώρα ο όρος αποκτά συγκεκριμένο περιεχόμενο. Και αποκαλύπτεται γραπτά πλέον πως αυτό που προοπτικά θέλουν να αντιμετωπίσουν είναι το εργατικό κίνημα, τα απελευθερωτικά κινήματα, γενικότερα το αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό κίνημα. Τα κείμενα που ενέκριναν οι υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα οποία θα γίνουν τελικές αποφάσεις το Σαββατοκύριακο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Γάνδης, ενισχύουν ακόμα περισσότερο το νομικό οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, παραπέμπουν ανοιχτά στην παραπέρα εδραίωση της αστικής δικτατορίας, όπου Σύνταγμα, Κοινοβούλιο και διάφοροι άλλοι θεσμοί - άλλοθι δημοκρατίας, θα παίζουν έναν όλο και πιο διακοσμητικό ρόλο.

Το πότε, πώς, ενάντια σε ποιους ακριβώς θα χρησιμοποιηθεί το νέο νομικό οπλοστάσιο «για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», είναι καθαρά θέμα συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στην πλουτοκρατία και το λαϊκό κίνημα. Πάντως, δε νομοθετούν για να κρατήσουν στο συρτάρι τα χαρτιά. Το αν θα μπορέσουν να επιβάλουν την εφαρμογή των νέων «τρομονόμων» τους είναι επίσης θέμα συσχετισμών. Η άρχουσα τάξη φροντίζει ήδη να συγκροτεί τις συμμαχίες εκείνες που θα της επιτρέψουν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση να εφαρμόσει τους νόμους της. Ο τρόμος που σπέρνεται αυτές τις μέρες για το ενδεχόμενο βιολογικής τρομοκρατικής επίθεσης αποσκοπεί και σ' αυτό.