Αυτές τις μέρες συμπληρώθηκαν εννιά χρόνια από το χαμό του αγαπημένου σκηνοθέτη, κριτικού κινηματογράφου και συνεργάτη του «Ριζοσπάστη» Νίκου Αντωνάκου.

Στις 3 Απρίλη του 2009 «έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή, ενώ μιλούσε σε εκδήλωση της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών σε αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο.

Στο χώρο της τέχνης πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή «Τ' αστέρια δεν φάνηκαν». Ακολούθησαν το μυθιστόρημα «Δεξιότερα της δεξιάς», το οποίο έγινε αργότερα κινηματογραφική ταινία, και «Η ακτή του Ραζλίφ». Εγραψε πολλά σενάρια για τον κινηματογράφο, για ντοκιμαντέρ και για την τηλεόραση. Συνεργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης σε εφημερίδες του Λονδίνου. Υπήρξε ανταποκριτής του «Ριζοσπάστη» στη Μ. Βρετανία και συνέχισε ως αρθρογράφος στην ίδια εφημερίδα. Κείμενά του, κριτικές, διηγήματα δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες. Εγραψε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική εκπομπή «Τέχνη και Πολιτισμός», καθώς και τη θεατροποιημένη τριλογία «Η ζωή, ο Ερωτας και ο Θάνατος». Σκηνοθέτησε δύο ταινίες μεγάλου μήκους, «Το ράλι του θανάτου» και «Δεξιότερα της δεξιάς». Ακόμα, είχε γράψει κείμενα και σκηνοθετήσει έργα στο θέατρο και την τηλεόραση.

Μένει το έργο του... Μένουν τα λόγια του να μας συντροφεύουν. «Ανάμεσα στα πολύτιμα που πρέπει να διαφυλάξει ο άνθρωπος, το πιο πολύτιμο είναι η πίστη πως ο κόσμος μπορεί και πρέπει να αλλάξει» (λόγια του Ν. Αντωνάκου, από την παρουσίαση του βιβλίου του «Η ακτή του Ραζλίφ»).