Η φαντασία σε ό,τι αφορά το μασκάρεμα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι ένα από τα «ατού» του ΣΥΡΙΖΑ, που του αναγνωρίζουν άλλωστε τα αστικά επιτελεία. Κάπως έτσι, ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» μίλησε για «μεταμνημονιακή παρακολούθηση», χωρίς - υποτίθεται - νέους όρους και μέτρα... πέρα από τα όσα η κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει. Το θέμα βέβαια δεν είναι το ταλέντο της κυβέρνησης στη «λεξιπλασία», ούτε ο καβγάς ανάμεσα στα αστικά κόμματα για τους όρους της «παρακολούθησης». Το θέμα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι ότι η «επόμενη μέρα», όπως και η προηγούμενη, έχει για εκείνους μνημόνια διαρκείας και ευρωπαϊκά εξάμηνα, «δικλίδες» δημοσιονομικής σταθερότητας και πρωτογενή «πλεονάσματα» για δεκαετίες, μειώσεις στις συντάξεις και φοροληστεία. Πάνω απ' όλα, έχει εργασιακούς χώρους - γκέτο της εργοδοσίας, με τα εκατοντάδες αντεργατικά μέτρα να διασφαλίζουν το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» για τους καπιταλιστές. Απ' αυτήν την άποψη, η «επόμενη μέρα» είναι ήδη εδώ και ο λαός δεν πρέπει καθόλου να δει τους «τίτλους τέλους» για να καταλάβει ότι οι ανάγκες του δεν χωράνε στα σενάρια των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους.