Το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αλλά και ευρύτερα η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έχουν μπει για τα καλά στο επίκεντρο επιχειρηματικών και στρατιωτικών σχεδιασμών πολύ ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων και κρατών.

Τόσο το ίδιο το λιμάνι, όσο και τα σχέδια που συνδέονται με αυτό συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, ενώ πρωταγωνιστούν και στα σχέδια της εγχώριας αστικής τάξης για την «γεωπολιτική αναβάθμισή» της, με την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο και κόμβο συνδυασμένων μεταφορών.

Το Λιμάνι, με βάση τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και ΤΑΙΠΕΔ, ετοιμάζεται να παραδοθεί στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσα από συμβάσεις παραχώρησης συγκεκριμένων δραστηριοτήτων.

Μεγαθήρια της Αμερικής, της Ρωσίας, της Κίνας αλλά και του Κατάρ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για επενδύσεις σε Ενέργεια, συνδυασμένες μεταφορές αλλά και στον θαλάσσιο τουρισμό, αναζητώντας κερδοφόρα διέξοδο στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, με το «βλέμμα» βέβαια στην περιοχή των Βαλκανίων, απ' όπου προβλέπεται να περάσουν τα δίκτυα Ενέργειας και μεταφορών από και προς την ΕΕ.

Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Σεπτέμβρη, πραγματοποιήθηκε το 1ο Διεθνές Φόρουμ Πετρελαίου και Αερίου Αλεξανδρούπολης, που είχε ως στόχο την «προετοιμασία των κατάλληλων επιχειρηματικών, πολιτικών και επικοινωνιακών συνθηκών για τη σύναψη ενεργειακών συμφωνιών στη Θράκη». Εκεί επισημάνθηκε το «στρατηγικό ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά και των αμερικανικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας LNG», ενώ τα έργα που προωθούνται στην περιοχή παρουσιάστηκαν ενταγμένα στο σχεδιασμό αυτό, ως συμβολή στην «ενεργειακή ασφάλεια» της ίδιας της χώρας, των Βαλκανίων και της ΕΕ.

Από την περιοχή διέρχεται, εξάλλου, ο υπό κατασκευή αγωγός φυσικού αερίου ΤΑP που μεταφέρει αέριο από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία προς την Ευρώπη. Ταυτόχρονα, ετοιμάζεται ο διασυνδετήριος ελληνοβουλγαρικός αγωγός φυσικού αερίου IGB. Παράλληλα, προχωρούν με εντατικούς ρυθμούς τα σχέδια κατασκευής του υπεράκτιου πλωτού σταθμού υποδοχής, προσωρινής αποθήκευσης και αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στα ανοικτά της Αλεξανδρούπολης, προκειμένου να δημιουργηθεί μια «εναλλακτική» πηγή προμήθειας φυσικού αερίου για τις χώρες της περιοχής, ώστε να πάψει η Ρωσία να αποτελεί μονοπωλιακό προμηθευτή.

Το έργο του σταθμού LNG ανέλαβε η «Gastrade» του ομίλου Κοπελούζου και η έναρξη της εμπορικής του εκμετάλλευσης έχει τοποθετηθεί στο τέλος του 2019. Στην «Gastrade», μετέχει με ποσοστό 20% η αμερικανική «GasLog» του Λιβανού που διαθέτει σημαντικό στόλο με πλοία μεταφοράς LNG.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο όμιλος Κοπελούζου συνεργάζεται επίσης με ρωσικά μεγαθήρια στον τομέα της Ενέργειας, μαζί, δε, με τη γερμανική «Fraport» έχει αναλάβει τη διαχείριση των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας και μόλις πριν από λίγες μέρες σε κοινοπραξία με την κινεζική SCIG εκδήλωσε ενδιαφέρον για την «Εγνατία Οδό» (DAMCO ENERGY S.A. - SCIG).

Ο σχεδιασμός για μεγάλα έργα στον τομέα των συνδυασμένων μεταφορών, εξυπηρετείται επίσης με την κατασκευή μεγάλου εμπορευματικού κέντρου στην Αλεξανδρούπολη και την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής του σύνδεσης, καθώς στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης «Σιδηροδρομικής Εγνατίας» θα φτάνει πλέον έως τη Ρουμανία. Θυμίζουμε ότι η «Σιδηροδρομική Εγνατία», με αφετηρία (αρχικά) τη Θεσσαλονίκη και ακολουθώντας μία πορεία διαφορετική από τη σημερινή, προβλέπεται να περνά από την Καβάλα και την Αλεξανδρούπολη, θα κατευθύνεται προς Ορμένιο, για να συνδεθεί με το δίκτυο της Βουλγαρίας και να καταλήξει σε δύο από τα σημαντικότερα λιμάνια του Εύξεινου Πόντου (Μπουργκάς και Βάρνας), αλλά και σε αυτό του Δούναβη στην πόλη Ρούσε. Μέσω αυτού του σχεδιασμού θα παρακάμπτονται τα στενά του Βοσπόρου και θα γίνει ταχύτερη και φθηνότερη η σύνδεση των παραπάνω λιμανιών με το Αιγαίο Πέλαγος και τη Μεσόγειο.

Στην περιοχή έχουν ήδη αναπτυχθεί δραστηριότητες συνδυασμένων μεταφορών από εταιρείες όπως η γερμανική «Kuehne + Nagel» και η κινεζική «Cosco Shipping-Agency», οι οποίες έχουν εκμισθώσει και λειτουργούν αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στο λιμάνι, μέσω των οποίων προωθούν εμπορεύματα προς ευρωπαϊκές και άλλες αγορές.

Τα σχέδια αυτά βάζουν την περιοχή στο επίκεντρο των ανταγωνισμών ιμπεριαλιστικών κέντρων και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών.

Το σημαντικό ρόλο που επιδιώκεται να παίξει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στους αμερικανικούς σχεδιασμούς, έχει επιβεβαιώσει πολλές φορές ο πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας, Τζ. Πάιατ. Αναφερόμενος στον κομβικό ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, αλλά και στο σχέδιο που έχει η κυβέρνηση των ΗΠΑ για την περιοχή, ο Αμερικανός πρέσβης έχει κάνει επανειλημμένως ειδική μνεία στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ θέλουν να το χρησιμοποιήσουν τόσο για εμπορικούς, όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς. Η απαίτηση, μάλιστα, το λιμάνι να περάσει σε αμερικανικά χέρια, δεν πρέπει να θεωρείται άσχετη και με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ που πέρασε στα χέρια ρωσογερμανικών κεφαλαίων, ιδιωτικοποίηση για την οποία ο Αμερικανός πρέσβης έχει εκφράσει επανειλημμένως τις «ενστάσεις» του.

Εξάλλου, ενδεικτικό των προθέσεων είναι ότι το λιμάνι έχει μετατραπεί σε στρατιωτική βάση ελικοπτέρων Αμερικανών και ΝΑΤΟικών. Θυμίζουμε ότι η Αλεξανδρούπολη τους προηγούμενους μήνες χρησιμοποιήθηκε δύο φορές ως προσωρινή βάση: Μία για τη μεταφορά στρατευμάτων και οχημάτων στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής άσκησης «Noble Jump», αλλά και στο τέλος Οκτώβρη του 2017 ως βάση για τη μεταφορά ΝΑΤΟικών ελικοπτέρων, στο πλαίσιο της άσκησης για την ταχεία μεταφορά «ενισχύσεων» σε κάποιο προωθημένο θέατρο επιχειρήσεων του ευρωπαϊκού «μετώπου», με την «κάννη» να δείχνει σταθερά τη Ρωσία.

Η παρουσία του πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ελλάδα, Αντρέι Μ. Μάσλοβ, στην Αλεξανδρούπολη, στις αρχές του Φλεβάρη, επιβεβαίωσε και το επενδυτικό ενδιαφέρον της Ρωσίας για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Μάλιστα, ο πρέσβης προσπέρασε το γεγονός της αμερικανοΝΑΤΟικής παρουσίας στην Αλεξανδρούπολη, λέγοντας ότι αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο στις διμερείς σχέσεις καθώς, όπως είπε, «η διπλωματία μας είναι υψηλής κουλτούρας».

Στο πλαίσιο αυτό διακινείται το σενάριο, οι Ρώσοι να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό που αναμένεται να προκηρυχθεί από το TAIΠEΔ τους επόμενους μήνες, μέσω του ομίλου GEFCO (το 75% ανήκει στη «Pωσικοί Σιδηρόδρομοι», ενώ το υπόλοιπο 25% ελέγχεται από την «PSA Peugeot Citroen»), που πρόσφατα απέκτησε θυγατρική και στη χώρα μας.

Παράλληλα, ενεργό παραμένει και το ενδιαφέρον του Κατάρ, που αποτελεί σημαντικό παγκόσμιο εξαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και πετρελαίου. Πριν από λίγες μέρες, ο πρέσβης του Κατάρ, Abdulaziz Al-Naama, στη συνάντησή του με τον υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Π. Κουρουμπλή, επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον για συνεργασία των δύο χωρών με αξιοποίηση των λιμανιών Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Αλεξανδρούπολης. Θυμίζουμε ότι ο πρέσβης του Κατάρ είχε επισκεφθεί και είχε ξεναγηθεί στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τον περασμένο Οκτώβρη. Το ενδιαφέρον του είχε εστιαστεί στις υποδομές του λιμανιού και στις δυνατότητες διασύνδεσής του.

Τα σχέδια της γεωπολιτικής αναβάθμισης έχουν αναλάβει να πλασάρουν στο λαό κυβερνητικά στελέχη αλλά και στελέχη της ΝΔ στην περιφέρεια και τους δήμους της περιοχής. Παράδειγμα αποτελεί η στάση του δημάρχου Αλεξανδρούπολης που έχει αναλάβει να πείσει το λαό για τα «οφέλη» που θα προκύψουν από τη μετατροπή της περιοχής σε αμερικανική πολεμική βάση. Οπως είπε πρόσφατα, «η αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη θα μας δώσει ώθηση και οικονομική αλλά ταυτόχρονα θα έχουμε και μια αμυντική ασπίδα, την οποία πιστεύω ότι θα την εκμεταλλευτούμε στο έπακρο για να ηρεμήσει ο τόπος».

Η ίδια η ζωή αποδεικνύει καθημερινά ότι η «ανάπτυξή» τους δεν είναι μόνο εχθρική για το εργατικό και λαϊκό εισόδημα, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του αλλά και για την ίδια την ειρήνη και την ασφάλεια του λαού.

Η περιοχή της Θράκης κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στη μετατροπή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής, με παράλληλη μείωση των μισθών, ενώ την ίδια ώρα τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων αυξάνονται. Και οι περίφημες θέσεις εργασίας που ...θα δημιουργηθούν θα στηρίζονται στο ίδιο πλαίσιο, θα είναι ελάχιστες, κακοπληρωμένες και περιορισμένης διάρκειας.

Ταυτόχρονα, ο ενεργειακός πλούτος της περιοχής που εξασφαλίζει κερδοφορία στους επιχειρηματικούς ομίλους, θα συνεχίσει να πηγαίνει πακέτο με την καταδίκη του πληθυσμού στην «ενεργειακή φτώχεια», γιατί το δικαίωμα του λαού σε φθηνή θέρμανση δεν συμβιβάζεται με την καπιταλιστική κερδοφορία, ενώ θα γίνεται και «μήλον της Εριδος» για επιχειρηματικούς ομίλους και ιμπεριαλιστικά κέντρα, δημιουργώντας τεράστιους κινδύνους για το λαό.

Οσο για την «ασφάλεια», τα όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο αποδεικνύουν πως η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και η μετατροπή της χώρας σε πολεμική βάση των ιμπεριαλιστών, καθόλου δεν εξασφαλίζουν την ειρήνη, δεν αποτρέπουν την αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας. Ενώ και η κατάσταση συνολικά στην περιοχή της Μ. Ανατολής αλλά και τα όσα συμβαίνουν τις μέρες αυτές στην κυπριακή ΑΟΖ, δείχνουν ότι ο ενεργειακός πλούτος, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μετατρέπεται όχι βέβαια σε «παράγοντα σταθερότητας», αλλά αστάθειας και συγκρούσεων που πληρώνουν οι λαοί.