Παρασκευή 9 Φλεβάρη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΥΠΕΞ ΣΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Ανησυχία για την επέκταση κινεζικών και ρωσικών μονοπωλίων...

...και προσχήματα περί «δημοκρατικών αξιών», με επίκληση και του αναχρονιστικού «δόγματος Μονρόε»

Από τη συνάντηση σε θερμό κλίμα του Τίλερσον με τον Πρόεδρο του Περού, Π. Κουζίνσκι

Copyright 2018 The Associated

Από τη συνάντηση σε θερμό κλίμα του Τίλερσον με τον Πρόεδρο του Περού, Π. Κουζίνσκι
Τις προτεραιότητες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στο δυτικό ημισφαίριο ανέδειξε η πρόσφατη περιοδεία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής από τις 2 έως τις 7 Φλεβάρη (Μεξικό, Αργεντινή, Περού, Κολομβία και Τζαμάικα), που περιγράφτηκαν με πολύ παραστατικό τρόπο στην ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας την 1η Φλεβάρη, όπου μίλησε για «ιστορική ευκαιρία» και ότι πρέπει «να εξαλείψουμε τα τυραννικά καθεστώτα» και να «προχωρήσει περαιτέρω η οικονομική και πολιτική ελευθερία στο ημισφαίριό μας». Προσδιόρισε συγκεκριμένα ότι μέσα στο 2018 θα πραγματοποιηθούν σημαντικές διεθνείς συναντήσεις στην περιοχή, όπως τον Απρίλη η 8η Σύνοδος της Αμερικής που διοργανώνεται στο Περού, η 44η Σύνοδος του G7 τον Ιούνη στον Καναδά και στο τέλος του 2018 η Σύνοδος του G20 στην Αργεντινή και έτσι «τα φώτα του κόσμου θα στραφούν στην αμερικανική ήπειρο», ενώ επικέντρωσε σε τρία ζητήματα: «Οικονομική ανάπτυξη, ασφάλεια και δημοκρατική διακυβέρνηση».

Πάντως αυτό που φάνηκε να ανησυχεί τις ΗΠΑ, πέρα από τη γνωστή και εκφρασμένη επιθετικότητα ενάντια στην Κούβα και τη σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση της Βενεζουέλας (τις οποίες χαρακτηρίζει τις «τελευταίες δικτατορίες στην περιοχή»), είναι η διευρυμένη δράση τα τελευταία χρόνια των κινεζικών και ρωσικών μονοπωλιακών ομίλων, ενεργειακών και άλλων, με μεγαλύτερη ένταση μετά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και την άνοδο στην εξουσία σοσιαλδημοκρατικών - διαχειριστικών δυνάμεων σε μια σειρά χώρες.

Ανησυχεί η άνοδος ανταγωνιστών

Ο Αμερικανός αξιωματούχος σημείωσε ότι υπάρχει ένα σημαντικό δυναμικό για περαιτέρω «ανάπτυξη και ευημερία στην περιοχή», και ανέφερε ως παράδειγμα ότι οι ΗΠΑ είναι ο δεύτερος εμπορικός εταίρος της μεγαλύτερης νοτιοαμερικανικής οικονομίας και 9ης στον κόσμο, Βραζιλίας, με συνολικό ύψος διμερών εμπορικών συναλλαγών στα 95 δισ. δολάρια το 2015. Επίσης οι ΗΠΑ έχουν συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με 20 χώρες, από τις οποίες οι 12 είναι στο δυτικό ημισφαίριο, σημείωσε ο Τίλερσον και πρόσθεσε ότι αγαθά και υπηρεσίες από τις ΗΠΑ, αξίας 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, φτάνουν στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική και δημιουργούν 2,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, και ότι παρά το γενικότερο εμπορικό έλλειμμα στο συγκεκριμένο ημισφαίριο παρατηρείται πλεόνασμα 14 δισ. δολαρίων.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στην κατεύθυνση της κυβέρνησης Τραμπ, «Πρώτα η Αμερική», που θέτει υπό εξέταση όλες τις πολυμερείς συμφωνίες, όπως η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA), ή και άλλες εκτός περιοχής, όπως με την ΕΕ, χώρες του Ειρηνικού και της Ασίας κ.ο.κ.

Οι ΗΠΑ θέλουν αναθεώρηση της NAFTA, που όπως είπε ο Τίλερσον είναι «μια συμφωνία που μπήκε σε εφαρμογή πριν 30 χρόνια και πριν τη ραγδαία ανάπτυξη της ψηφιακής εποχής και της ψηφιακής οικονομίας, και πριν την άνοδο της Κίνας ως της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο». Ετσι, διαπραγματεύονται με τον Καναδά και το Μεξικό - βρίσκονται στον 6ο γύρο των συζητήσεων - ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι ΗΠΑ και η Βόρεια Αμερική θα παραμείνουν η «πιο ανταγωνιστική και οικονομικά εύρωστη περιοχή του κόσμου». Αυτός είναι ο διακηρυγμένος στόχος, που περνάει βεβαίως μέσα από την εξουδετέρωση των «ατού» των ανταγωνιστών.

Γι' αυτό και ο Αμερικανός αξιωματούχος θέλησε να αποδομήσει την εμπορική τακτική της Κίνας, τονίζοντας με νόημα: «Η Κίνα, όπως κάνει και στις αναδυόμενες οικονομίες, εμφανίζεται να προσφέρει έναν ελκυστικό δρόμο για την ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα αυτό οδηγεί σε βραχυπρόθεσμα κέρδη στο εμπόριο αλλά μακροπρόθεσμη εξάρτηση». Ενώ συνέχισε να εκφράζει την «πικρία» του για το «κινεζικό μοντέλο», αφού «η προσφορά της Κίνας έρχεται πάντα με ένα τίμημα, μέσα από τις κρατικές επενδύσεις που χρησιμοποιούν και εισαγόμενη κινεζική εργατική δύναμη, επαχθείς δανειακές συμβάσεις και μη βιώσιμο χρέος. Το κινεζικό μοντέλο αφαιρεί σημαντικούς πόρους για να τροφοδοτήσει τη δική του οικονομία, συχνά χωρίς σεβασμό στους νόμους της χώρας και τα ανθρώπινα δικαιώματα». Ο καημός (που βγάζει γέλιο) του ...παλιού που είχε την αποκλειστικότητα για δεκαετίες στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταλήστευση των πόρων της περιοχής και τώρα απειλείται από ισχυρούς νεοφερμένους, έχει και συνέχεια. Τις ΗΠΑ ανησυχεί ιδιαίτερα ότι η Κίνα είναι πλέον ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος σε μια σειρά από χώρες, όπως η Χιλή, η Αργεντινή, η Βραζιλία και το Περού, και όπως λέει ο αξιωματούχος «ενώ το εμπόριο με τους Κινέζους φέρνει κέρδη, οι αθέμιτες πρακτικές που εφαρμόζουν πολλοί Κινέζοι έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις βιοτεχνίες αυτών των χωρών, αναπαράγουν ανεργία και ρίχνουν τους μισθούς των εργατών». Και για να το ...απογειώσει, σημειώνει: «Η Λατινική Αμερική δεν χρειάζεται νέες αυτοκρατορικές δυνάμεις, που αποσκοπούν μόνο στο όφελος των δικών τους λαών. Το κρατικό μοντέλο της Κίνας είναι κατάλοιπο του παρελθόντος και δεν μπορεί να είναι το μέλλον του ημισφαιρίου».

Στη συνέχεια ο Τίλερσον ασχολήθηκε με τη «ρωσική» απειλή στην περιοχή. Ανέφερε συγκεκριμένα: «Η αυξανόμενη παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή είναι επίσης ανησυχητική, αφού συνεχίζει να πουλάει όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό σε μη φιλικά καθεστώτα, που δεν μοιράζονται ή δεν σέβονται τις δημοκρατικές αξίες». Και κάλεσε σε επαγρύπνηση τις ηγεσίες της περιοχής ώστε «να μην επεκτείνονται ξένες δυνάμεις στην περιοχή».

Κάνοντας το μαύρο άσπρο

Από την άλλη, ισχυρίστηκε ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν συμφωνίες «αμοιβαίου κέρδους, που συνδυάζουν την οικονομική ανάπτυξη, την εκπαίδευση, την καινοτομία και ασφάλεια».

Ενα από τα «ατού» που προβάλλουν οι ΗΠΑ είναι η αύξηση της εγχώριας παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου με τη χρήση και του σχιστολιθικού, που εξάγεται με την αμφιλεγόμενη μέθοδο του «hydraulic fraturking» ή «fracking», η οποία προξενεί καταστροφή στο περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα. Σύμφωνα μάλιστα με τα τελευταία στοιχεία, το 36% των αμερικανικών εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου κατευθύνθηκε σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, ενώ όπως υπολογίζεται, μέχρι το 2030 η περιοχή αναμένεται να ξοδέψει τουλάχιστον 70 εκατομμύρια δολάρια σε νέους ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς που θα στηρίζονται στο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ.

Ο Τίλερσον μάλιστα «πούλησε» την εμπλοκή αμερικανικών μονοπωλίων στα νέα «απελευθερωμένα» (ανοιχτά στο ιδιωτικό κεφάλαιο) ηλεκτρικά δίκτυα, από το Μεξικό μέχρι τη Χιλή, ως παράγοντα που θα δώσει ώθηση στην οικονομία και δήθεν θα βγάλει εκατομμύρια λαϊκών ανθρώπων από τη φτώχεια. Στάθηκε ιδιαίτερα στις νέες ιδιωτικοποιήσεις στην Αργεντινή, που ανοίγουν δυνατότητες στη δράση των αμερικανικών μονοπωλίων, φυσικά και άλλων χωρών.

Την ίδια ώρα, με τη διείσδυση των αμερικανικών μονοπωλίων ιεραρχείται και το ζήτημα της «ασφάλειας και της σταθερότητας» στην περιοχή, που επί της ουσίας είναι η εμπέδωση της οικονομικής και πολιτικοστρατιωτικής κυριαρχίας των ΗΠΑ, η εξουδετέρωση μη «φιλικών κυβερνήσεων» που αναπτύσσουν σχέσεις με τους ανταγωνιστές τους.

Η επίκληση του αναχρονιστικού «δόγματος Μονρόε» του 1823, που θεωρούσε τη Λατινική Αμερική την «πίσω αυλή» των ΗΠΑ, στην αντιπαράθεση με τις αποικιοκρατικές δυνάμεις της εποχής (Ισπανία - Πορτογαλία), δεν είναι καθόλου τυχαία από τον Αμερικανό ΥΠΕΞ. Γι' αυτό επανέρχονται τα περί «τυραννικών καθεστώτων», με πιο ειδική στόχευση τη σημαντική πετρελαιοπαραγωγό χώρα της περιοχής και του κόσμου, τη Βενεζουέλα, αλλά και την Κούβα, που από την νίκη της Επανάστασης μπήκε στο στόχαστρο για το παράδειγμα που εξέπεμπε.

Ο Τίλερσον έφτασε στο σημείο να προτρέψει ανοιχτά σε στρατιωτικό πραξικόπημα για την ανατροπή του σοσιαλδημοκράτη Προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, λέγοντας: «Στην ιστορία της Βενεζουέλας και της Λατινικής Αμερικής ο στρατός είναι συχνά παράγοντας αλλαγής όταν τα πράγματα πάνε τόσο άσχημα και η ηγεσία δεν μπορεί να υπηρετεί το λαό». Και προχώρησε αναφέροντας ότι αυτό που επιθυμούν οι ΗΠΑ είναι «ο Μαδούρο να επιστρέψει στη συνταγματική τάξη και να την ακολουθήσει, και αν δεν επανεκλεγεί από το λαό (σ.σ. οι προεδρικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί για τις 22 Απρίλη) να το αποδεχτεί», και κατέληξε ειρωνευόμενος: «Αν τα πράγματα ζεσταθούν πολύ και γίνουν αφόρητα γι' αυτόν, είμαι σίγουρος ότι έχει αρκετούς φίλους στην Κούβα που θα του δώσουν ένα ωραίο εξοχικό στην παραλία, όπου μπορεί να περάσει τη ζωή του όμορφα».

Σε αυτό το μοτίβο, υπεροψίας και απειλών για επιβολή περιορισμών στο εμπόριο πετρελαίου της Βενεζουέλας (που εξακολουθεί να αποτελεί την τρίτη εξαγωγική χώρα) προς τις ΗΠΑ, κινήθηκαν και οι συναντήσεις που είχε ο Τίλερσον με όλες τις ηγεσίες των κυβερνήσεων με τις οποίες συναντήθηκε, σε Μεξικό, Αργεντινή, Περού, Κολομβία και Τζαμάικα. Ταυτόχρονα, ανάλογα με τη χώρα, ιεραρχήθηκαν ζητήματα που χρησιμεύουν ως μέσα για την παρέμβαση των ΗΠΑ στην περιοχή. Στην Κολομβία και το Περού προβλήθηκε η δήθεν καταπολέμηση του ναρκεμπορίου και της καλλιέργειας της κόκας, με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ να κάνει δήθεν την «αυτοκριτική» των ΗΠΑ, ότι είναι η μεγαλύτερη αγορά ναρκωτικών στον κόσμο και - υποτίθεται - η κυβέρνηση Τραμπ είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο. Επίσης, στις άλλες χώρες προβλήθηκε το ζήτημα της «δημοκρατικής διακυβέρνησης και της καταπολέμησης της διαφθοράς», που θα είναι και το σύνθημα της Συνόδου της Αμερικής τον Απρίλη. Σταθερός στόχος ήταν και είναι η διευκόλυνση της δράσης του αμερικανικού κεφαλαίου για μεγαλύτερη κερδοφορία και η εξουδετέρωση όσων θεωρούνται εμπόδιο σε αυτήν την επιδίωξη.


Δ. Καρ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ