Με αφορμή την παρουσία του στην Περιφερειακή Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της περιοχής της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου, που διοργάνωσε το ΚΚΕ την περασμένη Κυριακή, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Μάρκο Ρίτσο, Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ιταλίας, για την κατάσταση στη χώρα του και την προσπάθεια ανασύνταξης του κόμματος, σε μια χώρα που ο οπορτουνισμός και ο ευρωκομμουνισμός για δεκαετίες ρίχνουν βαριά τη σκιά τους.

Δημοσιεύουμε τη μικρή συζήτηση μαζί του.

-- Μιλήστε μας για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, ιδιαίτερα για την προσπάθεια που βλέπουμε, αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

-- Η κατάσταση στην Ιταλία δείχνει τη μεγάλη αδυναμία του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης σε σχέση με τη θέση που έχει το ιταλικό μεγάλο κεφάλαιο σε παγκόσμιο επίπεδο. Το θεσμικό πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει πρόσθετες δυσκολίες, με μείωση της συμμετοχής των ψηφοφόρων π.χ. στις πρόσφατες τοπικές εκλογές στη Σικελία η συμμετοχή ήταν 50% και μετατρέπεται από διπολικό (κεντροδεξιά, κεντροαριστερά) σε τριπολικό με τη δήθεν «αντιπολιτική» παρουσία του «Κινήματος 5 Αστέρων» του Μπέπε Γκρίλο, που σήμερα είναι η πρώτη πολιτική δύναμη με ποσοστά γύρω στο 30%.

Η κεντροδεξιά ξαναβρίσκει στοιχεία ενότητας, ενώ η κεντροαριστερά είναι αρκετά διαιρεμένη. Από τη μία μεριά το Δημοκρατικό Κόμμα με τον Ρέντσι και, από την άλλη, η λεγόμενη «Αριστερά» με τους Νταλέμα, Μπερσάνι, Φρατοιάνι, Φασίνα. Αυτή η σύγκρουση φαίνεται να έχει κάποιο περιεχόμενο, αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνο για τις καρέκλες και ποιος θα έχει αρχηγική θέση, αφού οι βασικοί δημιουργοί αυτής της «Αριστεράς» στο πρόσφατο παρελθόν ήταν αυτοί που εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν τις χειρότερες αντιλαϊκές πολιτικές που συνδέονταν με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, και τώρα δήθεν τις αποδοκιμάζουν. Αντίστοιχα, η λεγόμενη άκρα αριστερά είναι μικρά κόμματα και ομάδες που διατηρούν εκλεκτιστικές θεωρίες δήθεν κινηματικές, που επί της ουσίας αποπροσανατολίζουν την εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες. Δύσκολα ένας από τους τρεις σχηματισμούς (κεντροαριστερά, κεντροδεξιά, «Κίνημα 5 Αστέρων») θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές την άνοιξη του 2018, και το πιθανότερο, θα επιδιωχτεί συμφωνία για κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας ή νέες εκλογές και παράταση της πολιτικής αστάθειας.

-- Ποια είναι η κατάσταση που βιώνει η εργατική τάξη; Πώς προχωράει το ταξικό κίνημα;

-- Σε αυτές τις συνθήκες, η επίθεση στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και του εργατικού κινήματος είναι συνεχής. Πρόκειται για ταξικό πόλεμο, όπου οι μεγάλοι καπιταλιστικοί όμιλοι συνεχίζουν την προσπάθεια ανάκαμψης με απολύσεις και αύξηση της εκμετάλλευσης. Η εργατική τάξη με κάποιους τρόπους αντιδρά, αλλά με αγώνες αμυντικούς, χωρίς να συνδέονται με κάποιο στρατηγικό σχέδιο, που συχνά είναι «φρούτο» της απελπισίας εργατών που αντιμετωπίζουν την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης ή τον κίνδυνο να μείνουν άνεργοι. Η αύξηση τέτοιων περιπτώσεων μπορεί ωστόσο να προωθήσει διαδικασίες συνειδητοποίησης που δεν υπήρχαν στο πρόσφατο παρελθόν. Απόδειξη είναι οι αυξανόμενες κινητοποιήσεις και απεργίες των συνδικάτων βάσης με σημαντικά αποτελέσματα, ειδικά στους κλάδους των μεταφορών και της εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics). Ξεκινάει επίσης σε κάποιους πρωτοπόρους κλάδους να γίνεται αντιληπτή η αναγκαιότητα δράσης και οργάνωσης ενός πραγματικά ταξικού συνδικαλισμού.

-- Είδαμε στις 11 Νοέμβρη μια μεγάλη συγκέντρωση του Κόμματός σας στη Ρώμη για το γιορτασμό της Οκτωβριανής Επανάστασης, που την χαρακτηρίσατε πολύ ελπιδοφόρα. Πώς αναπτύσσεται η δράση σας για την ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κόμματος;

-- Η ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, σε μαρξιστική - λενινιστική βάση, προχωρά. Μετά το δεύτερο συνέδριο του Κόμματός μας το Γενάρη του 2017, που αποφάσισε ότι είναι επίκαιρη η γραμμή της «μπολσεβικοποίησης» του Κόμματος, είχαμε δύο σημαντικές κινητοποιήσεις.

Η μία ήταν στις 25 Μάρτη με την κινητοποίηση ενάντια στην ΕΕ, το ευρώ και το ΝΑΤΟ και η άλλη στις 11 Νοέμβρη για να τιμήσουμε την Οκτωβριανή Επανάσταση και να αναδείξουμε την επικαιρότητά της σήμερα, κινητοποίηση με πολύ μαζική συμμετοχή και ιδιαίτερο στοιχείο τη μεγάλη και μαχητική παρουσία της νεολαίας του Μετώπου Νέων Κομμουνιστών (FGC). Η ανασυγκρότηση και η ενδυνάμωση του Κόμματος στηρίζεται στη συμμετοχή των νεότερων γενιών (όπου έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα) και στο ρίζωμα των οργανώσεων του Κόμματος στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς, όπου ρίχνουμε και το μεγαλύτερο βάρος της δράσης μας.

Είμαστε αισιόδοξοι γιατί ενισχύσαμε τη μαρξιστική - λενινιστική ταυτότητα του Κόμματός μας και την πολιτική μας γραμμή. Προωθούμε την αυτοτελή δράση των κομμουνιστών και αναπτύσσουμε κοινωνικές συμμαχίες σε όλα αυτά τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης.

Συνειδητοποιούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική δουλειά, αλλά είμαστε σίγουροι ότι με την ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού, την ισχυροποίηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε όλο τον κόσμο και εμείς θα φέρουμε σε πέρας τη δική μας τελική αποστολή στη χώρα μας. Δηλαδή να πάρει την εξουσία η σύγχρονη εργατική τάξη, που είναι συντριπτική πλειοψηφία. Ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι η μοναδική οριστική λύση στην κρίση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος.