«Εγώ δεν έχω κόκκινες γραμμές, έχω (μπροστά μου) μόνο ορίζοντες», τόνισε ο Γάλλος Πρόεδρος, αναφερόμενος στη «σταθερότητα μέσω εθνικών μεταρρυθμίσεων» που πρέπει να προχωρήσουν σε κάθε χώρα, αλλά και «με συντονισμό των οικονομικών μας πολιτικών», προκειμένου η ΕΕ να μπορέσει να αναμετρηθεί αποφασιστικά με αντίπαλες δυνάμεις. Ξεκαθαρίζοντας ότι «καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του» για την υπεράσπιση του μεγάλου κεφαλαίου, περηφανεύτηκε για τις νέες ανατροπές που η κυβέρνησή του επιταχύνει. Αυτή είναι άλλωστε και η κατεύθυνση στην οποία η ΕΕ καλείται να «επανιδρυθεί», αυτή της πιο αποφασιστικής και άγριας κλιμάκωσης της αντιλαϊκής και αντεργατικής επίθεσης.

Διεκδικώντας πρωτεία σε αυτή την κατεύθυνση, μόλις την περασμένη Τετάρτη, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, με περικοπές «περιττών δαπανών», ειδικά στον τομέα της περίθαλψης. Είχαν προηγηθεί τα Διατάγματα για την αγορά εργασίας, που σηματοδότησαν νέα διευκόλυνση των απολύσεων, νέα υπονόμευση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων με διάδοση επιχειρησιακών, κομμένων και ραμμένων στις εκάστοτε ανάγκες της εργοδοσίας κ.λπ. Επίσης, ο προϋπολογισμός για τη νέα χρονιά προβλέπει δραστική μείωση της φορολογίας για το μεγάλο κεφάλαιο, με μείωση του φόρου επί των κερδών από το 33% στο 25%.

Ωστόσο, ζητούμενο για το κεφάλαιο είναι πώς η αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση θα δυναμώνει παντού, διασφαλίζοντας αυτό που οι εκπρόσωποί του αποκαλούν «υγιή ανταγωνισμό» και «επενδυτικές ευκαιρίες». Ετσι, ο Μακρόν προέταξε και την ανάγκη, σε όλη την Ευρώπη, να «γίνει πιο ζωτικός ο κοινωνικός διάλογος». Να επιτευχθεί «δημοσιονομική σύγκλιση». Να μειωθούν οι αποκλίσεις στα «κοινωνικά μοντέλα» των κρατών - μελών. Να προσδιοριστεί «κατώτατος μισθός προσαρμοσμένος (αρχικά) στην οικονομική πραγματικότητα κάθε χώρας», αλλά με προοπτική αυτοί να συγκλίνουν.

Πάντως, ήδη στη Γαλλία έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις και απεργίες εργαζομένων, με τα αγωνιστικά σωματεία που συσπειρώνονται στην ταξική Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία να πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης για να μπει φρένο στην αντιλαϊκή επίθεση, κόντρα στον «κοινωνικό εταιρισμό» που προωθούν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.