Οσο κι αν «τσακώνονται» για το ποιος θα κρατάει την «μπαγκέτα» της αντιλαϊκής επίθεσης, κυβέρνηση και ΝΔ δεν μπορούν να κρύψουν τη στρατηγική ταύτισή τους, όταν η συζήτηση πάει στα «μεγάλα» και «κρίσιμα» για το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, αν έβλεπε κανείς τις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και του προέδρου της ΝΔ μέσα στη βδομάδα για τη συζήτηση σχετικά με το μέλλον της ΕΕ, θα διέκρινε καθαρά ότι διά της «αντιπαράθεσης», ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει προς την ίδια κατεύθυνση. Ενδεικτικά, ο πρωθυπουργός εστίαζε ανάμεσα σε άλλα στα ζητήματα της «αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης», ώστε η εκάστοτε αστική κυβέρνηση να έχει στα χέρια της την απαραίτητη «ευελιξία» για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΝΔ έλεγε ότι προαπαιτούμενο για να «ξανακαθίσει η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό τραπέζι ως ισότιμος εταίρος, σε αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση» είναι η ακόμα πιο «αποφασιστική» προώθηση των «μεταρρυθμίσεων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο πρωθυπουργός έβαζε την ανάγκη για «αναβάθμιση του διεθνούς και περιφερειακού ρόλου της ΕΕ και ενίσχυση της αμυντικής της πολιτικής», όταν ο πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς σε συνέδριο του ΕΛΚ έλεγε ότι η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει «μια αντίστοιχη στρατηγική με το σχέδιο Μάρσαλ για τις χώρες που την περιβάλλουν, ιδιαίτερα στο Νότο». Ετσι είναι... Οι «καβγάδες», «καβγάδες» και οι συμπλεύσεις, συμπλεύσεις...

Κινητικότητα καταγράφεται ξανά το τελευταίο διάστημα στο θέμα του Μεταναστευτικού, με τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές να αυξάνονται και να οξύνονται εκ νέου τα προβλήματα με τον εγκλωβισμό και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα νησιά. Μάλιστα, μαζί με την ένταση του προβλήματος, ξεμύτισαν και τα γνωστά φασιστοειδή, που εκμεταλλεύονται την άθλια κατάσταση για την οποία ευθύνονται κυβέρνηση - ΕΕ και προσπαθούν να δημιουργήσουν ένταση. Αυτό που φαίνεται, πάντως, είναι ότι η κυβέρνηση ανησυχεί και προετοιμάζεται για ακόμα μεγαλύτερη έξαρση του Μεταναστευτικού το επόμενο διάστημα. Μόλις πριν από λίγες μέρες, δημοσιεύματα ανέφεραν ότι η ΕΛ.ΑΣ. αναζητά πλωτά «hot spot», τα οποία διατίθεται να πληρώσει η ΕΕ, ενώ πληθαίνουν και οι παρεμβάσεις για το θέμα από κυβερνητικά στελέχη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Είναι, επομένως, ένα ερώτημα το τι προβλέπουν και δεν το λένε. Μια πιθανή κατάρρευση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών; Ενταση του Προσφυγικού μπροστά στον νέο γύρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και συγκρούσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά τη στρατιωτική ήττα του ISIS; Γενικότερες ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή, με υπόβαθρο την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων; Ο,τι και να είναι, ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί και να ανέβει ο βαθμός ετοιμότητας του κινήματος μπροστά στις εξελίξεις.

Στο ίδιο πάνελ του συνεδρίου του «Economist» στην Αθήνα βρέθηκαν πριν από λίγες μέρες ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζ. Λιου με τον επικεφαλής μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου στην Ελλάδα. Ανάμεσα σε άλλα, συζητήθηκε το ποια θα είναι η συνέχεια, μετά το τυπικό τέλος των μνημονίων, το καλοκαίρι του 2018. Σύμφωνα με τον Τύπο, υπήρξε θετική ανταπόκριση στην πρόταση που κατέθεσε ο μεγαλοεπιχειρηματίας να συμφωνηθεί η εφαρμογή ενός «εθνικού σχεδίου» μεταρρυθμίσεων που θα συνδεθούν με την απομείωση του χρέους και στο οποίο θα συμπαραταχτούν όλες οι φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι κυβέρνηση. Το σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει κρίσιμους στόχους για το κεφάλαιο, όπως η μείωση των φόρων, μικρότεροι στόχοι για το δημοσιονομικό πλεόνασμα, ιδιωτικοποιήσεις και εφαρμογή του fast track για μεγάλες επενδύσεις. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται και κατατίθενται τέτοιοι σχεδιασμοί. Το σίγουρο είναι ότι τα αστικά επιτελεία αναζητούν διάδοχη κατάσταση σε ό,τι αφορά τη «φόρμουλα» εφαρμογής της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής μετά τη λήξη των μνημονίων. Και είναι άδικο να τους κατηγορήσει κανείς ότι δεν διαθέτουν πλούτο προτάσεων και απόψεων...

1945 Συνέρχεται στην Αθήνα το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ (1 - 6/10/1945). Ηταν το πρώτο Συνέδριο του ΚΚΕ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνήλθε σε συνθήκες τυπικής νομιμότητας. Συνθήκες που δε θα ξαναζούσε το Κόμμα παρά μετά από 29 χρόνια, το 1974 (το επόμενο τυπικά νόμιμο Συνέδριό του ήταν το 10ο, που πραγματοποιήθηκε το 1978). Επίσης, το 7ο ήταν ένα Συνέδριο που η σύγκλησή του απείχε δέκα ολόκληρα χρόνια από το 6ο (Δεκέμβρης 1935).

1946 Το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, στη Νυρεμβέργη, καταδικάζει σε θάνατο 12 ναζιστές ηγέτες. Σε γενικές γραμμές ο πέλεκυς θα πέσει πολύ ελαφρά στους ναζί εγκληματίες πολέμου. Πολλοί θα απελευθερωθούν έπειτα από λίγα χρόνια, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θα «αξιοποιούνταν» στη συνέχεια από το διεθνή ιμπεριαλισμό στην «εκστρατεία» του κατά του κομμουνισμού. Ακόμα ελαφρύτερα θα πέσει ο πέλεκυς για τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες που κατηγορούνταν για την άνοδο του ναζισμού και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

1947 Ολοκληρώνεται στο Γράμμο η πρώτη σειρά της Σχολής Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ. Με την ευκαιρία αυτή η Σχολή τίμησε τους εξής τέσσερις νεκρούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών τον καιρό της φοίτησής τους: Γεωργίου Κώστα, Παπαδόπουλο Οδυσσέα, Γκίμπη Ηλία και Παυλίδη Τάσιο (ανθυπολοχαγοί τιμημένοι νεκροί).

1949 Ιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

1968 Με ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει όλους όσοι «ορθώθηκαν με τόλμη και θάρρος σε συνθήκες φασιστικής τρομοκρατίας, ωμής βίας και νοθείας, με το στρατιωτικό νόμο σε πλήρη ισχύ ενάντια στο καθεστώς του φασιστικού ζόφου, καταδίκασαν το φασιστικό Σύνταγμα, διερμηνεύοντας έτσι τα πραγματικά αισθήματα του ελληνικού λαού».

1973 Δημοσιεύεται διαμαρτυρία της ΚΕ του ΚΚΕ για το όργιο της τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η χούντα της Χιλής και για τη σύλληψη του Λουίς Κορβαλάν, ΓΓ του ΚΚ Χιλής.

1973 Κατά τη διάρκεια συναυλίας στο γήπεδο του Παναθηναϊκού μοιράστηκαν προκηρύξεις ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της χούντας και τις ΗΠΑ. Μετά το τέλος της συναυλίας συγκροτήθηκε διαδήλωση στη Λ. Αλεξάνδρας που κράτησε περίπου 1 ώρα.

1979 Επειτα από 70 χρόνια αμερικανικού ελέγχου, η διώρυγα παραδίδεται επίσημα στον Παναμά (αν και η σχετική Συνθήκη όριζε πως η παράδοση του ελέγχου θα γινόταν «σταδιακά» σε ένα διάστημα 20 ακόμα χρόνων).

1982 Ο Χέλμουτ Κολ ορκίζεται έκτος καγκελάριος της ΟΔ Γερμανίας, στη θέση του Χέλμουτ Σμιτ.

1996 Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δίνει επίσημα τέλος στις εμπορικές κυρώσεις κατά των Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, που είχαν επιβληθεί το 1992, όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος.