Πριν από τρία περίπου χρόνια, το κινεζικό (αγγλόφωνο) ηλεκτρονικό περιοδικό «The Diplomat» είχε δημοσιεύσει τα εντυπωσιακά αποτελέσματα εκτιμήσεων της βρετανικής εταιρείας μεταλλευμάτων «SRE Minerals Limited» σε σχέση με τον ορυκτό πλούτο της ΛΔ Κορέας. Μεταξύ άλλων, είχε εκτιμήσει ότι στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν πάνω από 216.000.000 τόνους οξειδίων και μεταλλευμάτων σπάνιων γαιών. Πρόκειται για μέταλλα και οξείδια γεώδους μορφής, που χαρακτηρίστηκαν έτσι λόγω της σχετικής σπανιότητάς τους και τα οποία είναι ιδιαιτέρως πολύτιμα, επειδή είναι απαραίτητα στην παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας (π.χ. κινητά τηλέφωνα, φορητοί υπολογιστές, οθόνες υγρών κρυστάλλων), σε «πράσινες» τεχνολογίες (π.χ. μπαταρίες υβριδικών αυτοκινήτων, φωτοβολταϊκά, λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης, τουρμπίνες ανεμογεννητριών) κ.λπ. Ανάλογες εκτιμήσεις για ανεκμετάλλευτα μέχρι σήμερα κοιτάσματα υπάρχουν και για άλλες περιοχές της χώρας, καθιστώντας τη ΛΔ Κορέας πραγματικό «Ελντοράντο» για ανταγωνιστικά μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στους τομείς παραγωγής προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Μάλιστα, οι προσδοκίες που δημιουργούνται, είναι μεγαλύτερες και από αυτές που γεννούν τα κοιτάσματα σπάνιων γαιών στην Εσωτερική Μογγολία της Κίνας, που είναι τα μεγαλύτερα επιβεβαιωμένα παγκόσμια. Τέτοια ευρήματα σίγουρα δεν περνούν απαρατήρητα από τα πολυεθνικά μεγαθήρια και πρέπει να συνυπολογιστούν στους παράγοντες που συνθέτουν το πλέγμα των αντιθέσεων και της έντασης ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα, με «εξάρσεις» όπως αυτή που ζούμε τώρα με επίκεντρο τη ΛΔ Κορέας.