Αλλο ένα μεγάλο διατροφικό σκάνδαλο έχει έρθει στο φως από τον προηγούμενο μήνα, σχετικά με το οποίο οι αποκαλύψεις συνεχίζονται και επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι η «δίψα» του κεφαλαίου για κέρδη οδηγεί και σε επικίνδυνα διατροφικά προϊόντα. Συγκεκριμένα, η χρήση του εντομοκτόνου fipronil σε πτηνοτροφία στην Ολλανδία, που επηρέασε την παραγωγή εκατομμυρίων αυγών τα οποία δόθηκαν στην κατανάλωση, εκτός από την Ολλανδία, και σε Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Σουηδία, ήταν γνωστή εδώ και καιρό. Γνωστό στους επιστήμονες ήταν επίσης το γεγονός ότι το συγκεκριμένο χημικό που πέρναγε στη διατροφική αλυσίδα είναι τοξική ουσία, η οποία σε υψηλές ποσότητες μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο συκώτι, στα νεφρά και σε άλλα ζωτικά όργανα, και κανονικά είναι απαγορευμένο για χρήση σε ζώα που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Παρ' όλα αυτά, οι βιομηχανίες την χρησιμοποίησαν για να αντιμετωπίσουν διάφορα παράσιτα στα πουλερικά.

Ο Βέλγος υπουργός Γεωργίας Ντενί Ντικάρμ, αναφερόμενος χτες στο γεγονός ότι από το Νοέμβρη του 2016 είχαν εντοπιστεί σε αυγά στην Ολλανδία ίχνη του εντομοκτόνου, σχολίασε: «Οταν μια χώρα σαν την Ολλανδία, ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς αυγών στον κόσμο, δεν μεταδίδει αυτού του είδους την πληροφορία, αυτό είναι πρόβλημα».

Εκπρόσωποι των πτηνοτροφικών μονάδων που επλήγησαν στην Ολλανδία, το Βέλγιο και την Κάτω Σαξονία (δυτική Γερμανία) ανακοίνωσαν ήδη ότι θα διεκδικήσουν να τους καταβληθούν αποζημιώσεις, αμέσως μόλις καθοριστούν οι υπεύθυνοι.

Ποινικές έρευνες διεξάγονται στην Ολλανδία και στο Βέλγιο, με τις αρχές, σύμφωνα με ΜΜΕ, να έχουν βάλει στο στόχαστρο τη βελγική εταιρεία «Poultry - Vision», που απέκτησε μεγάλες ποσότητες του συγκεκριμένου εντομοκτόνου από τη Ρουμανία. Μεγάλες ποσότητες αυγών έφτασαν και στη Γαλλία, σε λιανική και χονδρική πώληση σε εταιρείες μεταποίησης.

Το αν και ποιες παρτίδες καταναλώθηκαν είναι επίσης δύσκολο να διαπιστωθεί από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές, πάντως δόθηκε εντολή να καταστραφούν πολλά εκατομμύρια αυγά.

Η επίρριψη της ευθύνης από τον ένα φορέα στον άλλον αποδεικνύει το γεγονός ότι όσο κριτήριο είναι το κέρδος και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στα χέρια των καπιταλιστών και του αστικού κράτους, οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να είναι σίγουροι για το τι προϊόντα βγαίνουν στη διατροφική αλυσίδα και βάζουν στο τραπέζι τους. Μόνο η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός και ο εργατικός έλεγχος, δηλαδή η εργατική - λαϊκή εξουσία, με ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών, μπορεί να εξασφαλίσει μια πραγματικά υγιεινή και προσιτή στα λαϊκά στρώματα διατροφή.