ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Ο 94χρονος Χένρι Κίσινγκερ, παλιά «καραβάνα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, πρώην υπουργός Εξωτερικών (επί Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον) και μετέπειτα σύμβουλος πολλών Αμερικανών Προέδρων, σε άρθρο του στο βρετανικό ηλεκτρονικό περιοδικό CapX με τίτλο «Χάος και Τάξη σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο» αναφέρεται στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και πιο ειδικά στη Συρία και το Ιράκ. Η παρέμβαση αυτή δεν είναι τυχαία, σε μια περίοδο που ο ενδοϊμπεραλιστικός ανταγωνισμός οξύνεται και προετοιμάζεται ο «χάρτης της επόμενης μέρας».
Ετσι, ο Κίσινγκερ προειδοποιεί, για λογαριασμό φυσικά των τμημάτων που εκπροσωπεί: «Αν τα εδάφη που ήλεγχαν μέχρι σήμερα οι τζιχαντιστές του "Ισλαμικού Κράτους" (ΙΚ) σε Συρία και Ιράκ ανακαταληφθούν από τους Ιρανούς "Φρουρούς της Επανάστασης" ή σιιτικές πολιτοφυλακές, τότε θα δημιουργηθεί μία εδαφική ζώνη που θα εκτείνεται από την Τεχεράνη έως τη Βηρυτό, και η οποία θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την ανάδειξη μιας ιρανικής ριζοσπαστικής αυτοκρατορίας».
Και συνεχίζει την ανάλυσή του γράφοντας ότι «οι δυτικοί υπολογισμοί περιπλέκονται από τον διαφαινόμενο μετασχηματισμό της Τουρκίας, που κάποτε ήταν κλειδί μετριοπαθούς επιρροής και από κοσμικό κράτος εξελίσσεται σε κράτος ισλαμικής ιδεολογίας». Θεωρεί ακόμη ότι η Τουρκία, επηρεάζοντας την Ευρώπη διά του ελέγχου των μεταναστευτικών ροών από τη Μέση Ανατολή και προκαλώντας απογοήτευση στην Ουάσιγκτον διά της μεταφοράς πετρελαίου και άλλων αγαθών κατά μήκος των νοτίων συνόρων της, δίνει υποστήριξη σε Σουνίτες (όπως είναι οι τζιχαντιστές του ΙΚ) «παράλληλα με τις προσπάθειές της να αποδυναμώσει την αυτονομία των Κούρδων, τις περισσότερες φράξιες των οποίων υποστηρίζει η Δύση».
Αναφερόμενος στη Ρωσία, θεωρεί πως «ο νέος ρόλος της Μόσχας θα επηρεάσει το είδος της νέας τάξης» που θα διαμορφωθεί στην ευρύτερη περιοχή. Και διερωτάται: «Θα είναι άραγε ο ρόλος της Ρωσίας τέτοιος που θα συμβάλει στην ήττα του "Ισλαμικού Κράτους" και στην αποτροπή ανάλογων οντοτήτων; Η, καθοδηγούμενη (σ.σ. η Ρωσία) από τη νοσταλγία ιστορικών αναζητήσεων, θα επιδιώξει στρατηγική κυριαρχία; Αν συμβεί το πρώτο, τότε θα μπορούσε να αποδειχθεί εποικοδομητική μία πολιτική συνεργασίας της Δύσης με τη Ρωσία. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι πιθανή η επανάληψη ψυχροπολεμικών προτύπων».