Σε απόγνωση βρίσκονται χιλιάδες νέα ζευγάρια που δεν θα καταφέρουν να βρουν θέση σε κάποιο παιδικό σταθμό για τα παιδιά τους από τη νέα σχολική χρονιά, καθώς ακόμα και από τα παιδιά που κατάφεραν να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο κουπόνι χρηματοδότησης μέσω του προγράμματος «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής», αρκετά δεν θα μπορέσουν να φιλοξενηθούν σε κάποιο σταθμό, λόγω έλλειψης δομών.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Εύβοιας, όπου εκτός παιδικών σταθμών ενδέχεται να μείνουν περισσότερα από 625 παιδιά. Ενδεικτικά, στο δήμο Χαλκιδέων, από τις 1.058 αιτήσεις που κατατέθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής», 339 παιδιά μένουν εκτός, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί, καθώς οι θέσεις υπολείπονται των δικαιούχων: Χαρακτηριστικά, από τα 130 βρέφη που είναι δικαιούχοι του παραπάνω προγράμματος, 79 δεν θα μπορέσουν να βρουν θέση σε κάποιο βρεφονηπιακό σταθμό, αφού οι διαθέσιμες θέσεις είναι 51.

Με σχετική ανακοίνωσή της, η «Λαϊκή Συσπείρωση» Χαλκίδας υπογραμμίζει την ευθύνη της δημοτικής αρχής και καλεί τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τα νέα ζευγάρια σε οργανωμένο αγώνα, διεκδικώντας: Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους. Δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Προνήπια και νήπια στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Ολοήμερο Νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά. Σίτιση για όλα τα παιδιά με ευθύνη του κράτους. Ολα τα παιδιά κάτω των 4 ετών σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς, χωρίς τροφεία. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους (νηπιαγωγούς και βρεφονηπιοκόμους).

Στη Χίο, από τις περίπου 400 αιτήσεις που έγιναν, έχουν ικανοποιηθεί σχεδόν οι μισές. Ενώ δεκάδες παιδιά που έκαναν αίτηση συμμετοχής στο πρόγραμμα και εγκρίθηκε, θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, αφού ακόμα και οι ιδιωτικοί σταθμοί έχουν λίγες θέσεις και κάποιες από αυτές έχουν ήδη καλυφθεί. Με αφορμή το σοβαρό πρόβλημα που ανακύπτει και φέτος, η «Λαϊκή Συσπείρωση» δήμου Χίου ζητά να δοθούν άμεσα λύσεις και να μη μείνει κανένα παιδί εκτός παιδικών σταθμών. Για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τις οικογένειες να λαμβάνουν vouchers, όμως να μην υπάρχουν αντίστοιχες θέσεις σε σταθμούς ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των οικογενειών, σημειώνει: «Αυτό αποδεικνύει την πλήρη αναντιστοιχία ανάμεσα στις πραγματικές ανάγκες των οικογενειών από τη μια μεριά και τη μετατροπή σε εμπόρευμα αυτών των αναγκών από την άλλη. Αν δεν χτυπηθεί η αιτία, που είναι οι πολιτικές υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των σταθμών από κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές, τα προβλήματα θα ανακυκλώνονται», προσθέτει.