Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Καθαριότητα των δήμων, αναδείχτηκε το ζήτημα των συμβασιούχων, που ζουν στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα, την ίδια ώρα που οι υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες και λειτουργούν από το χαράτσωμα του λαού, ενώ στη γωνία περιμένουν οι ιδιώτες - αρπακτικά, που δραστηριοποιούνται ήδη στη διαχείριση των απορριμμάτων και διεκδικούν χώρο στην αποκομιδή.

Στις κινητοποιήσεις τους, οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ ανέδειξαν το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, παίρνοντας υπόψη την ανάγκη τους για μεροκάματο όλες τις 365 μέρες του χρόνου, αλλά και για να ενισχυθεί με προσωπικό η Καθαριότητα. Σημειώνουμε ότι σήμερα, οι εργαζόμενοι σε αυτές τις υπηρεσίες υπολείπονται όσων χρειάζονται για να καλυφθούν ακόμα και στοιχειώδεις ανάγκες, με αποτέλεσμα από τη μια να αυξάνει η εντατικοποίηση και από την άλλη η Καθαριότητα να είναι ελλιπής.

Οι ΟΤΑ, όμως, δεν είναι ο μόνος χώρος του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου κάνουν θραύση οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και γενικότερα η «ευελιξία». Αντίστοιχο παράδειγμα είναι και τα νοσοκομεία, όπου οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι μεγάλες και η προσωρινότητα στην εργασία διευρυμένη.

Στο σημερινό ρεπορτάζ, ο «Ριζοσπάστης» καταγράφει αυτήν την κατάσταση στον κρατικό τομέα της Υγείας, αποκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες και αναδεικνύει τις συνέπειες συνολικά για τους υγειονομικούς και τους ασθενείς. Κυρίως, όμως, δείχνει την ανάγκη να παλέψουν όλοι μαζί για μόνιμη και σταθερή δουλειά, προσλήψεις και κρατική χρηματοδότηση του συστήματος της Υγείας στο ύψος των πραγματικών αναγκών, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, δημόσιο, δωρεάν και καθολικό σύστημα Υγείας για όλους.