Ο Μίκης Θεοδωράκης κατέφτασε λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας, όπου το κοινό τον υποδέχτηκε όρθιο χειροκροτώντας. Η Συμφωνική Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Μπάλντουρ Μπρένιμαν παρουσίασε τη 2η Συμφωνία, στην οποία σύμφωνα με τον Αστέρη Κούτουλα, μελετητή του έργου του Θεοδωράκη, ο συνθέτης «κατορθώνει να δαμάσει και να ξεπεράσει τον εφιαλτικό κόσμο της Μακρονήσου, χαρίζοντάς μας μια ιστορική μαρτυρία μετουσιωμένη σε μουσική». Παρουσιάστηκε επίσης η «Ωδή για έγχορδα - Οιδίπους Τύραννος» και, τέλος, μέρος της 3ης Συμφωνίας, που περιελάμβανε μελοποιήσεις των ποιημάτων «Η Πόλις» του Κ. Π. Καβάφη, «Η Τρελή Μάνα» του Διονύσιου Σολωμού, αλλά και Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής.

Ο Μ. Θεοδωράκης, σε συνέντευξή του στη «Ντόιτσε Βέλε», δήλωσε: «Είναι κορυφαίο γεγονός όταν μια συμφωνική ορχήστρα σαν του Ντίσελντορφ παίρνει έργα ενός ξένου συνθέτη και του αφιερώνει μια ολόκληρη βραδιά. Μια ορχήστρα που συνήθως παίζει Μπετόβεν, Μότσαρτ ή Μάλερ. Και παίζει Θεοδωράκη! Και μάλιστα τη Συμφωνία αρ. 2 που είναι το αποκορύφωμα της "τετραχορδικής τεχνικής". Είναι άκρως μοντέρνο έργο. Η 2η Συμφωνία έκανε πρεμιέρα το 1982 στην ανατολικογερμανική πόλη Χάλε, γενέτειρα του σπουδαίου μπαρόκ μουσουργού Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ. Ακολούθησαν παρουσιάσεις σε Ανατολικό Βερολίνο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Βέλγιο. Η Συμφωνία ήταν παραγγελία των Μπαλέτων Μπολσόι με θέμα "Πόλεμος και Ειρήνη". Γι' αυτό και το "Τραγούδι της Γης" περιλαμβάνει το στίχο "Τρέχεις προς το χάος". Αλλά εκεί μπήκαν πάλι στη μέση οι δικοί μας και η παράσταση δεν έγινε... Ζούμε σε μια χώρα όπου είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι, αυτό είναι το πολιτικό μου απόφθεγμα».