Τρίτη 24 Γενάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για τις Θέσεις της ΚΕ

Λίγο πριν την έναρξη του 20ού μας Συνεδρίου και λίγο πριν κλείσουμε έναν αιώνα ζωής και δράσης, σαν Κόμμα, καλούμαστε να συμβάλουμε στο μέτρο του δυνατού ο καθένας μας για την καλύτερη επεξεργασία των Θέσεων.

Από τις μέχρι στιγμής διευκρινίσεις στον «Ριζοσπάστη», συμπεραίνει κανείς ότι το ενδιαφέρον ή η ανάγκη για παραπέρα κατανόηση όρων αφορά ή εστιάζεται στην περιγραφή ή ανάλυση γύρω από την πολιτική οικονομία και είναι λογικό.

Η περιγραφή της οικονομίας αυτού του συστήματος, του καπιταλισμού, και η κατανόηση ότι η αντικατάστασή του από ένα άλλο κοινωνικό - οικονομικό σύστημα, όπου δεν θα υπάρχουν μισθωτοί σκλάβοι, δεν θα υπάρχει πείνα, ανεργία, αναλφαβητισμός, πόλεμοι, είναι για εμάς το ζητούμενο.

Βεβαίως, υπήρξαν και σε προηγούμενα κοινωνικοοικονομικά συστήματα πολλά από αυτά που περιγράφονται, άλλα όχι σε αυτήν την έκταση.

Η αγριότητα αυτού του συστήματος αυξάνει εκθετικά όσο τα μέσα παραγωγής χάρη στην τεχνολογική εξέλιξη αυξάνουν την παραγωγή αγαθών με όλο και λιγότερα χέρια, με αποτέλεσμα την καταστροφή τεράστιου αριθμού παραγωγικών δυνάμεων, λιγότεροι εργάτες για την ίδια ή και μεγαλύτερη παραγωγή αγαθών στον κοινωνικά αναγκαίο χρόνο παραγωγής, ίσον περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο.

Και άμα αυτή η τακτική δεν τους δίνει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, γιατί άνεργοι εργάτες ίσον λιγότεροι καταναλωτές και λιγότερη συσσώρευση υπεραξίας με ταυτόχρονη αδυναμία να κυλήσουν το συσσωρευμένο χρήμα με τα γνωστά αποτελέσματα, τις γνωστές οικονομικές κρίσεις, τότε υπάρχουν και άλλα μέσα ξεπεράσματος της κρίσης τους, ο πόλεμος.

Ομως και εδώ τα νούμερα ακολουθούν την ίδια λογική.

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος κατέγραψε σύνολο ανθρώπων 66 εκατομμύρια θύματα. Ο Β' με την εξέλιξη των όπλων είχε πολύ περισσότερα, ένας τρίτος, ούτε να τον σκέφτεσαι, αν και για κάποιες χώρες σήμερα, όπως Ιράκ, Συρία, Λιβύη, ο λεγόμενος τρίτος έχει μικρή διαφορά από αυτό που βιώνουν.

Είναι βεβαίως σαφές ότι δεν αρκεί η περιγραφή ενός συστήματος που αποδεικνύει ότι σαπίζει και ό,τι είχε να δώσει το έδωσε, για να ανατραπεί.

Δεν αλλάζει ένα σύστημα μόνο και μόνο γιατί έχει ξεπεραστεί από τα ίδια τα πράγματα, από την αναντιστοιχία παραγωγικών σχέσεων και παραγωγικών δυνάμεων.

Η αντικατάσταση ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος από ένα άλλο, το πέρασμα από μια κοινωνική βαθμίδα ανάπτυξης σε μια άλλη ανώτερη, είναι αποτέλεσμα σκληρών συγκρούσεων και αναμετρήσεων.

Περιέχει οδύνες, τις οδύνες του νέου που γεννιέται.

Και σαν τέτοιες, έχουν τη δική τους αξία.

Οι Ελληνες κομμουνιστές, που έδωσαν και τη ζωή τους ακόμα προκειμένου να έρθει έστω και μια ώρα αρχύτερα η στιγμή που η ανθρωπότητα θα αρχίσει να αναπνέει έναν αέρα από μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι η καλύτερη απόδειξη για του λόγου το αληθές.

Για να μην κουράζω με επανάληψη ζητημάτων που έχουν πιαστεί, θα σταθώ σε αυτή καθαυτή τη διαδικασία της συζήτησης του προσυνεδριακού διαλόγου.

Αυτό που με κάνει να υπερηφανεύομαι σαν κομμουνιστής είναι ο τρόπος και η διαδικασία με την οποία συζητιόνται οι Θέσεις.

Δίνουμε τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να συμβάλει ή να κριτικάρει τις θέσεις μας, γιατί ακριβώς πιστεύουμε πως η κατανόηση του τι είδους κοινωνία οραματιζόμαστε δεν μπορεί να γίνει δυνατή στο βαθμό που πρέπει, αν δεν αποτελέσει αντικείμενο ζύμωσης μέσα στην ίδια την κοινωνία, αν δεν δοθεί η δυνατότητα σε όλη την εργατική τάξη της χώρας μας άλλα και σε άλλες κοινωνικές δυνάμεις, να πουν ελεύθερα τη γνώμη τους, είτε είναι μέλη του Κόμματος είτε όχι, είτε συμφωνούν είτε όχι.

Η καλοπροαίρετη κριτική στάση και υπόδειξη είναι σίγουρο ότι θα συμβάλλει στη σύνθεση απόψεων προς το καλύτερο και αυτό το βεβαιώνει ο τρόπος με τον οποίο συζητάμε τις θέσεις μας μέσα στην κοινωνία.

Σε αυτή τη μικρή κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη της Γης που λέγεται Ελλάδα, ένα κομμάτι του οργανωμένου παγκόσμιου προλεταριάτου, το ΚΚΕ, δείχνει το μέλλον.

Εχουμε τη θέληση, έχουμε την εμπειρία από τα θετικά που γνώρισε η ανθρωπότητα στα χρόνια του υπαρκτού σοσιαλισμού, έχουμε εντοπίσει τα όποια λάθη υπήρξαν, δίνουμε το καλύτερο «παρών» στα καθημερινά, είμαστε πεπεισμένοι ότι αργά ή γρήγορα και με τη δική μας συμβολή, οι εργαζόμενοι θα εμπιστευτούν τη δύναμη που έχουν και που δεν την έχουν δοκιμάσει ακόμα.

Τέλος, να σημειώσω μόνο με όλο το σεβασμό προς την ΚΕ, με βρίσκει κάθετα αντίθετο ο όρος «πρώτη απόπειρα» που αναφέρεται στη σελίδα 4 αναφορικά με το ιστορικό εγχείρημα οικοδόμησης της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Δεν ήταν απόπειρα οικοδόμησης, ήταν οικοδόμηση με κεφαλαία γράμματα.


Μπιζάς Λάμπρος
ΚΟΒ Καματερού


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ