Η καθιερωμένη, εδώ και είκοσι χρόνια, εκδήλωση τιμής και μνήμης των ηρωικών νεκρών της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης στην οροσειρά Τσαλ - Νταγ, στη νικηφόρα μάχη του 26ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στον Πλαταμώνα (Ολατζάκ), στις 29 Ιουλίου 1944, ενάντια στις κατοχικές βουλγαρικές δυνάμεις, ξεπέρασε κάθε προηγούμενη.

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Παραρτήματος Καβάλας της ΠΕΑΕΑ, εκατοντάδες αντιστασιακοί και φίλοι της Αντίστασης από τις Σέρρες, το Ροδολείβος, την Κομοτηνή, την Ξάνθη, την Καβάλα, το Ποδοχώρι και τη Γιωργιανή, με πούλμαν και ιδιωτικά αυτοκίνητα, ανηφόρισαν τις δασωμένες και ματωμένες πλαγιές των Νομών Καβάλας, Δράμας, Ξάνθης, για να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό στον Πλαταμώνα, εκεί όπου διεξάχθηκε η νικηφόρα μάχη.

Οι Καβαλιώτες αντιστασιακοί, πριν πάρουν τον ανήφορο για το Τσαλ - Νταγ, σταμάτησαν στο μνημείο του ιερέα - αντάρτη Παντελή Σαρατσίδη (Παπαφλέσσα), στο Σταυρό Αμυγδαλεώνα, για να του αποτίσουν φόρο τιμής για τον αγώνα και τη θυσία του, όταν με τμήματα του 26ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, προσπαθώντας να περάσουν στο Παγγαίο, κατά τις μεγάλες βουλγαρικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τον Αύγουστο του 1944, έπεσε μαζί με άλλους μαχητές στα Τενάγη των Φιλίππων, σε ενέδρα των κατοχικών δυνάμεων. Ο ηρωικός παπάς Παπαφλέσσας, τραυματισμένος, συνέχισε να πολεμά, σκοτώνοντας 4 Βούλγαρους φασίστες και τραυματίζοντας 3, πριν εξοντωθεί τελικά με βολές όλμων.

Ο επικεφαλής Βούλγαρος αξιωματικός ξαφνιάστηκε όταν είδε ότι μόνο ένας αντάρτης αμυνόταν τόση ώρα και του προξένησε απώλειες. Μάλιστα όταν βρήκαν στα πράγματά του το πετραχήλι του, διέταξε να μην τον αποκεφαλίσουν, όπως συνήθιζαν, αλλά να τον θάψουν.

Με μεγάλη συγκίνηση, συναντήθηκαν τελικά στον Πλαταμώνα όλοι οι αγωνιστές, όπου και έγινε η κύρια επετειακή εκδήλωση, στο χώρο του μνημείου που είναι αφιερωμένο στους νεκρούς ΕΛΑΣίτες της μάχης αυτής. Μετά την τέλεση του τρισάγιου, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Σερρών Σ. Μπράχος άνοιξε την τιμητική εκδήλωση με χαιρετισμό, ενώ την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος του Παραρτήματος Καβάλας Γ. Μπάχαρης. Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην αθάνατη εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, την πατριωτική δράση και θυσία των αγωνιστών της, σημειώνοντας ότι η ελληνική πολιτεία δεν τίμησε όπως άξιζε την Εθνική Αντίσταση και τους αγωνιστές της. Καταλήγοντας είπε ότι οι αντιστασιακοί είναι ζωντανά παραδείγματα που διαψεύδουν τους προπαγανδιστές της «νέας τάξης», διότι το 1941-45 η Εθνική Αντίσταση αγωνίστηκε μόνη της, αντιπάλεψε τους κατακτητές και ελευθέρωσε την Ελλάδα.

Ακολούθησαν και άλλοι χαιρετισμοί από τους αντιπροσώπους των παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ των περιοχών που προαναφέραμε, κατατέθηκαν στεφάνια, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των νεκρών και η εκδήλωση έκλεισε με αντάρτικα τραγούδια και τον Εθνικό Υμνο.