Η Γένοβα, η ATTAC και ο «ρεφορμιστής» Κάρολος... | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Γένοβα, η ATTAC και ο «ρεφορμιστής» Κάρολος...

Το μεγαλείο της εκσυγχρονιστικής «αριστερής» αντίληψης του ΣΥΝ επιχειρεί να παρουσιάσει ο Δημήτρης Στρατούλης σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» στις 17 του Αυγούστου για τη Γένοβα, το κίνημα της ATTAC, το φόρο Tobin, την πολυχρωμία του νέου πλανητικού κινήματος, που αποτελεί και το μεγαλείο του, και το ΚΚΕ, που αρνείται να αναγνωρίσει το νέο πολύχρωμο μεγαλείο και βγάζει... αναθεωρητή και τον Κάρολο Μαρξ!

Αν τα παραπάνω αποτελούν το μεγαλείο της σύγχρονης «αριστερής» σκέψης, τότε στα σίγουρα θα «τρίζουν τα κόκαλα» του Κάρολου, όχι όμως από κάποια προσπάθεια του ΚΚΕ να τον κατατάξει στο χώρο της αναθεώρησης, αλλά από τις ιδεολογικές αλχημείες των σύγχρονων αναθεωρητών που συσχετίζουν τις δικές τους θέσεις για τη θεώρηση των σύγχρονων φαινομένων με τις απόψεις του ιδρυτή της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού.

Στο άρθρο του ηγετικού στελέχους του ΣΥΝ απολυτοποιείται το κίνημα ΑΤΑΚ (Σύλλογος για τη Φορολόγηση των Χρηματιστηριακών Συναλλαγών και τη Βοήθεια προς τους Πολίτες) και η επιδιωκόμενη από αυτόν επιβολή του φόρου Tobin. Πρόκειται για την επιβολή ενός φόρου στις διεθνείς κινήσεις των χρηματιστικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων και παράλληλα η ίδρυση ενός Ταμείου στα πλαίσια του ΟΗΕ, που θα φροντίζει για τη διανομή πόρων με σκοπό την κάλυψη των αναπτυξιακών και κοινωνικών αναγκών των χωρών του Τρίτου Κόσμου.

Το βασικό θέμα, φυσικά, με την επιβολή ενός τέτοιου φόρου και τη λειτουργία ενός παρόμοιου Ταμείου, που ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου αποφεύγει επιμελώς να αναφέρει, λόγω εκσυγχρονιστικού μένους, είναι ποιος ελέγχει το Ταμείο και την είσπραξη και διοχέτευση του φόρου. Ποιες δυνάμεις και ποιοι μηχανισμοί έχουν την εξουσία και διαφεντεύουν την κατανομή των πόρων του πλανήτη. Ο ιμπεριαλισμός και οι διεθνείς μηχανισμοί του φυσικά δεν έχουν κανένα συμφέρον να χρησιμοποιήσουν τους πόρους ενός τέτοιου Ταμείου για να εξαλείψουν τις κοινωνικές ανισότητες ανάμεσα στις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες.

Διάφορα Ταμεία για βοήθεια στις χώρες του Τρίτου Κόσμου λειτουργούν και σήμερα στα πλαίσια του ΟΗΕ. Δεν μπορεί όμως κανείς να ισχυριστεί ότι η λειτουργία των Ταμείων αυτών άλλαξε τις τύχες του Τρίτου Κόσμου ή ότι περιόρισε τη ληστρική δραστηριότητα του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Τι είναι αυτό το στοιχείο που θα εξασφάλιζε την επιτυχία ενός Ταμείου αυτού του είδους με βάση τα σημερινά δεδομένα στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων;

Μόνο ο συντονισμένος αγώνας για την ανατροπή της καπιταλιστικής τάξης και την αντικατάσταση της ληστρικής κερδοσκοπίας του ιμπεριαλισμού σε βάρος των λαών με τη διεθνιστική αλληλεγγύη και τις ισότιμες σχέσεις ανάμεσα στους λαούς αποτελεί τη μοναδική εγγύηση για μια τέτοια εξέλιξη. Για τον ίδιο λόγο για να γίνει πράξη η διαπίστωση του Μαρξ ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη, θα πρέπει να προηγηθεί ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού. Αυτό ακριβώς εννοούσε ο μεγάλος επαναστάτης οραματιστής. Το να μπουν οι άνθρωποι πριν από τα κέρδη σε ένα κοινωνικό σύστημα που βασίζεται στο κέρδος το οποίο προέρχεται από την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας, είναι το ίδιο ουτοπικό με το να βάζει κανείς το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα και να περιμένει ότι τα πρόβατά του είναι ασφαλισμένα!

Ο Κάρολος Μαρξ, που κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν ουτοπιστής, διακήρυττε με υποδειγματική συνέπεια ότι μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού μπορούν να μπουν οι βάσεις για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και το πέρασμα της ανθρώπινης κοινωνίας από το στάδιο της βαρβαρότητας στο στάδιο του πολιτισμού. Πού το βρήκαν λοιπόν οι ιδεολογίσκοι του ΣΥΝ ότι το ΚΚΕ θεωρεί και τον Μαρξ αναθεωρητή. Αναθεωρητές και μάλιστα με λοφίο και απολογητές του καπιταλισμού είναι όσοι μπερδεύουν τις δικές τους ουτοπικές θεωρήσεις για «εξανθρωπισμό» του καπιταλισμού με διάφορα φτιασιδώματα, με τις μεγαλοφυείς διαπιστώσεις του θεωρητικού δάσκαλου της παγκόσμιας εργατικής τάξης.

Αλλά ας επανέλθουμε στα καθ' ημάς. Τα γεγονότα της Γένοβας δεν ήταν τίποτα άλλο από το λαϊκό ξέσπασμα ενάντια στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία που εκφράζεται με την «παγκοσμιοποίηση». Ηταν ο προπομπός του διεθνούς κινήματος που σίγουρα θα αναπτυχθεί για την αλλαγή των συσχετισμών και την ανατροπή του καπιταλισμού. Είναι φυσικό με την πολυχρωμία που παρουσιάζει αυτό το κίνημα να υπάρχουν σ' αυτό δυνάμεις που θέλουν απλώς να περιορίσουν κάποιες υπερβολές του καπιταλισμού και της «παγκοσμιοποίησης», να «εξανθρωπίσουν» τον καπιταλισμό. Το ΚΚΕ ποτέ δεν έκρυψε ότι ανήκει σ' αυτούς που, όπως και ο Κάρολος Μαρξ, πιστεύουν ότι δεν εξανθρωπίζεται ο καπιταλισμός αλλά είναι χρέος των δυνάμεων της Αριστεράς και της επανάστασης να παλέψουν για την ανατροπή του. Αυτό είναι και το πραγματικό μεγαλείο του μαρξισμού, το επαναστατικό του περιεχόμενο.

Στράτος ΜΑΥΡΑΝΤΩΝΗΣ