Σήμερα όλος αυτός ο πλούτος παραδίδεται στα χέρια των ντόπιων και ξένων ιδιωτών μεγαλοκαρχαριών, που σπεύδουν να καταληστεύσουν το λαό και τον τόπο. Οι υποδομές που κατασκευάστηκαν στο προηγούμενο καθεστώς παραδίδονται έναντι πινακίου φακής στους ξένους «επενδυτές», που πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι τον ιδρώτα του ρουμανικού λαού. Τον ιδρώτα όπως αποτυπώθηκε τα προηγούμενα χρόνια σε εργοστάσια, ναυπηγεία, αγροκτήματα. Και αυτόν τον ιδρώτα το σημερινό, εκεί όπου για ένα κομμάτι ψωμί δουλεύουν νυχθημερόν επιστήμονες για να αυγαταίνουν τα πλούτη της οικονομικής ολιγαρχίας.

Για παράδειγμα ελληνικές τράπεζες ανοίγουν υποκαταστήματα στο Βουκουρέστι και σε άλλες ρουμανικές πόλεις, προσλαμβάνοντας για τα γκισέ γλωσσομαθείς επιστήμονες Ρουμάνους. Δίνοντάς τους ούτε τα μισά από όσα θα έπαιρνε ένας Ελληνας συνάδελφός τους, αντίστοιχων προσόντων, αλλά περισσότερα από τους μισθούς πείνας που με τα χίλια ζόρια εξασφαλίζουν οι λοιποί Ρουμάνοι. Ελληνες στελέχη αυτών των τραπεζών κομπάζουν για την επιλογή των αφεντικών τους να επενδύσουν σε αυτή τη χώρα των 23 εκατομμυρίων κατοίκων, επενδύσεις που μπορούν να φέρουν μεγάλα κέρδη.

Το υψηλό επιστημονικό επίπεδο που απόκτησε τα προηγούμενα χρόνια η Ρουμανία φαίνεται και στις λεγόμενες νέες τεχνολογίες. Ελληνικές επιχειρήσεις που θέλουν να «στήσουν» διαδικτυακές πύλες, τα λεγόμενα portals, προσλαμβάνουν Ρουμάνους τεχνικούς, επειδή ξέρουν ότι και τη δουλιά γνωρίζουν καλά, και με λιγότερα χρήματα θα δουλέψουν.

Και φυσικά, η ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα, ξένη ή ρουμάνικη, μπορεί να παρουσιάζεται από την ολιγαρχία ως μάννα εξ ουρανού, αλλά οι εργαζόμενοι ήδη γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι εστί «καπιταλισμός».

Ενα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η περίπτωση της «Romtelecom», του ρουμάνικου δημόσιου Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών, που σε ποσοστό 36% εξαγοράστηκε από τον ΟΤΕ. Η πολιτική που ακολούθησαν Ρουμάνοι και Ελληνες συνεταίροι οδήγησε σε συνεχείς αυξήσεις τελών, αλλά και απολύσεις προσωπικού.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα δυόμισι τελευταία χρόνια τα έσοδα ανά συνδρομητή αυξήθηκαν από 2 σε 5,6 εκατομμύρια λέι και ανά εργαζόμενο από 148 σε 510 εκατομμύρια λέι. Το 2000 τα κέρδη προ φόρων έφτασαν τα 71,4 εκατ. δολάρια ΗΠΑ. Το ρουμανικό δημόσιο έβαλε στα ταμεία του από μέρισμα και έσοδα από τη φορολόγηση των κερδών 47 εκατ. δολ. Ο ΟΤΕ από το μέρισμα κέρδισε 8 εκατ. δολ.

Επ' ουδενί αυτά τα χρήματα δε χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος των εργαζομένων. Η ακόρεστη όρεξη των μετόχων για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, για όλο και μικρότερο κόστος, οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια σε χιλιάδες απολύσεις και μείωση του προσωπικού κατά 20%. Το 1998 οι εργαζόμενοι στη «Romtelecom» ανέρχονταν σε περίπου 49.000, για να μειωθούν σήμερα σε 40.000 και να αναμένονται στα τέλη του χρόνου σε 37.000. Υπάρχει δε συμφωνία με τη ρουμανική κυβέρνηση για ετήσια μείωση προσωπικού κατά 10%, ενώ ο στόχος όπως ορίζεται και από στελέχη του ΟΤΕ είναι στα επόμενα πέντε χρόνια το προσωπικό να μειωθεί σε 25.000.

Για τις δε τιμές, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η θυγατρική της «Romtelecom», «Cosmorom», που δραστηριοποιείται στην κινητή τηλεφωνία, χρεώνει τις υπηρεσίες της περίπου 30 σεντς το λεπτό. Δηλαδή, περίπου 120 δραχμές, σε μια χώρα όπου ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 120 δολάρια το μήνα.