Σάββατο και Κυριακή στις 18.00, στον Περισσό, το διήμερο εκδηλώσεων από την ΚΟ Αττικής
Σε αυτή την εποχή ανδρώθηκε, αυτή την εποχή ύμνησε με το έργο του ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Εμπνεύστηκε από την Οχτωβριανή Επανάσταση κι έθεσε τη δημιουργία του στην υπηρεσία του σοβιετικού λαού που έχτιζε τη σοσιαλιστική κοινωνία. Αυτόν τον συνθέτη θα τιμήσει με διήμερο εκδηλώσεων η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ, με τίτλο «Συνθέτης της μεγάλης εποχής του». Μέσα από τις ομιλίες, αλλά και τις εκτελέσεις κομματιών έργων του, το κοινό που θα παρευρεθεί θα μπορέσει να αντιληφθεί γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συνθέτες του 20ού αιώνα.
Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν αυτό το Σαββατοκύριακο, στις 15 και 16 Οκτώβρη, στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό. Οι εκδηλώσεις και τις δύο μέρες ξεκινούν στις 18.00 και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:
Σάββατο 15 Οκτώβρη
Θα προβληθεί βίντεο για τη ζωή του Σοστακόβιτς.
Θα μιλήσει η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.
Θα παρουσιαστούν:
Κυριακή 16 Οκτώβρη
Θα μιλήσει ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.
Θα παρουσιαστούν:
Η Παιδική - Νεανική Συμφωνική Ορχήστρα, υπό τη διεύθυνση της Νίνας Πατρικίδου, θα παρουσιάσει την 5η Συμφωνία, που γράφτηκε το 1937. Οπως αναφέρει ο ίδιος, «το τελευταίο μου έργο μπορεί να ονομαστεί λυρική - ηρωική συμφωνία. Οι βασικές ιδέες που περιέχει είναι τα ανθρώπινα βάσανα και η αισιόδοξη στάση. Θέλησα να μεταδώσω την ιδέα ότι η αισιοδοξία δικαιώνεται σαν κοσμοθεωρητική στάση μέσα από μια σειρά τραγικών συγκρούσεων και μετά από μια μεγάλη εσωτερική, διανοητική πάλη.
Σε μια συζήτηση στο παράρτημα του Λένινγκραντ του Συνδικάτου Συνθετών, μερικοί συνάδελφοί μου χαρακτήρισαν την 5η Συμφωνία μου έργο αυτοβιογραφικό. Σε γενικές γραμμές, αυτή η εκτίμηση είναι σωστή. Κατά τη γνώμη μου, αυτοβιογραφικά στοιχεία υπάρχουν σε κάθε έργο τέχνης. Κάθε έργο θα πρέπει να φέρει τη σφραγίδα ενός ζωντανού ανθρώπου, του δημιουργού του, και εκείνο το έργο που ο δημιουργός του είναι αόρατος, είναι βαρετό και φτωχό».