Σάββατο 17 Σεπτέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Το κεφάλαιο εκπροσωπήθηκε σε όλες του τις εκδοχές...

Μια αποκαλυπτική ματιά στους συμμετέχοντες και στη θεματολογία του συνεδρίου

Οι σύνεδροι σε απαρτία, μέσα στο Ζάππειο, μετά τη λήξη της μαζικής διαμαρτυρίας
Οι σύνεδροι σε απαρτία, μέσα στο Ζάππειο, μετά τη λήξη της μαζικής διαμαρτυρίας
Η χτεσινή πρώτη μέρα του συνεδρίου (συνεχίζεται σήμερα) ξεκίνησε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση και αφού πρώτα οι διαδηλωτές αποχώρησαν από το Ζάππειο. Ο τίτλος του συνεδρίου, «Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και το Μέλλον της Εργασίας», δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα προπέτασμα καπνού, αφού ένας προς έναν οι συμμετέχοντες έχουν τα δικά τους «παράσημα» στο χτύπημα των μισθών, των εργασιακών δικαιωμάτων και των συλλογικών διαπραγματεύσεων στις χώρες τους, είτε πρόκειται για σοσιαλδημοκράτες πολιτικούς είτε για τους συνδικαλιστικούς βραχίονες των κομμάτων τους.

Ολοι οι «καλοί» χωράνε...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ενδεικτική καταγραφή που έκανε το ΠΑΜΕ σε ό,τι αφορά τα πεπραγμένα ορισμένων από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συμμετέχουν στο συνέδριο. Πρώτη και καλύτερη η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC - ΣΕΣ), το γνωστό όργανο των πολυεθνικών και της Κομισιόν, που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις για το ρόλο της στην εμπέδωση της ταξικής συναίνεσης και συνεργασίας.

Από την Ισπανία συμμετείχαν εκπρόσωποι της CCOO, το δεξί χέρι των σοσιαλδημοκρατών, που τσάκισαν κυριολεκτικά τον ισπανικό λαό. Ενα από τα μεγαλύτερα «κατορθώματα» της Συνομοσπονδίας, είναι ότι με την κυβέρνηση του PSOE (Σοσιαλιστικό - Εργατικό Κόμμα Ισπανίας) συμφώνησαν στην αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια και αποδέχτηκαν μειώσεις συντάξεων έως και 30%.

Από την Αυστρία προσκλήθηκε στο συνέδριο η OGB, η οποία υιοθετεί αντιμεταναστευτικές - ξενοφοβικές θέσεις, ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που η πολιτική των ιμπεριαλιστών ξεριζώνει από τα σπίτια τους. Με τον τρόπο της, η συγκεκριμένη Ομοσπονδία των αυστριακών συνδικάτων έβαλε το λιθαράκι της στην έξαρση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στην Αυστρία, όπως αποτυπώθηκε και στο αποτέλεσμα των πρόσφατων προεδρικών εκλογών. Από την Ιταλία συμμετείχε η CGIL, η οποία το 2007 οργάνωσε «δημοψήφισμα» για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ότι αποδέχονται την περικοπή των δικαιωμάτων τους!

Αντίστοιχα, η TUC, από τη Μεγάλη Βρετανία, υπήρξε από τους μεγάλους υπέρμαχους της ΕΕ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, εξωραΐζοντας την αντιλαϊκή λυκοσυμμαχία στα μάτια των εργαζομένων και του λαού. Συμμετείχε, τέλος, η γερμανική DGB, η οποία είναι τόσο αντιδραστική στις θέσεις της, που έφτασε στο σημείο να πάει στα δικαστήρια άλλο συνδικάτο επειδή κάλεσε σε απεργία για Συλλογική Σύμβαση με καλύτερες συνθήκες δουλειάς και αυξήσεις μισθών για τους εργαζόμενους!

Προπαγανδίζοντας το συνέδριο με αυτούς και άλλους συμμετέχοντες, το υπουργείο Εργασίας σημείωνε στην πρόσκληση ότι «έχει ιδιαίτερη σημασία ενόψει των επικείμενων διαπραγματεύσεων για την συλλογική αυτονομία και την επιστροφή της χώρας στις αρχές του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου».

Στο ενημερωτικό σημείωμα για το συνέδριο, αναφέρει ακόμα ότι «ο επελαύνων νεοφιλελευθερισμός θέτει στο στόχαστρο το μοντέλο αυτό και κατακτήσεις δεκαετιών του κόσμου της εργασίας», σαν να ξεκίνησαν τώρα οι ανατροπές στα Εργασιακά και σαν να μην ήταν οι σοσιαλδημοκράτες αυτοί που πρωτοστάτησαν τη δεκαετία του 2000 στις μεταρρυθμίσεις - ορόσημο για το κεφάλαιο, είτε αφορούν τα Εργασιακά είτε το Ασφαλιστικό. Ενδεικτικά, μόνο, θυμίζουμε τον Σρέντερ στη Γερμανία, τον Ζοσπέν στη Γαλλία, τον Πρόντι στην Ιταλία και άλλους.

Αποκαλυπτική θεματολογία

Για να υπάρχει μια πιο σαφής εικόνα για τους άξονες των ζητημάτων που συζητιούνται χτες και σήμερα στο συνέδριο, παρουσιάζουμε ορισμένους τίτλους από τις θεματικές ενότητες:

  • «Κοινωνικός Διάλογος και Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο». Μια ματιά μόνο στο πού κατέληξαν διαχρονικά οι «κοινωνικοί διάλογοι» στην Ελλάδα για το Ασφαλιστικό αρκεί για να καταλάβει κανείς τη σπουδή των συνέδρων να συζητήσουν αναλυτικά ένα τέτοιο ζήτημα.
  • «Ο συνδικαλισμός σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης: Αντιπροσωπευτικότητα, πυκνότητα και αυτονομία των συνδικαλιστικών οργανώσεων», με εισηγητή τον καθηγητή Ιωάννη Κουκιάδη, μέλος της Επιτροπής των ειδικών, ο οποίος τις προάλλες διακήρυττε σε ομιλία του ότι το εθνικό πεδίο της πάλης έχει εξαντληθεί και ότι η απεργία έχει πια νόημα μόνο αν είναι πανευρωπαϊκή (πάλι καλά που δεν είπε παγκόσμια...).
  • «Ο ρόλος των εθνικών κοινωνικών εταίρων στη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε περιόδους κρίσης». Ομιλητές σε αυτήν την ενότητα είναι το «απαύγασμα» των εργοδοτικών ενώσεων στην Ελλάδα, όπως ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, ο πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) και άλλοι, «γνωστοί και μη εξαιρετέοι» στο χτύπημα μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων στους κλάδους τους. Σε άλλη θεματική εμφανίζεται, βέβαια, και ο ΣΕΒ, ως μέλος μάλιστα της BUSINESSEUROPE, της ένωσης δηλαδή των Ευρωπαίων βιομηχάνων.
  • Στη θεματική «Οι προκλήσεις του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και το μέλλον της εργασίας», ανάμεσα στους συντονιστές ήταν η Θεανώ Φωτίου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, η οποία μόλις πριν από λίγες μέρες αποφάνθηκε ότι μια πάμπτωχη οικογένεια μπορεί να ζήσει «έστω και δύσκολα» με 150 ευρώ παροχές σε είδος το μήνα, περιγράφοντας την καρδιά του «κοινωνικού μοντέλου» σε Ελλάδα και Ευρώπη, που είναι η συμφιλίωση με τη φτώχεια και βέβαια η ανακύκλωσή της.
  • Η θεματική «Το Εργατικό Δίκαιο σε συνθήκες νεοφιλελευθερισμού: Εμπειρίες απορρύθμισης και προϋποθέσεις ανάκαμψης» μάς ενημερώνει ότι για την αντεργατική επίθεση φταίει η νεοφιλελεύθερη διαχείριση, και όχι η πολιτική υπηρέτησης του κεφαλαίου από όλα τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του, ανεξάρτητα από μείγμα διαχείρισης.
  • Τέλος, στο συνέδριο υπήρξε θεματική για τον «Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και τις προοπτικές συμβολής του στην προστασία της εργασίας», ο οποίος θυμίζουμε ότι προβλέπει το δικαίωμα της εργοδοσίας στο λοκ άουτ και απαγορεύει τη μονομερή προσφυγή των εργαζομένων στη Διαιτησία, ως το έσχατο μέτρο, όταν η εργοδοσία αρνείται να υπογράψει συμβάσεις.

Μετά απ' όλα αυτά, η υπόμνηση του υπουργού Εργασίας ότι «τα συμπεράσματα του συνεδρίου επιδιώκεται να αποτελέσουν σημαντική συμβολή στην επερχόμενη εθνική διαπραγμάτευση για την αγορά εργασίας στη χώρα μας», πρέπει να ανάψει τα φιτίλια στους εργαζόμενους. Το συνέδριο δεν θα αξιοποιηθεί μόνο για τη χειραγώγηση των εργαζομένων, αλλά και για την εξειδίκευση των αντεργατικών μέτρων που θα τους σερβίρουν το επόμενο διάστημα...


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ