Ποια είναι τα καλά του Προγράμματος Εξυγίανσης που υπερασπίζεται ο υπουργός της συγκυβέρνησης; Αμεση εφαρμογή σειράς μέτρων για τη διασφάλιση της είσπραξης των οφειλών προς τους ΟΤΑ. Αναστολή προσλήψεων, επιβολή υποχρεωτικών μετατάξεων προσωπικού. Αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές. Αύξηση του συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας σε ποσοστό μέχρι και τρία τοις χιλίοις. Αύξηση του συντελεστή επιβολής του τέλους επί των ακαθαρίστων εσόδων και παρεπιδημούντων από 0,5% μέχρι και 2% και περιορισμός των δαπανών μόνο σε υποχρεώσεις μισθοδοσίας και λοιπές ανελαστικές δαπάνες. Απαγόρευση κάθε έργου από τους ΟΤΑ και περιορισμό των δαπανών τους στις απολύτως ανελαστικές. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα παραπάνω μέτρα θα έχουν επιπτώσεις στις λαϊκές οικογένειες, αφού θα φορολογηθούν ακόμα περισσότερο ή θα στερηθούν έργα και υπηρεσίες που είναι αναγκαία, αν και παρέχονται υποτυπωδώς.

Για το γεγονός είναι αλήθεια ότι έχουν ευθύνη και οι δήμοι, όχι γιατί υπάγονται στο καθεστώς εξυγίανσης, αλλά γιατί δεν πάλεψαν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, την πολιτική των περικοπών γενικότερα, αντίθετα επέλεξαν το δρόμο της συμπόρευσης με την κυβέρνηση στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, αλλά και στην επιλογή των ιδιωτικοποιήσεων, των απολύσεων, της ανταποδοτικότητας.