(Του απεσταλμένου μας Γιώργου ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ)

Τέσσερις μέρες καταστροφής έζησε η Βορειοδυτική Εύβοια. Τέσσερις μέρες κατά τη διάρκεια των οποίων 28.000 στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη. Πέρα από την οικολογική καταστροφή μεγάλη ζημιά έχουν υποστεί οι ρητινοκαλλιεργητές του νησιού, αλλά και κτηνοτρόφοι. Κλιμάκιο του ΚΚΕ βρέθηκε κοντά στους πληγέντες την περασμένη Τετάρτη. Πολλές οι καταγγελίες τους. Για τον κακό συντονισμό της επιχείρησης πυρόσβεσης, για την καταστροφή που έπαθαν, για την ανεργία που τους χτυπά την πόρτα.

Το κλιμάκιο του ΚΚΕ, αποτελούμενο από τους Κώστα Μπασδέκη, Γραμματέα της Επιτροπής Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Σοφία Ντούρου, μέλος της Επιτροπής Περιοχής και περιφερειακή σύμβουλο Στερεάς, και τον Σοφοκλή Τόγια, μέλος του Γραφείου Περιοχής, βρέθηκε στο χωριό Μουρτιάς, όπου συναντήθηκε με τους πληγέντες.

«Η καταστροφή αυτή ήταν ταφόπλακα για τη ρητινοκαλλιέργεια. Η Βορειοδυτική Εύβοια παράγει τους 5.300 τόνους ρητίνης, από τους 6.000 που παράγονται σε όλη τη χώρα. Περίπου πέντε εκατομμύρια ευρώ "πέφτουν" στην περιοχή από τη ρητίνη. Φανταστείτε την τώρα χωρίς αυτά τα χρήματα», τονίζει ο Βαγγέλης Γεωργατζής, πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας. «Δεν θα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα, αν είχαν παρθεί μέτρα για δασικούς δρόμους, αλλά και το ποιοι θα έχουν την ευθύνη για το συντονισμό. Δεν ήταν σε καλή κατάσταση το οδικό δίκτυο για να είναι προσβάσιμο το δάσος για τις επίγειες δυνάμεις. Βλάβες παρουσιάστηκαν και σε οχήματα της Πυροσβεστικής. Τρία οχήματα του κλιμακίου Μαντουδίου και της Κύμης έμειναν στο βουνό», αναφέρει. «Η καταστροφή αυτή ήταν ολέθρια για μας και τον κλάδο μας. Η ρητίνη πουλιέται σήμερα 17 λεπτά το κιλό, όταν πριν από λίγα χρόνια η οικονομική ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό ήταν τέτοια που ο κάθε παραγωγός πληρωνόταν με 64 λεπτά το κιλό».

Αξίζει να σημειωθεί πως στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται μία βιομηχανία και δύο βιοτεχνίες σε αυτόν τον τομέα, απασχολώντας αρκετούς εργάτες και μεταφορείς προϊόντων. Οσο, όμως, αυξάνεται η ετήσια παραγωγή ρητίνης, τόσο μειώνεται η καταβαλλόμενη ενίσχυση ανά κιλό. Κάθε χρόνο οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται είναι της τάξης των 190.000 ενσήμων. Στη χώρα μας ασχολούνται 1.200 - 1.500 ρητινοκαλλιεργητές, γνωστοί ως «ρετσινάδες».

«Προτείνουμε την άμεση αποζημίωση των πληγέντων για 3 - 5 χρόνια, φορολογική απαλλαγή, όπως και από τον ΕΝΦΙΑ, τις οφειλές σε ΔΕΚΟ, αλλά και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη από το ΙΚΑ. Η πολιτεία τα τελευταία χρόνια μάς πάει για καταστροφή. Με τη μείωση τις επιδότησης από τα 64 λεπτά, φτάσαμε στα 17 λεπτά. Πρέπει να φέρουμε δε την τιμή του κιλού της ρητίνης στα 50 λεπτά το κιλό», τονίζει ο Β. Γεωργατζής.

«Θέλει κουράγιο, δύναμη και αγώνα για να αντιμετωπίσεις αυτήν την κατάσταση», τόνισε ο Κώστας Μπασδέκης. «Το ζήτημα είναι πώς θα παλέψουμε γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση η οποία δεν παλεύεται ούτε με ορισμένες πολιτικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου. Εχουμε ετοιμάσει Ερώτηση που θα καταθέσουμε στη Βουλή (σ.σ. κατατέθηκε την περασμένη Πέμπτη). Δεν πιστεύουμε όμως ότι με αυτόν τον τρόπο θα λυθούν τα προβλήματα. Σας το λέμε αυτό γιατί πρέπει να προετοιμαστούμε για αγώνες. Εχουμε και μια άλλη εμπειρία, παρεμφερή με τη δική σας. Η Χίος είχε καεί πριν τέσσερα χρόνια. Κάηκε και φέτος. Σε στέλεχος του Κόμματος οι μαστιχοπαραγωγοί είπαν ότι από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν ικανοποιηθεί τα αιτήματα από την προηγούμενη φωτιά. Με τη νέα καταστροφή, η κατάσταση έγινε ακόμα πιο δύσκολη».

«Εδώ, δεν είναι μόνο η πυρκαγιά που κατέστρεψε αυτόν εδώ τον δασικό πλούτο», πρόσθεσε. «Εχει φέρει στα πρόθυρα της ανεργίας, αν δεν είναι ήδη άνεργοι, ένα μεγάλο μέρος αυτών των ανθρώπων (ρετσινάδων). Μας απασχολεί ιδιαίτερα το πώς θα αντιμετωπιστεί. Γιατί από την πλευρά του κράτους, της κυβέρνησης, με την αντίληψη που έχει, δεν τα θεωρεί αυτά σημαντικά πράγματα. Εδώ θα πρέπει να αναπτυχθούν αγώνες σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και να μην είναι μόνο οι ρητινοπαραγωγοί, γιατί δεν είναι μόνο ζήτημα αυτών, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής πρέπει να αγωνιστούν. Είναι συνολικότερο ζήτημα της περιοχής που ζει και από το ρετσίνι. Θέλει να το αντιμετωπίσουμε συνολικότερα», είπε.

Αναφερόμενος στις δασικές πυρκαγιές ο Κ. Μπασδέκης ανέφερε: «Μας απασχολεί και το ποιος βάζει τις φωτιές και ποιες είναι οι αιτίες. Μας απασχολεί και το ζήτημα πώς τις αντιμετωπίζουμε. Η πολιτεία, το κράτος, είναι σε θέση να το αντιμετωπίσει; Η πράξη απέδειξε ότι δεν είναι σε θέση. Πρέπει να παρθούν άλλου είδους μέτρα και οι προτάσεις οι δικές μας είναι σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που εφαρμόζεται. Βεβαίως, δεν είναι ζήτημα της Πυροσβεστικής, από τη στιγμή που τα Δασαρχεία έχουν απαξιωθεί. Δεν υπάρχει η λογική της ενιαίας πολιτικής της δασοπροστασίας, που θα ξεκινά από την πολιτική της πρόληψης, από τα έργα υποδομής που πρέπει να γίνουν, την ύπαρξη ολοκληρωμένου επιχειρησιακού σχεδίου αντιμετώπισης των πυρκαγιών σε όλη τη χώρα και συγκεκριμένο για τα δάση. Σήμερα δεν υπάρχουν έργα υποδομής, όπως είδαμε και εδώ. Το να γίνει ένας μόνο δασικός δρόμος, αν δεν υπάρχουν αντιπυρικές ζώνες, σύγχρονα και συντηρημένα μέσα πυρόσβεσης, όπως και πληρότητα σε εκπαιδευμένο προσωπικό, δεν φτάνει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση σε περίπτωση πυρκαγιάς. Πρέπει επίσης να παρθούν και άλλα μέτρα, άμεσης αντιπλημμυρικής προστασίας, γιατί αύριο θα πέσουν βροχές, το ενδεχόμενο να έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο».

Συμφωνώντας με τις προτάσεις του σωματείου είπε πως «πρέπει να υπάρξουν αποζημιώσεις όχι μόνο για το τι χάθηκε αυτή τη χρονιά, αλλά για το τι χάθηκε ως κεφάλαιο. Το δέντρο θέλει χρόνια για να γίνει, που σημαίνει ότι εδώ πρέπει να προβλεφθεί αποζημίωση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία να το αντιπαλέψουμε αυτή τη στιγμή. Εκτός από την καταστροφή του φυτικού πλούτου έχει καταστραφεί και μέρος του εργατικού δυναμικού που έχει μείνει άνεργο. Που σημαίνει να υπάρξει γενναία αποζημίωση για τα επόμενα χρόνια που δεν θα έχει παραγωγή».

«Εζησα τη φωτιά στο μαντρί, που είναι κομμάτι του σπιτιού μου, και για τρεις μέρες χάσαμε τα πάντα», είπε ο κτηνοτρόφος Γρηγόρης Ζησίμου. «Πώς θα φάνε τα ζώα που γλίτωσα και είναι στον πρώτο μήνα εγκυμοσύνης;», αναρωτιέται. «Το ένα μαντρί καταστράφηκε κατά 80%, το άλλο ολοσχερώς. Τα ζώα μας είναι ελευθέρας βοσκής. Τώρα πρέπει να τα ταΐσουμε εξολοκλήρου και σε καρπό και σε τριφύλλια. Από το Δασαρχείο μαθαίνουμε ότι θα φύγουμε από τα καμένα. Για την επιδότηση δηλώνω 300 στρέμματα. Μου λένε κάν' τα σταβλισμένα. Στον πρώτο απολογισμό στα 300 πρόβατα που έχω σταβλισμένα θέλω 100 ευρώ τη μέρα τροφή. Στο χρόνο 36.000. Παίρνω 6.000 επιδότηση το χρόνο και άλλες 4.000 - 5.000 από τα κατσίκια κι άλλες 3.000 για το γάλα. Θέλουμε αποζημίωση για να φτιάξουμε τις εγκαταστάσεις. Μεγάλη ζημιά έγινε στο Γαλατάκη και στην Ψηλή Ράχη. Ζήσαμε και τα λάθη που έγιναν στο μέτωπο της φωτιάς, με αυτοκίνητα που έμεναν στο δρόμο, με μπουλντόζες που δεν είχαν πετρέλαιο. Στο τέλος φέραν τρεις μπουλντόζες γιατί αν ξέφευγε η φωτιά θα πήγαινε στη Χαλκίδα». Επίσης, παραμέρισαν τους ντόπιους διοικητές που γνώριζαν το μέρος.

«Πρέπει να ξεκινήσουν οι αποζημιώσεις», τόνισε ο Γιώργος Ευγενικός, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Ρητινοκαλλιεργητών. Απευθυνόμενος στον Κ. Μπασδέκη είπε: «Να απαιτήσετε να μην κοπούν τα ξύλα, παρά μόνο για τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής για να ξεχειμωνιάζουν και τα υπόλοιπα θα "ξαπλωθούν" για να κρατήσουν τα εδάφη. Να μην μπει έμπορος μέσα για να αποκλείσουμε ότι έχει μπει από χέρι ξυλέμπορα η φωτιά. Να βγαίνει ένα κονδύλι σε συνεταιρισμούς, να μπαίνουμε με τα πριόνια και να κάνουμε κορμοδεσιές. Αν υλοτομήσουν τώρα αυτά τα δάση και τραβηχτούν κορμοί πάνω στο έδαφος, που τώρα είναι σαν μια επιδερμίδα, αν το γρατζουνίσεις, με την πρώτη βροχή θα φύγει όλο το χώμα».

Πρόσθεσε ότι «χρειάζεται άμεση επέμβαση στην πλαγιά της Λίμνης για να μην έχει πλημμυρικά φαινόμενα. Να ξεκινήσουν τώρα αυτά τα έργα. Το δάσος το έχουμε σαν σπίτι. Εσείς άμα καεί το σπίτι σας θα φύγετε από αυτό; Θα μείνετε να το φτιάξετε. Υπήρξε παντελής έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας. Δεν υπήρξε συνεργασία Δασαρχείου και Πυροσβεστικής. Για να τα φτάσω στο σημείο αυτό τα πεύκα τα δουλεύω 17 χρόνια. Για να ρητινέψεις ένα δάσος θέλει χρόνια. Δηλαδή, δουλεύεις πέντε χρόνια τζάμπα και μετά παίρνεις παραγωγή».

«Είναι μια εποχή που μας παίρνουν το οξυγόνο κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο κόσμος είναι απηυδισμένος. Γινόμαστε πιο φτωχοί. Πρέπει να βγουν συμπεράσματα», είπε η Σοφία Ντούρου. «Το ΚΚΕ δεν έχει άλλη δύναμη από αυτή που έχει ο κόσμος. Το χειμώνα θα έχουμε περισσότερα προβλήματα. Οπου υπάρχει φωτιά είναι σαν να πεθαίνουν άνθρωποι. Το Κόμμα από το Μάη είχε βάλει ζητήματα στη Βουλή για να παρθούν μέτρα. Το θέμα είναι ποιος δίνει το δικαίωμα να ανάψει κάποιος τη φλόγα», είπε, αναφερόμενη στις αλλαγές χρήσης γης. «Κάναμε παρέμβαση στο Περιφερειακό Συμβούλιο πριν από την αντιπυρική. Ζητήσαμε να παρθούν μέτρα πρόληψης. Τις ακούσανε και τελείωσε. Κάναμε παρέμβαση για την Κάρυστο. Η κουβέντα του περιφερειάρχη ήταν "τέλος πάντων, ας τα αφήσουμε τώρα αυτά. Να ευχηθούμε να σβήσει η φωτιά. Να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που προσπαθούν και μετά θα δούμε"».