Μία προς μία οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στη Γαλλία αναδεικνύουν την αποφασιστικότητα με την οποία το ντόπιο κεφάλαιο κλιμακώνει την προσπάθεια υπεράσπισης των στρατηγικών του συμφερόντων, διασφάλισης της θέσης του σε ένα όλο και πιο ρευστό διεθνές περιβάλλον, με καταλυτική την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε πολλές εστίες.

Οι αποφάσεις της γαλλικής κυβέρνησης είναι ενδεικτικές του πόσο πιο επιθετική γίνεται η αστική τάξη όσο μεγαλώνει η πίεση που δέχεται, βαθαίνουν οι ανταγωνισμοί των μονοπωλίων, στο φόντο και των δυσοίωνων προβλέψεων για την οικονομία, διεθνώς και σε πολλές χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο, δυναμώνουν κι άλλο στη Γαλλία οι εκκλήσεις για «ενότητα» και «εθνική συστράτευση», επιστρατεύονται όλα τα μέτρα που απαιτεί η στήριξη των σύγχρονων αναγκών του κεφαλαίου: και ενίσχυση των εργαλείων καταστολής και σμπαράλιασμα των εργασιακών και άλλων λαϊκών δικαιωμάτων που έχουν μείνει όρθια και βούτηγμα πιο βαθιά στο βάλτο όπου τσακώνονται τα «βουβάλια». Οι εξελίξεις στη Γαλλία προσφέρονται για μελέτη και συμπεράσματα πολύ διδακτικά, που μπορούν να εξοπλίσουν σημαντικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα σε κάθε χώρα, σε μια περίοδο που μεγαλώνει διαρκώς η ανάγκη για ολόπλευρη ετοιμότητα και θωράκισή του.