Οι εξελίξεις στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά και η κήρυξη «έκτακτης ανάγκης» σε Τουρκία όπως και Γαλλία, αξιοποιούνται από τα αστικά επιτελεία για να στρέψουν τη συζήτηση ακόμα και στα ...ποσοστά επιτυχίας των πραξικοπημάτων.

Τέτοιο ήταν, για παράδειγμα, το ρεπορτάζ που έστησε το αμερικανικό δίκτυο CNBC. Σε αυτό αναφερόταν πως πλέον, οι απόπειρες πραξικοπήματος είναι πολύ λιγότερο πιθανό να είναι πετυχημένες σε σχέση με πριν λίγα χρόνια και ακολουθούσαν επισημάνσεις του τύπου ότι «τα περισσότερα πραξικοπήματα είναι απλά αλλαγές μιας αυταρχικής ηγεσίας». Διαπιστώνεται ότι τώρα τα πράγματα διαφέρουν από ό,τι στο παρελθόν, που «όταν ήθελες να γλιτώσεις από έναν κακό πρόεδρο, συνήθως ο στρατός παρενέβαινε για να απαλλαγεί η χώρα από αυτόν».

Από πότε, όμως, τα πραξικοπήματα λειτουργούν ως σωτήρια παρέμβαση από «αυταρχικούς ηγέτες»; Κι από πότε έγιναν «απλές αλλαγές» μιας ηγεσίας; Τέτοιες κουβέντες δεν εξυπηρετούν αντικειμενικά ως «λιβάνισμα» διαφόρων επίδοξων πραξικοπηματιών; Πάντως, σίγουρα είναι ενδεικτικές του πλαισίου μέσα στο οποίο τα ΜΜΕ συγκεκριμένων ιμπεριαλιστικών κέντρων προσπαθούν να μάθουν τους λαούς να προσεγγίζουν τις εξελίξεις. Αλλά και ενδεικτικές του πώς ένα πραξικόπημα γίνεται τελικά απλά μια «εναλλακτική» στη διαδοχή όσων διαχειρίζονται την εξουσία για λογαριασμό των μονοπωλίων.