Εκδήλωση, με αφορμή τη συμπλήρωση 51 χρόνων από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, διοργανώνει η Περιφερειακή Οργάνωση ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ, την Πέμπτη 21 Ιούλη, στις 11.00 π.μ., στην οδό Σταδίου στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά.

Στην ανακοίνωσή της με την οποία καλεί στην εκδήλωση, η Οργάνωση σημειώνει:

«Φέτος συμπληρώνονται 51 χρόνια από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα. Ηταν 21 Ιούλη του 1965 όταν πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, κυρίως από φοιτητές και οικοδόμους, διαδηλώνοντας ενάντια στο παλατιανό πραξικόπημα και στην Ενωση Κέντρου που ασκούσε αντιλαϊκή πολιτική και ωμό αντικομμουνισμό.

Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια και έστριψαν στη Σταδίου. Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά βρίσκουν τις αύρες των Σωμάτων Ασφαλείας και στημένα οδοφράγματα από σίδερο και καταιγισμό από καπνογόνα. Η Αστυνομία χτυπάει αδίστακτα. Ο απολογισμός είναι αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους ένας νεκρός. Ο 23χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής (ΑΣΟΕΕ) και στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, Σωτήρης Πέτρουλας. Η κηδεία του μετατράπηκε σε συλλαλητήριο για τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Τα γεγονότα της εποχής έμειναν στην Ιστορία σαν "Ιουλιανά".

Ο Σωτήρης Πέτρουλας δεν ήταν ένας άνθρωπος που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.

Η οικογένειά του ήταν οικογένεια κομμουνιστών πρωτοπόρων αγωνιστών, που έδρασαν στις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Συνολικά 31 ήταν τα μέλη της οικογένειας Πέτρουλα που δολοφονήθηκαν την επταετία '43 - '50. Ο Σωτήρης Πέτρουλας ήταν ο μοναδικός Πέτρουλας που θάφτηκε, οι υπόλοιποι χώθηκαν σε λάκκους.

Γεννήθηκε το 1942, στο Οίτυλο της Μάνης, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου υποχρεώθηκε να καταφύγει η οικογένειά του το 1946, για να γλιτώσει από τις αντικομμουνιστικές συμμορίες που δρούσαν στο πλευρό του αστικού κράτους.

Ο Σωτήρης ήταν πάντα πρώτος στο σχολείο, στη δουλειά και στον αγώνα. Από πολύ νωρίς, οργανώνεται στο προοδευτικό κίνημα και αναδεικνύεται σε βασικό του στέλεχος.

Δούλευε βοηθός λογιστή. Πήγε στην Ανώτατη Εμπορική χωρίς φροντιστήριο, με υποτροφία και συνέχισε να φοιτά με υποτροφία. Είχε ζήλο για τη μόρφωση. Μελετούσε καθετί που έπεφτε στα χέρια του. Τον ίδιο ζήλο είχε και για τον αγώνα. Οπως έγραψε κάποτε ο ίδιος: "Δεν υπάρχει για τον αγωνιστή διάκριση μεταξύ υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Δεν μπορούμε συνεπώς να λέμε: Αυτές τις ώρες αφιερώνω στο άτομό μου, αυτές στον αγώνα. Ατομο και αγώνας έγινε αδιάσπαστη ενότητα, τόσο που αφαίρεση του αγώνα σημαίνει αφαίρεση της ζωής μας". Αυτόν τον κανόνα φρόντιζε να εφαρμόζει πάντα, στη διάρκεια της ολιγόχρονης ζωής του.

Από το παράδειγμα το δικό του και χιλιάδων ακόμα αγωνιστών, διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε και συνεχίζουμε στον πρωτοπόρο αγώνα για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα.

Γιατί τα όνειρα και τα θέλω μας κατακτιούνται στην πράξη, με μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες, μαζί με τον εργαζόμενο λαό.

Γιατί ο συμβιβασμός και η απάθεια δε μας ταιριάζουν.

Γιατί τίποτα ποτέ δε χαρίστηκε, όλα κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες, αίμα και θυσίες.

Τιμάμε τον Σωτήρη Πέτρουλα και όλους όσοι έπεσαν στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση. Η θυσία τους δεν πήγε χαμένη. Συνεχίζουμε μέχρι την ώρα που θα δικαιωθούν τελικά οι θυσίες τους, γιατί αυτός ο κόσμος όχι μόνο πρέπει, αλλά μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει.

Το νέο που έχουμε ανάγκη βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα για τη ζωή που χάνουμε, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Βρίσκεται στην αγωνιστική ανασυγκρότηση των φοιτητικών Συλλόγων, δίπλα στο ταξικό εργατικό κίνημα, στην οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας».