Παίρνοντας το λόγο, εκ μέρους της ΔΑΣ, ο Γιώργος Πέρρος σημείωσε με έμφαση ότι «η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο», καθώς «είναι ένα παρασκήνιο με εκβιασμούς, μαγειρέματα, απειλές. Μία μάχη συσχετισμών φτιαγμένων με επιμέλεια από την εργοδοσία και το κράτος που αλληλοτρώγονται για τις καρέκλες μακριά από τους εργαζόμενους και τις ανησυχίες τους, μηχανισμοί ενταγμένοι στα διάφορα σχέδια για την αναμόρφωση του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος».

Πρόσθεσε ότι «ακόμα και το μέρος διεξαγωγής του συνεδρίου, σε μια περίοδο ολομέτωπης επίθεσης στα κοινωνικοασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, σε μια περίοδο μεγάλων αγώνων και προετοιμασίας νέας 48ωρης γενικής απεργίας, δείχνει ότι η πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ είναι μακριά από τις ανησυχίες και τις ανάγκες των εργαζομένων».

Αφού αναφέρθηκε αναλυτικά στα μέτρα που πέρασε και ετοιμάζεται να περάσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είπε: «Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα σωματεία, οι ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα, οι επιτροπές αγώνα, οι συνδικαλιστές που συμπορευόμαστε με το ΠΑΜΕ απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε συνδικαλιστή που ανησυχεί και προβληματίζεται. Είναι καιρός, αντλώντας δύναμη από τους αγώνες που οργανώσαμε τους τελευταίους μήνες, να υψώσουμε εργατικό - λαϊκό τείχος σε αυτά που έρχονται.

Τα μέτρα υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, είναι εργαλείο για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού. Δεν είναι προσωρινά. Είναι στρατηγική πολιτική επιλογή. Αυτή είναι η στρατηγική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων και των δυνάμεών τους στο κίνημα που την στηρίζουν.

Αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Εχει επικυρώσει το αντεργατικό οικοδόμημα του 1ου, 2ου και 3ου μνημονίου. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπογραφή ΕΓΣΣΕ που στην πράξη επικύρωσε το πετσόκομμα του κατώτερου μισθού με νόμο που μείωσε τον κατώτερο από τα 751 στα 586 ευρώ και 511 για τους νέους και τις νέες. Επικύρωσε με την υπογραφή της το μεγάλο μαχαίρι κατά 21% στο επίδομα ανεργίας και τις άλλες παροχές, με το επιχείρημα ότι ήθελε να σώσει το επίδομα γάμου!

Η γραμμή της ΓΣΕΕ είναι ότι για όλες τις μεγάλες απώλειες "ο γέγονε γέγονε", γιατί η κάλυψη των απωλειών απαιτεί σύγκρουση με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Ομως, για το ΠΑΜΕ και όλους τους εργαζόμενους, τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα δεν πρέπει να είναι περασμένα ξεχασμένα. Απαιτούμε την κάλυψη των απωλειών, απαιτούμε να δουλεύουμε και να έχουμε δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις ανάγκες μας. Αυτή είναι η βασική γραμμή πάλης των δυνάμεων που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε την επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα».

Σε άλλο σημείο της κριτικής του στη συνδικαλιστική πλειοψηφία, ο Γ. Πέρρος σημείωσε: «Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία στη Συνομοσπονδία έχουν σαφή θέση με την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρμαχοι της λογικής να γίνουν θυσίες για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά να είναι με "δίκαιο" τρόπο κατανεμημένες και μετά από "διάλογο" με τους εταίρους! Εβαλαν πλάτη στην εργοδοσία σε πολλούς κλάδους και εργοστάσια στη μείωση μισθών και μεροκάματων.

Αυτή η λογική δοκιμάστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Κυριάρχησε στο συνδικαλιστικό κίνημα και είναι αιτία που σήμερα μετράμε τόσο βαριές θυσίες και απώλειες. Κριτήριό τους είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Είναι υπέρμαχοι της στρατηγικής της ΕΕ.

Με αυτήν τη γραμμή καθόρισαν τη στάση τους σε όλη τη διάρκεια της κρίσης και στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλουν τους εργαζόμενους συνδικαλισμένους, οργανωμένους, ενημερωμένους με ενεργή συμμετοχή στην πάλη. Υπονομεύουν την οργάνωση της πάλης, την οργάνωση των εργαζομένων, απομακρύνουν τους νέους από τα σωματεία. Ολα τα χρόνια της κρίσης ήταν ο πιο καλός σύμμαχος της ΕΕ, των κυβερνήσεων, του ΣΕΒ.

Οι σημερινοί αρνητικοί συσχετισμοί αποτέλεσαν ισχυρό σύμμαχο του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που ανεβοκατέβηκαν τα τελευταία χρόνια, ώστε να προχωρούν χωρίς ισχυρή αντίσταση από τους χώρους δουλειάς και παραγωγής τους σχεδιασμούς τους. Χωρίς τον προδοτικό τους ρόλο, δεν θα περνούσε με την ίδια ευκολία η επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας, των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Αποδείχτηκε ισχυρό εμπόδιο στην οργάνωση και τον αγώνα των εργαζομένων. Το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, του κοινωνικού εταιρισμού, ο πλήρης αφοπλισμός των εργαζομένων μπροστά στο "τσουνάμι" των αντιλαϊκών μέτρων, αποτέλεσε μέγιστη προσφορά στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο κράτος τους».

Με βάση τα παραπάνω, ο συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ και της ΔΑΣ ανέφερε ότι «αναδεικνύεται επιτακτικό το καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων. Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο δρόμος. Απευθυνόμαστε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ολο αυτό το διάστημα, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αποτέλεσαν ασπίδα προστασίας του συνδικαλιστικού κινήματος.

Αναλάβαμε με ευθύνη και τόλμη μεγάλες πρωτοβουλίες συμπόρευσης, κοινού βηματισμού στον αγώνα. Με διεκδικητικό πλαίσιο βασισμένο στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, πλαίσιο πάλης και συσπείρωσης. Καλέσαμε ανοιχτά, πλατιά, όλα τα σωματεία, να το ενισχύσουν, να συζητήσουν πάνω σε αυτό.

Είναι η στιγμή ο εργαζόμενος λαός να βγει επιθετικά στο προσκήνιο. Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για την ανασύνταξη και συγκρότηση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Για κίνημα με εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, επιθετικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Δε θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Σήμερα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, παραγωγικές, επιστημονικές και τεχνολογικές, για να υπάρχει φιλολαϊκή ανάπτυξη, για να υπάρχει αξιοπρεπής ζωή, δουλειά με δικαιώματα. Εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε όλο τον πλούτο! Τον ιδρώτα μας, τον κόπο μας, τον καρπώνονται μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.

Μπορούμε να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Το σύνθημα που γεννήθηκε στους μεγάλους αγώνες μάς δείχνει το δρόμο: "Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"».