Η αποκάλυψη και μάλιστα από την ίδια τη Ρωσίδα τενίστρια Μαρία Σαράποβα για χρήση απαγορευμένης αναβολικής ουσίας, στις αρχές της βδομάδας που πέρασε, τάραξε τα νερά στον παγκόσμιο αθλητισμό. Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη αθλήτρια θεωρείται από τις καλύτερες του αθλήματος και κυρίως από τις πιο δημοφιλείς, για μια σειρά από λόγους αγωνιστικούς ή εξωαγωνιστικούς, έδωσε τη δική του βαρύτητα στο θέμα. Από την άλλη, το συγκεκριμένο περιστατικό έρχεται σε μια στιγμή που το άθλημα του τένις, τουλάχιστον την τελευταία διετία, δεν διανύει και τις καλύτερες μέρες του. Κρούσματα ντόπινγκ, αλλά και αποκαλύψεις για στημένα παιχνίδια και μάλιστα σε επίπεδο μεγάλων τουρνουά (grand slam), έχουν χαλάσει την... ηρεμία του συγκεκριμένου αθλήματος. Πέραν αυτών, τη δική τους βαρύτητα έχουν και τα όσα βγήκαν στην επιφάνεια μετά τις δηλώσεις Σαράποβα και αφορούν τη συγκεκριμένη ουσία που χρησιμοποίησε. Την περίφημη πλέον «Meldonium», που, από τις αρχές της νέας χρονιάς (1/1/2016), πέρασε στη λίστα των απαγορευμένων της WADA και όπως δείχνουν τα πράγματα η περίπτωση της Σαράποβα δεν είναι η μοναδική που συνδέεται με τη χρήση.

Εχοντας ήδη ενημερωθεί η ίδια επίσημα από τις 2 του Μάρτη για την εύρεση θετικού δείγματός της, που είχε δώσει για έλεγχο αντιντόπινγκ κατά τη διάρκεια της συμμετοχής στο Αυστραλιανό ΟΠΕΝ, η Μαρία Σαράποβα θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. Σε συνέντευξη Τύπου, παραδέχτηκε τη χρήση της ουσίας από το 2006, όταν ήταν ακόμη νόμιμη, αλλά και ότι αγνόησε την ενημέρωση της WADA για την επερχόμενη απαγόρευση της Meldonium από 1/1/2016. Καταλήγοντας, η Ρωσίδα τενίστρια δήλωσε πως «αναγνωρίζει το σφάλμα της», «περιμένει να υποστεί τις συνέπειες» και «προσδοκά να της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία». Λίγο μετά τις αποκαλύψεις, ήρθε και η επίσημη επιβεβαίωση του γεγονότος από την ίδια την Παγκόσμια Ομοσπονδία Τένις (IFT), η οποία έδωσε τις σχετικές λεπτομέρειες για την υπόθεση. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της IFT, η αθλήτρια αποβάλλεται προσωρινά από την ενεργό δράση μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση, καθώς δεν προβλέπονται (ακόμα τουλάχιστον) ποινές για τη χρήση αυτής της ουσίας (εξαιτίας της πρόσφατης ένταξης στις απαγορευμένες). Ωστόσο, οι πληροφορίες από τους ειδικούς θέλουν την Σαράποβα να αντιμετωπίζει ποινή αποκλεισμού μέχρι τέσσερα χρόνια.

Μετά τις δηλώσεις της Σαράποβα ακολούθησε καταιγισμός εξελίξεων όσον αφορά την περίπτωση. Οπως... παραδοσιακά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, οι χορηγοί, που για τη συγκεκριμένη ήταν ουκ ολίγοι και τεραστίων οικονομικών διαστάσεων, έπεσαν από τα... σύννεφα. Αποτέλεσμα ήταν το σπάσιμο των συμβολαίων, φυσικά με προφανή λόγο να μη συνδεθούν με κάποιον που έχει παρανομήσει και έχουν τις αντίστοιχες συνέπειες στις διαφημίσεις των προϊόντων. Ωστόσο, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύεται η υποκρισία τού όλου σκηνικού, αφού οι ίδιες οι πολυεθνικές είναι αυτές που επενδύουν στην επιτυχία του αθλητή, προκειμένου να έχουν την καλύτερη διαφήμιση και να αυξήσουν τα κέρδη τους. Και με βάση τις λογικές κέρδους αυτή η επιτυχία θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη, προκειμένου να αποδώσει η «επένδυση». Είναι προφανές ότι στο δρόμο για την επιτυχία θα πρέπει να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα... απρόοπτα για τον ίδιο τον αθλητή όπως η κούραση, οι τραυματισμοί, οι συνέπειες της πίεσης κ.τ.λ. Και για να συμβεί αυτό, ο αθλητής θα πρέπει να μεταβληθεί σε «υπεραθλητή». Και λύσεις για αυτό υπάρχουν στο σκοτεινό μονοπάτι των αναβολικών.

Σε ένα από τα πλέον εμπορευματοποιημένα αθλήματα, όπως αυτό του τένις, όπου ο τζίρος των εσόδων αγγίζει αστρονομικά ποσά και μερικές από τις ισχυρότερες οικονομικά πολυεθνικές έχουν το ρόλο των χορηγών σε αθλητές ή και ολόκληρων τουρνουά, ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός οξύνεται τα τελευταία χρόνια. Και, φυσικά, όπως ορίζουν οι νόμοι της εμπορευματοποίησης, αυτό που δίνει τα κέρδη είναι η κορυφή. Γι' αυτό, άλλωστε, η μεγάλη μάχη δίνεται κυρίως για τους αθλητές που βρίσκονται στα υψηλά σκαλοπάτια της «περίφημης γενικής κατάταξης του αθλήματος». Ενδεικτικό τού τι επικρατεί αποτελούν οι τεράστιες έως χαοτικές διαφορές που υπάρχουν στις οικονομικές απολαβές μεταξύ των θέσεων αυτής της κατάταξης, όπου το Νο 1 κερδίζει πακτωλό εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ φτάνοντας μόλις στο Νο 35 τα ποσά δεν ξεπερνούν ούτε το 1 εκ. ευρώ. Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο άθλημα από τις αρχές του '70, εκτός της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας (ΙFT), διαθέτει και την αντίστοιχη διεθνή που αφορά τους επαγγελματίες παίκτες (ΑΤP).

Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, πίσω από τη βιτρίνα και τη «λάμψη», τα πράγματα και στο συγκεκριμένο άθλημα (όπως συνέβη και αλλού π.χ. ποδηλασία) δεν είναι και τόσο αθώα. Σημειώνεται πως εξαιτίας των φημών διαφθοράς, που, στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 2000, είχαν αρχίσει να φουντώνουν, αμαυρώνοντας τη μέχρι τότε καθαρή εικόνα, το τένις ήταν το πρώτο άθλημα που απέκτησε το δικό του ανεξάρτητο οργανισμό κατά της «διαφθοράς», χωρίς φυσικά να μπορέσει να αποτρέψει τα φαινόμενα που συνδέονται με την εμπορευματοποίηση του αθλήματος.

Εξάλλου το ντόπινγκ, όπως και το στήσιμο αγώνων φαίνεται να είναι ένα στάνταρ δίπτυχο που στηρίζεται στο κυνήγι των κερδών σε ένα ακόμη άθλημα ενταγμένο και αυτό στις λογικές της εμπορευματοποίησης. Από το 1995 που άρχισαν οι αντιντόπινγκ έλεγχοι στο συγκεκριμένο άθλημα έχουν επισημοποιηθεί 75 περιπτώσεις χρήσης αναβολικών ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται και αρκετά σπουδαία ονόματα του χώρου, όπως ο Αντρέ Αγκάσι και η Μαρτίνα Χίγκινς. Ωστόσο, και κάποιοι που μεσουράνησαν παλιότερα όπως ο Τζον Μακ Ενρο και ο Ματς Βιλάντερ είχαν παραδεχθεί ότι κατά τη διάρκεια της καριέρας τους έκαναν χρήση αναβολικών. Ακόμη και το Νο 1 στις γυναίκες αυτήν την στιγμή η Αμερικανίδα Σερένα Γουίλιαμς είχε τη «σκοτεινή» της στιγμή, όταν είχε αρνηθεί να δώσει δείγμα ούρων χωρίς μάλιστα να τιμωρηθεί γι' αυτό.

Ωστόσο, εκτός του ντόπινγκ ένα ακόμη πρόβλημα δείχνει τα τελευταία χρόνια να κάνει την εμφάνισή του στο χώρο: Πρόκειται για το στοιχηματικό τζόγο και τους στημένους αγώνες. Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα από την η ESSA (ευρωπαϊκή ομοσπονδία ασφάλειας των σπορ) υπάρχει τεράστια αύξηση στον αριθμό των ύποπτων παιχνιδιών, αφού από τα μόλις 14 παιχνίδια του 2013 φθάσαμε στα 246 το 2015. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μάλιστα, στο συγκεκριμένο άθλημα οι τεράστιες διαφορές στα έσοδα των αθλητών είναι μια σημαντική προϋπόθεση, ώστε να στηθεί ένας αγώνας τένις.