Σάββατο 27 Φλεβάρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις μέσα σε «ντόμινο» κινδύνων

Σειρά από κινδύνους και αβεβαιότητες για την καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας, αλλά και στην παγκόσμια οικονομία, διαβλέπει και η Τράπεζα της Ελλάδας, μέσα στο γενικότερο «παζλ» των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ετήσια έκθεση για το 2015 του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ), Γ. Στουρνάρα: «Η πρόβλεψη για ανάκαμψη (στην ελληνική οικονομία) από το δεύτερο εξάμηνο του 2016 χαρακτηρίζεται επί του παρόντος από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας, η οποία στο εσωτερικό αντανακλά κυρίως την αβεβαιότητα για την έκβαση της πρώτης αξιολόγησης, η οποία έχει ήδη καθυστερήσει». Μάλιστα, σε περίπτωση που η «καθυστέρηση συνεχιστεί επί μακρόν, η οικονομία θα αποσταθεροποιηθεί εκ νέου, οι χρηματοδοτικές συνθήκες θα χειροτερέψουν, η ύφεση θα οξυνθεί και θα επανεμφανισθούν σοβαρά αδιέξοδα».

Η όποια ανάκαμψη του κεφαλαίου έχει ως προϋπόθεση την ολοκλήρωση της αξιολόγησης των μόνιμων αντιλαϊκών μέτρων και των αναδιαρθρώσεων που θα κλιμακωθούν στη συνέχεια.

Ως δεύτερη κατηγορία αβεβαιοτήτων, η ΤτΕ εντοπίζει το ζήτημα της προσφυγικής κρίσης και της εισροής προσφύγων - μεταναστών. «Δεν μπορεί να προβλεφθεί η στάση των κρατών - μελών της ΕΕ ακόμη και αν η Ελλάδα εκπληρώσει στο ακέραιο τις δικές της υποχρεώσεις», τονίζεται στην έκθεση της ΤτΕ, γεγονός βέβαια που ερμηνεύεται και από την ενδοκαπιταλιστική διαπάλη στο εσωτερικό της ΕΕ. Επίσης, υπογραμμίζεται ότι «το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμών στην ελεύθερη κίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων δεν μπορεί να αποκλειστεί». Σε τέτοια περίπτωση, οι αρνητικές επιδράσεις στην ελληνική οικονομία σχετίζονται με την πτώση της τουριστικής κίνησης, από την ενδεχόμενη «αποτυχία στην αποτελεσματική διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος». Ως επιπλέον κίνδυνοι αναφέρονται η αύξηση των κρατικών δαπανών για την περίθαλψη, η σημαντική επιβάρυνση του κόστους διακίνησης των εμπορευμάτων, που διακινούνται μέσω Ελλάδας, «με αποτέλεσμα τη μείωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας», καθώς και την «αποθάρρυνση ξένων επενδύσεων που θα επέλεγαν την Ελλάδα ως πύλη εισόδου εμπορευμάτων στην Ευρώπη».

«Σύννεφα» στην παγκόσμια οικονομία

Για το 2016, οι πρόσθετοι κίνδυνοι στην παγκόσμια οικονομία συμπεριλαμβάνουν την περαιτέρω επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, των ανταγωνιστικών υποτιμήσεων στις αναδυόμενες οικονομίες, τη χαμηλή παραγωγικότητα, ενώ σημαντικός παράγοντας επιβράδυνσης παραμένουν οι «γεωπολιτικοί κίνδυνοι στη Μέση Ανατολή».

Ειδικό βάρος έχει η επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας στην Κίνα. Να σημειωθεί ότι το μερίδιο της Κίνας στο παγκόσμιο ΑΕΠ φτάνει στο 16,6%, έναντι μεριδίων 15,9% των ΗΠΑ και 12,2% της Ευρωζώνης. Μάλιστα, οι ταξινομούμενες ως «αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες» (σε αυτές περιλαμβάνεται και η Κίνα) έχουν μερίδιο 57,1% στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Με βάση και τα παραπάνω, ερμηνεύονται οι αβεβαιότητες του κεφαλαίου, λόγω επιβράδυνσης στις «αναδυόμενες οικονομίες».

Ο ρυθμός ανόδου του παγκόσμιου εμπορίου περιορίστηκε σημαντικά το 2015 στο 2,6% από 3,4% το 2014. Το διεθνές εμπόριο επηρεάστηκε από την αναιμική ζήτηση εισαγωγών από τις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες, κυρίως από την Κίνα.

Η πτώση στις τιμές του πετρελαίου (47,1% σε όρους δολαρίου σε μέσα επίπεδα 2015) σχετίζεται τόσο με την πτώση της ζήτησης όσο και από την αυξημένη προσφορά αργού πετρελαίου, «λόγω του εντεινόμενου διεθνούς ανταγωνισμού για τα μερίδια της παγκόσμιας αγοράς». Μάλιστα, από το Γενάρη του 2016, οι ΗΠΑ άρχισαν και την εξαγωγή πετρελαίου.

Οι διεθνείς τιμές των βασικών εμπορευμάτων υποχώρησαν το 2015 κατά 17,4% (σε όρους δολαρίου) με τους επιμέρους δείκτες των μετάλλων και των τροφίμων να υποχωρούν κατά 23,1% και 16%, αντίστοιχα. Και βέβαια όλα τα παραπάνω έχουν άμεσες επιπτώσεις σε χώρες εξαγωγείς.

Μπαράζ αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων

Σε αυτό το φόντο, σε ό,τι αφορά την ελληνική οικονομία, η ΤτΕ ανάμεσα σε άλλους θέτει τους παρακάτω άξονες:

Τραπεζικό σύστημα: Η ενίσχυσή του περνά «μέσα από την αντιμετώπιση του όγκου των μη εξυπηρετούμενων δανείων». Τονίζεται ότι θα τεθούν συγκεκριμένοι στόχοι ανά τραπεζικό όμιλο με ορίζοντα εφαρμογής από τον Ιούνη του 2016 και με παρακολούθηση ανά τρίμηνο. Τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, συνδέονται με τη «δημιουργία δευτερογενούς αγοράς μη εξυπηρετούμενων δανείων, την επίσπευση δικαστικών διαδικασιών και με την ευκολία ρευστοποίησης των εξασφαλίσεων από τις τράπεζες». Τα παραπάνω «φωτογραφίζουν» και την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας. Προβλέπονται παρεμβάσεις για την αναδιάρθρωση των βιώσιμων επιχειρήσεων, με κρίσιμο ζήτημα την ανάληψη ενεργητικών πρωτοβουλιών, όπως για την αλλαγή διοικήσεων υπερχρεωμένων εταιρειών, σε περίπτωση που αυτές δεν «συνεργάζονται» με τις τράπεζες, αλλά και αλλαγών τόσο στη «δομή όσο και στα επιχειρηματικά σχέδια της οφειλέτριας επιχείρησης».

Επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων: Για το επόμενο διάστημα στοχεύουν ειδικότερα:

-- Στα δίκτυα και τις υπηρεσίες (Μεταφορές, Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Εμπόριο), με την άρση των περιορισμών και την απλοποίηση των κανονιστικών ρυθμίσεων «που υπονομεύουν τον ανταγωνισμό».

-- Στην αγορά εργασίας, έμφαση δίνεται στην «απλούστευση και τον εξορθολογισμό της ισχύουσας εργατικής νομοθεσίας, μέσω της κωδικοποίησής της σε έναν Κώδικα Εργατικής Νομοθεσίας», στη δημιουργία «πλαισίου για την ενθάρρυνση της μαθητείας και της επαγγελματικής κατάρτισης», την «καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας».

Ιδιωτικοποιήσεις: Κρίνεται ως ζήτημα «καθοριστικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη», ιδιαίτερα στην περίπτωση που «συνοδεύονται από ισχυρή δέσμευση για μελλοντικές επενδύσεις», έτσι ώστε να «ενισχύουν περαιτέρω την εισροή στη χώρα παραγωγικών κεφαλαίων, που αυξάνουν την απασχόληση και τη συνολική ενεργό ζήτηση».

Μείγμα πολιτικής: Με δεδομένη τη «συνέχιση της προσαρμογής στους τομείς των οικονομικών της γενικής κυβέρνησης και του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης», το ζητούμενο είναι ο επανακαθορισμός του μείγματος τής υπέρ του κεφαλαίου πολιτικής. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «η έως τώρα έμφαση στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών επί των εισοδημάτων από εργασία και των κερδών των επιχειρήσεων, καθώς και των ασφαλιστικών εισφορών, ενισχύει τα κίνητρα για φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή (...) εξασθενίζει τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των ελληνικών επιχειρήσεων και αποτρέπει προσπάθειες για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Αρα νέες φοροελαφρύνσεις στο κεφάλαιο, που θα φέρουν νέα φοροληστεία στο λαό. Εμφαση δίνεται και στον περαιτέρω «εξορθολογισμό» των κρατικών δομών, δηλαδή νέες περικοπές σε κονδύλια που καλύπτουν όσες απέμειναν λαϊκές ανάγκες, αλλά και την αξιολόγηση και συγχώνευση των περίπου 1.800 ΝΠΔΔ.

Σε κάθε περίπτωση, το μείγμα της πολιτικής περιλαμβάνει την «κατάργηση ποικίλων εξαιρέσεων από τις γενικές διατάξεις φορολογίας» της ασφαλιστικής νομοθεσίας, τον «επανασχεδιασμό» των αυτοτελών πόρων για την Τοπική Διοίκηση, την «καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών» (δηλαδή κοινωνικά - προνοιακά επιδόματα), την ενίσχυση της κινητικότητας του ανθρώπινου δυναμικού του κράτους.

«Ενθάρρυνση επενδύσεων»: Μεταξύ 2007 και 2014, η συνολική επενδυτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε στο μισό. Η ανάκαμψή τους στηρίζεται στην «εμπέδωση περιβάλλοντος οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας που ενδυναμώνει το κλίμα εμπιστοσύνης των επιχειρηματιών και ενθαρρύνει την ανάληψη επενδυτικών σχεδίων». Κεντρικός άξονας είναι «η ταχεία μεταστροφή του εγχώριου παραγωγικού υποδείγματος από την παραγωγή μη εμπορεύσιμων προς την παραγωγή εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών. Επιπλέον, το ελληνικό κράτος πρέπει «να συντελέσει στην αποκατάσταση της επενδυτικής εμπιστοσύνης με την προστασία των ιδιωτών επενδυτών, εξασφαλίζοντας ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον, φιλικό προς την επιχειρηματικότητα», μέσω ενός «σταθερού και απλού φορολογικού συστήματος».

Ανεργία: Προτάσσονται οι «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, μέσω προγραμμάτων και δράσεων που χρηματοδοτούνται με πόρους από το ΕΣΠΑ της περιόδου 2014 - 2020», δηλαδή τα προγράμματα «ανακύκλωσης» της επίσημης ανεργίας, μέσω κρατικών επιδοτήσεων στην εργοδοσία, σε συνδυασμό με τα προγράμματα κατάρτισης.

Μεταρρύθμιση στην Παιδεία: Οι άξονες πολιτικής, ανάμεσα σε άλλα, εστιάζουν στην «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος όλων των βαθμίδων, με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας, στον «εξορθολογισμό του περιεχομένου της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων και της λειτουργίας και διοίκησης των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και στην «ενίσχυση της αποδοτικότητας και αυτονομίας των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων».


Α. Σ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ