Σε πρώτη δόση και σε ένα διαχειριστικό επίπεδο, στη δημαρχία Φλώρινας φοβούνται κύμα προσφύγων από την ΠΓΔΜ προς την Ελλάδα. Υπάρχει ο κίνδυνος ανάφλεξης και στη νότια ζώνη του μικρού κράτους. Μπορεί εκεί η πλειοψηφία να είναι Σλάβοι, όμως υπάρχουν και τρία αμιγώς αλβανόφωνα χωριά. Αν συγκρουστούν; Αν αναπτύξει και εκεί δράση ο - εξοπλισμένος και εκπαιδευμένος από ΗΠΑ και Γερμανία - UCK;

Στη νομαρχία κάνουν λόγο για ξένους πράκτορες, που περιδιαβαίνουν την περιοχή και επισκέπτονται σπίτια το βράδυ. Μιλούν για δυο ομάδες που δρουν στη Φλώρινα και παίζουν στο ίδιο παιχνίδι αποσταθεροποίησης, αλλά, απλά, από άλλο πόστο. Τους «ανθέλληνες» και τους «υπερέλληνες».

Οι «ανθέλληνες» βασίζονται στα χρόνια προβλήματα ανεργίας, οικονομικής τελμάτωσης, πολιτιστικής ισοπέδωσης, περιθωριοποίησης, που πλήττουν κύρια τους σλαβόφωνους πληθυσμούς. Το ανάλογο με ό,τι γίνεται σε βάρος του μουσουλμανικού στοιχείου της Θράκης.

Βασίζονται στην αυταρχική συμπεριφορά, που για δεκαετίες επέδειξε το ελληνικό κράτος, όπως έκανε και με τους προαναφερόμενους μουσουλμάνους. Προχωρούν, έτσι, στη δική τους προπαγάνδα, επιχειρώντας να «κινητοποιήσουν» τους σλαβόφωνους. Ανθρώπους, που στα «πέτρινα» χρόνια αναγκάζονταν να πληρώνουν το υπέρογκο, για την εποχή, ποσόν των 800 δραχμών, όποτε μιλούσαν στη μητρική τους γλώσσα! Και επειδή δεν είχαν, τους ανάγκαζαν να πιουν ρετσινόλαδο. Χώρια το ξύλο. Χώρια τις διώξεις που υπέστησαν στον Εμφύλιο και μετά, με δεκάδες χιλιάδες να εκτοπίζονται στην ενιαία, τότε, Γιουγκοσλαβία και χιλιάδες να σκοτώνονται στο «θεάρεστο» αγώνα κατά των «ΕΑΜοβουλγάρων».

Στο άλλο άκρο, οι «υπερέλληνες» καταγγέλλεται από φορείς της ΤΑ ότι - ειδικά πριν από κάθε προεκλογική περίοδο - ειδοποιούν τους όποιους «προϊσταμένους» τους στην Αθήνα ότι οι «εχθροί του έθνους» θα αποσπάσουν υψηλά ποσοστά. Διαμορφώνουν κλίμα πανικού, ταραχής, ότι υπάρχει «κίνδυνος». Ακολούθως και αφού τα αποτελέσματα είναι τα συνήθη, εμφανίζονται - πάντα στους προϊσταμένους τους - ως οι «σωτήρες του έθνους». Διεκδικούν θέσεις και αξιώματα στο κόμμα τους, σε υπουργεία, σε οργανισμούς του δημοσίου. Ζητούν, ως αντάλλαγμα της «προσφοράς» τους, πριμοδότηση στις επόμενες εκλογές, ενδεχομένως και τη διαχείριση κονδυλίων από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ή τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Οσα ελάχιστα κονδύλια, τέλος πάντων, επιλεγεί να κατευθυνθούν τελικά στον ακριτικό νομό.

Σε κάθε περίπτωση, ντόπιοι και ξένοι πράκτορες αλωνίζουν τον τόπο και πασχίζουν για τη δημιουργία τετελεσμένων, ανάλογα με τι τους εξυπηρετεί.

Στη μέση, τα λαϊκά στρώματα της Φλώρινας. Οι απλοί άνθρωποι, που δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν, παρά ένα ξεροκόμματο ψωμί στις σημερινές συνθήκες ανεργίας και ανέχειας. Ανθρωποι, που στο παρελθόν έχουν πληρώσει βαρύτατο φόρο αίματος σε τέτοιες υποθέσεις. Δεν υπάρχει σπίτι, που να μην έχει υποστεί τα πάθη.

Και σήμερα οι φτωχομεσαίοι αγρότες, οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι έμποροι ανησυχούν για τις σχεδιαζόμενες εξελίξεις σε βάρος τους. Και αν κάποιος - επηρεασμένος από την προπαγάνδα των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων - αντιτείνει ότι η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα, πολλοί από τους κατοίκους της Φλώρινας έχουν τους δικούς τους ανθρώπους, συγγενείς από την άλλη πλευρά των συνόρων.

Βέβαια, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο, οι κυνικοί του σήμερα, να απαντήσουν με ένα εκσυγχρονιστικό «ας πρόσεχαν...».