***

Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι η άποψη του κ. υπουργού για το ρόλο του Τύπου και των δημοσιογράφων:

• Στις 27-1-97, ο υπουργός Δικαιοσύνης παρέθεσε συνέντευξη Τύπου στους συντάκτες του δικαστικού ρεπορτάζ. Εκείνες τις μέρες, βρισκόταν σε εξέλιξη ο αγώνας των αγροτών. Ορίστε μια από τις καταγεγραμμένες στα επίσημα πρακτικά δηλώσεις του κ. Γιαννόπουλου: «Θα ήθελα να προσθέσω επίσης ότι υπέρ των φερομένων ως εκφραζόντων τη γνώμη των αγροτών της χώρας έχουν εκφραστεί ορισμένοι δημοσιογράφοι. Δε θα αναφερθώ ούτε σε ονόματα ούτε στο τι είπαν. Το λόγο έχει ο εισαγγελέας. Διότι εδώ υπάρχει παραίνεση προς διάπραξη πλημμελημάτων»!

Η προτροπή του κ. υπουργού προς τους εισαγγελείς να στραφούν κατά των δημοσιογράφων, επειδή δεν αποκαλούσαν «γαϊδούρια» τους αγρότες - όπως έκανε ο ίδιος - είναι σαφής. Ακόμα σαφέστερη η απειλή του υπουργού Δικαιοσύνης προς τους δημοσιογράφους, που δεν ενστερνίζονται την κυβερνητική άποψη για την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.

• Την ίδια μέρα, στις 27-1-97 και πάλι, ο κ. Γιαννόπουλος έδωσε, παράλληλα, ένα δείγμα της γαλαντομοσύνης του έναντι των εκπροσώπων του Τύπου: «Και είπα αστοιχείωτους και αγράμματους συνταγματικώς ορισμένους δημοσιογράφους, που ...εξακολουθούν να μιλάνε για απεργία (των αγροτών)», ήταν τα λόγια του ...ευγενικού υπουργού εκείνη τη μέρα. Στρεφόταν, φυσικά, κατά εκείνης της κατηγορίας δημοσιογράφων, που η ...μόρφωση του κ. Γιαννόπουλου δεν ανέχεται την ύπαρξή τους.
• Ενα από τα «καλύτερα» στιγμιότυπα της συμπεριφοράς του κ. υπουργού, έναντι των εκπροσώπων του Τύπου, δόθηκε στις 24/1/98, κατά τη διάρκεια μιας ακόμα συνέντευξής του προς τους διαπιστευμένους συντάκτες στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Για να γίνει αντιληπτό το κλίμα εντός της αιθούσης που δινόταν η συνέντευξη, η διαδικασία βρισκόταν στο σημείο, που οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι δε λάμβαναν απάντηση στα ερωτήματά τους από τον υπουργό για συγκεκριμένο θέμα των αρμοδιοτήτων του, επέμεναν στις ερωτήσεις τους. Ιδού η αντίδραση του εκπροσώπου της πολιτείας: «Θα σηκωθώ να φύγω. Δεν είναι δουλιά αυτή. Δίνει ένας υπουργός μια απάντηση, του βγάζετε το λάδι 15 φορές, δεν είναι συμπεριφορά, είναι αγένεια, να σεβαστείτε και κάποια θέση... Ούτε όμοιοι είμαστε, ούτε ίσα... Ετσι και επαναληφθεί, έφυγα. Να συνεννοούμαστε, δεν είστε εδώ πέρα δημοσιογράφοι να αλωνίζετε...».

Αυτό είναι το θέμα για τον κ. υπουργό. Η «θέση» του. Μπροστά στη «θέση» του, οι δημοσιογράφοι πρέπει να κάθονται «σούζα». Και φανταστείτε, αν αυτή την αντίληψη έχει ο κ. υπουργός για τη «θέση» του, τι γίνεται, όταν έχει απέναντί του, όχι δημοσιογράφους, αλλά απλούς πολίτες...

• Ομως, πέρα από το «προσωπικό» στιλ του κ. Γιαννόπουλου - επαναλαμβάνουμε ότι στην πραγματικότητα δεν είναι «προσωπικό», αλλά κυβερνητικό στιλ - έχουμε και την πλήρη επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο κ. υπουργός λειτουργεί από το πόστο του ως εντολοδόχος μιας πολύ συγκεκριμένης πολιτικής, που άπτεται και θεμάτων Τύπου. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι ο κ. Γιαννόπουλος ήταν αυτός που επιχείρησε να επαναφέρει τις διατάξεις περί «περιύβρισης αρχής» κατά των ΜΜΕ. Η ομολογία του στις 24/1/98 είναι καταγεγραμμένη, επίσης, στα πρακτικά των συνομιλιών του με τους δημοσιογράφους: «Γι' αυτό λοιπόν - είπε τότε -σκέφτομαι να συζητήσουμε την επαναφορά. Βεβαίως αύριο θα ακούσω τι έχω να ακούσω για τα περί της ελευθερίας του Τύπου, ήτοι της ασυδοσίας και της χαμερπούς ασυδοσίας της δημοσιογραφίας, του κιτρινισμού μερίδας του Τύπου... Θα το φέρω ενώπιον της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής».

Δεν τόλμησε, βέβαια, να προχωρήσει σε κείνο το μέτρο.

• Ενα ακόμα δείγμα υψηλού ήθους και αξεπέραστου ύφους εκ μέρους του κ. υπουργού είχαμε στις 5-2-98. Ηταν τότε, που έδωσε ένα ακόμα ρεσιτάλ ...σεβασμού προς τον Τύπο. Να τα λόγια του: «Το παρελθόν μου, το παρόν μου και το μέλλον μου είναι η υπεράσπιση της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας του Τύπου και των λειτουργών του. Και όχι βέβαια εκείνους που καταχρώνται της εξουσίας του Τύπου, τους σαλταδόρους, τους φασίστες στη δημοσιογραφική συμπεριφορά και τους τσαρλατάνους της δημοσιογραφίας».

Αν έχει τέτοιους «υπερασπιστές» ο Τύπος, τότε τι να τους κάνει τους ...κατηγόρους! Φυσικά, και τα παραπάνω «καλά λόγια» του κ. υπουργού ειπώθηκαν, επειδή τον ενόχλησαν οι δημοσιογράφοι με την κριτική τους.

• Πρέπει να σημειωθεί ότι για το «Ριζοσπάστη» ειδικά και για τους συντάκτες του, ο κ. υπουργός τηρεί απαρέγκλιτα ένα ειδικά προσαρμοσμένο εναντίον τους υβρεολόγιο. Θαυμάστε: «Υπό το κράτος της σύγχυσης και της πνευματικής ασυναρτησίας επιχειρεί ανοήτως τη συσκότιση, τη διαστρέβλωση, τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης». Αυτά γράφτηκαν από τον κ. Γιαννόπουλο, σε επιστολή του, που δημοσιεύτηκε στις 24/2/98 στην «Ελευθεροτυπία», αφορούσαν, φυσικά, το «Ριζοσπάστη» και εκτοξεύτηκαν με αφορμή το εξώδικο που είχε τότε αποστείλει ο κ. υπουργός προς την εφημερίδα.
• Στην ίδια εκείνη επιστολή, η οποία είχε αποδέκτη την ΕΣΗΕΑ, ο κ. υπουργός συμπλήρωνε - με την ίδια αβρότητα πάντα - τα εξής, επιτιθέμενος πια και στην ΕΣΗΕΑ, η οποία κατήγγειλε τις τότε μεθοδεύσεις του κατά του «Ριζοσπάστη»: «Το σωματείο σας ζητά, με αυθάδεια και τα ρέστα από εμέ τον υβρισθέντα... Και εκεί που ασχημονούν και εγκληματούν (σ.σ.: ο «Ρ» και οι συντάκτες του, δηλαδή) ζητούν και τα ρέστα ότι πλήττεται τάχα η ελευθεροτυπία, ότι κινδυνεύουν οι "ελευθερίες" και ζήτω η ασυδοσία, η αυθαιρεσία, ο δημοσιογραφικός - κομμουνιστικός κουτσαβακισμός... με τους βρώμικους κονδυλοφόρους του ΚΚΕ... συμπορεύεστε με τους λασπητζήδες του "Ριζοσπάστη"...».

***

Πρώτον, δεν είναι καινούρια σύλληψη του κ. Γιαννόπουλου ότι οι εφημερίδες πρέπει να διώκονται, όταν δημοσιεύουν πράγματα, τα οποία τα δηλώνουν τρίτοι και τα οποία δεν τον «κολακεύουν». Αυτή την περίοδο, ο κ. Γιαννόπουλος ζητά από το «Ρ» μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, επειδή η εφημερίδα δημοσίευσε τα όσα έλεγε ο κ. Κατριβάνος για τον κ. Γιαννόπουλο. Πριν δυο χρόνια, απειλούσε το «Ρ» ότι θα τον στείλει στα δικαστήρια, επειδή η εφημερίδα δημοσίευσε ανακοίνωση της Πανθεσσαλικής Επιτροπής Αγροτών. Το αιτιολογικό του κ. Γιαννόπουλου ήταν ότι η απόφαση της Πανθεσσαλικής περιείχε αναφορά στο πρόσωπό του και καλούσε το «Ρ» να προβεί σε δήλωση μετανοίας (!) επειδή τη δημοσίευσε!

Δεύτερον, ο κ. Γιαννόπουλος είναι από τους υπουργούς, που συνηθίζουν να στέλνουν προσωπικά ...«ραβασάκια» στους δημοσιογράφους, με τα οποία - ραβασάκια - σχολιάζει τα γραφόμενά τους. Οι σχολιασμοί, δε, του κ. υπουργού, με τους οποίους απευθύνεται προς τον «ενοχλητικό» δημοσιογράφο, ενίοτε, ξεκινούν και τελειώνουν με τη φράση: «Ω, αρχιηλίθιε»! (σ.σ.: για όποιον ενδιαφέρεται να δει τέτοια «ραβασάκια», διατηρούμε προσωπικό αρχείο...).

Τρίτον, ο κ. υπουργός είναι από εκείνους τους πολιτικούς άντρες, που σπεύδουν να απειλούν δημοσιογράφους ότι «θα κάτσουν στο σκαμνί», κάθε φορά που εκείνοι «δίνουν βήμα στους αντιπάλους του», όπως ο ίδιος λέει.

Αυτά. Προς το παρόν. Και μην το ξεχάσουμε. Να τον χαίρεται τον υπουργό του ο ...καθηγητής κ. Σημίτης.