«Δεν αντέχουμε άλλα μέτρα! Η ικανοποίηση των αναγκών μας δεν μπορεί να περιμένει!». Τα παραπάνω σημείωνε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας στην ανακοίνωσή της, με την οποία καλούσε τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας να μη δεχθούν το εκβιαστικό δίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση με το δημοψήφισμα, να αρνηθούν να γίνουν συνένοχες στα αντιλαϊκά παζάρια, να μην κάνουν βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις τους. Την περασμένη Πέμπτη, στην παναττική τους σύσκεψη, οι σύλλογοι και οι ομάδες συζήτησαν για τα πρώτα συμπεράσματα από το μαζικό άνοιγμα που πραγματοποίησαν, τόσο πριν το δημοψήφισμα όσο και μετά από αυτό, παίρνοντας μέρος στις κινητοποιήσεις που οργάνωσε το ΠΑΜΕ. Η ετοιμότητα που έδειξαν να απευθυνθούν σε χιλιάδες γυναίκες, να συζητήσουν μαζί τους για την ΕΕ και το χαρακτήρα της, για την ανάγκη ο λαός να σπάσει τα δεσμά της, έχει ήδη δώσει τη σκυτάλη στη δράση που ακολουθεί: Στην προσπάθεια οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών να μην υποχωρήσουν μπροστά στο νέο μνημόνιο που τους σερβίρουν κυβέρνηση και ΕΕ, μαζί με όλα τα κόμματα που τη στηρίζουν. Να μην απογοητευθούν, να μην μείνουν σαστισμένοι θεατές μπροστά στις εξελίξεις, αλλά να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της οργάνωσης και της διεκδίκησης.

Η σημασία που αποκτά στις παρούσες συνθήκες το μέτωπο της αλληλεγγύης, υπογραμμίστηκε εισηγητικά από την αντιπρόεδρο της ΟΓΕ, Χριστίνα Σκαλούμπακα: «Αυτές τις δύσκολες ώρες, η λαϊκή οικογένεια χρειάζεται ένα γερό αποκούμπι: Είναι η λαϊκή οργάνωση και αλληλεγγύη, μέσα από τα εργατικά και συνταξιουχικά σωματεία, τους συλλόγους γυναικών της ΟΓΕ, τις επιτροπές ανέργων, τις ενώσεις και τους συλλόγους αυτοαπασχολούμενων. Αυτή είναι η δική μας συμμαχία ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ, που δεν παζαρεύει τα λαϊκά συμφέροντα», σημείωσε και πρόσθεσε: «Σε αυτή την κατεύθυνση συμφωνήσαμε με τις δυνάμεις της κοινωνικής συμμαχίας για τη συγκρότηση κεντρικής επιτροπής για την οργάνωση της αλληλεγγύης, καλώντας εργατικά συνδικάτα, μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος να πρωτοστατήσουν στη συγκρότηση αντίστοιχων επιτροπών αλληλεγγύης σε γειτονιές και τόπους δουλειάς. Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε γυναίκες που στην οικογένειά τους δουλεύει μόνο ένας ή κανένας, σε νέες άνεργες, σε γυναίκες απλήρωτες, απολυμένες ή υπό απόλυση. Σε αυτοαπασχολούμενες που βρίσκονται σε δεινή θέση. Σε οικογένειες που συντηρούν ΑμΕΑ, ηλικιωμένους, χρόνια πάσχοντες».

Η σύσκεψη των Συλλόγων και των Ομάδων της Αττικής δεν εφοδίασε μόνο με πείρα και συμπεράσματα τις γυναίκες που την παρακολούθησαν αλλά και με την ανακοίνωση της ΟΓΕ, που αποτελεί προσκλητήριο αγωνιστικής διεκδίκησης. Με την ανακοίνωση αυτή στο χέρι, οι δυνάμεις της ΟΓΕ καλούν τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις νέες μητέρες να εμπιστευτούν τα όπλα που δεν έχουν δοκιμάσει μέχρι τώρα: «Την οργάνωσή μας, τη διεκδίκηση ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας, την αλληλεγγύη». Στην ανακοίνωσή της, μεταξύ άλλων, η ΟΓΕ αναφέρει τα εξής:

«Δεν κάνουμε σπιθαμή πίσω από τις διεκδικήσεις μας για την ανάκτηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα τα χρόνια της κρίσης, για την κατάργηση των μνημονίων. Οι εκβιασμοί και ο αντιλαϊκός λογαριασμός επιστρέφονται ως απαράδεκτοι!

Αποτελεί θράσος να ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός ότι είναι "προοδευτικό" να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις εισφορές Υγείας, περικόπτοντας μόνο από τις συντάξεις 860 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Είναι πρόκληση να παρουσιάζει ως "προοδευτικό" μέτρο το ότι οι μητέρες με ανήλικα θα παίρνουν σύνταξη στα 67! Προοδευτικό είναι να επανέλθει η πενταετής διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, στα 60 χρόνια για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, 55 χρόνια και 50 χρόνια αντίστοιχα για όσους και όσες εργάζονται στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Είναι προκλητικό το "δόλωμα" που ρίχνει ο πρωθυπουργός για την επέκταση της άδειας μητρότητας στα δύο χρόνια, ώστε να μένουν οι μητέρες στο σπίτι για να καλύπτουν τα κενά από την εμπορευματοποίηση και τη συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών και δομών για τη λαϊκή οικογένεια. Αυτές οι απόψεις αξιοποιούνταν και παλιότερα από τις κυβερνήσεις, στο όνομα της κρίσης και των αυξημένων ποσοστών ανεργίας. Από την άλλη μεριά, κουβέντα δεν είπε για την ανάγκη να επανέλθει το επίδομα τοκετού για όλες τις γυναίκες.

Δεν αποδεχόμαστε τη λογική του "μικρότερου κακού": Να θεωρούμε δεδομένες τις απώλειες στο εισόδημα της οικογένειάς μας, σε δικαιώματα, και να περιμένουμε τη "Δευτέρα Παρουσία" για να μας επιστραφούν δικαιώματα που χάσαμε. Αυτή η λογική οδηγεί μόνο σε νέες απογοητεύσεις, μας φορτώνει με νέες θυσίες.

Τέρμα η κοροϊδία! Κυβέρνηση και τρόικα συμφώνησαν από την αρχή για το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Γιατί υπηρετούν τον ίδιο ματωμένο δρόμο, που είναι αδιέξοδος για τη λαϊκή οικογένεια:

Το δρόμο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τα δεσμά της και τα μνημόνια διαρκείας για όλες τις γυναίκες, για όλους τους λαούς της. Από την ίδια μας την πείρα γνωρίζουμε ότι μέσα στο "καβούκι" της ΕΕ και στο όνομα της "ισότητας των φύλων", μας πήραν όσα δικαιώματα είχαμε κατακτήσει με αγώνες, ενισχύθηκε η ανισοτιμία των γυναικών της λαϊκής οικογένειας. Αυτές τις "αξίες" υπερασπίζεται από τη "ληξιαρχική πράξη" γέννησής της.

Το δρόμο της αναγνώρισης του χρέους, ένα χρέος που δε δημιουργήσαμε εμείς και καλούμαστε να το πληρώνουμε "εγκαίρως και στο ακέραιο", όπως είχε δηλώσει και η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες.

Το δρόμο της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, που το λίπασμά της είμαστε εμείς, ένα ματωμένο γρανάζι στη μηχανή της κερδοφορίας τους. Στο όνομα της "εθνικής ομοψυχίας" θέλουν να στενάζουμε εμείς για να μπορούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι να παίρνουν "οξυγόνο" για την ανάκαμψή τους.

Η απογοήτευση και η αποδοχή του νέου μνημονίου από το λαό είναι "βούτυρο στο ψωμί" κυβέρνησης - δανειστών - μονοπωλίων και όσων κόμματων τους στηρίζουν, για να επιβάλουν νέες θυσίες διαρκείας για τις λαϊκές οικογένειες.

Οσοι παρουσιάζουν ως διέξοδο για το λαό την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή, κρύβουν ότι και σ' αυτήν την περίπτωση θα βασιλεύει η εκμετάλλευση και θεός θα είναι τα κέρδη των αρπακτικών του μόχθου μας, σε άλλο όμως νόμισμα. Συμφωνία ή Grexit είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που χρεοκοπεί τη λαϊκή οικογένεια!

Ο δικός τους δρόμος είναι στρωμένος με τεράστιες αντιθέσεις και ανταγωνισμούς για τη μοιρασιά της πίτας ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους, ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΔΝΤ και Ευρωζώνη, Γερμανίας με Γαλλία, Ιταλία, που εμπλέκει εμάς και τις οικογένειές μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Δίνουμε τη δική μας απάντηση: Λαϊκή οργάνωση, με ενημέρωση και συζήτηση στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στις σχολές. Αγωνιστική δράση για να επιβάλουμε τη θέληση και το δίκιο μας, να διεκδικήσουμε όσα αξίζουν σε μας και τα παιδιά μας, στους παραγωγούς του πλούτου, έξω από τα δεσμά της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων. Ούτε ώρα χαμένη! Οχι στα μνημόνια διαρκείας!».