Η Ζόγια γεννήθηκε τη μέρα που πέθανε ο Λένιν. Τα παιδικά της χρόνια συμπίπτουν με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Από μικρή δείχνει κλίση στο διάβασμα και κυρίως για βιβλία της Ιστορίας και της κλασικής Ρωσικής Λογοτεχνίας. Ο θάνατος του πατέρα ενός συμμαθητή και φίλου της στον Εμφύλιο Πόλεμο της Ισπανίας τής αποκαλύπτει τον κίνδυνο του φασισμού, αλλά ταυτόχρονα εμπεδώνει μέσα της την έννοια του καθήκοντος προς τη σοσιαλιστική πατρίδα. Οργανώνεται στην Κομσομόλ το 1938 και τον Οκτώβρη του 1941, μαθήτρια ακόμα της 10ης τάξης, κατατάσσεται εθελόντρια στο παρτιζάνικο τμήμα της οργάνωσής της.

Η Ζόγια συλλαμβάνεται από τους φασίστες, το Νοέμβρη του 1941, κατά τη διάρκεια επιχείρησης. Στις 29 Νοέμβρη 1941, στο κατεχόμενο από τους ναζί χωριό Πετρίσεβο στα περίχωρα της Μόσχας, εκτελείται διά απαγχονισμού, αφού πρώτα υπέστη φρικτά βασανιστήρια.

Μία χαρακτηριστική στιγμή από την ανάκρισή της, όπως την κατέθεσαν, ηχογραφημένα, σε ειδική επιτροπή της Κομσομόλ, οι κάτοικοι του Πετρίσεβο το Φλεβάρη του 1942, αμέσως μετά την απελευθέρωση του χωριού από τον Κόκκινο Στρατό: «Τη ρωτάει ο Γερμανός: "Πού είναι ο Στάλιν;". Εκείνη απάντησε: "Ο Στάλιν είναι στο πόστο του!..."».