Eurokinissi

Ν. Κοτζιάς - Β. Νούλαντ: Η κυβέρνηση τήρησε «σιγή ιχθύος» για όσα συζήτησε και συμφώνησε με την Αμερικανίδα υφυπουργό Εξωτερικών

Στόχος της κυβέρνησης είναι, παίζοντας παντού το χαρτί της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας, συμμετέχοντας στους επικίνδυνους για το λαό ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και διαμεσολαβώντας στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς, να αναγνωριστεί η προσφορά της, βασικά από ΗΠΑ και ΕΕ. Και μέσα στα άλλα «λάφυρα» (π.χ. ένα ορισμένο προβάδισμα έναντι άλλων μονοπωλίων της Αν. Μεσογείου στην εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πόρων και εμπορικών διαύλων) να αποσπάσει στα παζάρια με τους πιστωτές (για την παραπέρα διαχείριση του χρέους) ρυθμίσεις μιας πιο χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής προς μεγαλύτερη χρηματοδότηση των μονοπωλίων.

'Η, όπως το είπε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, την Τετάρτη στη Βουλή: «Το πρώτο πράγμα που προσπάθησα να κάνω ως υπουργός Εξωτερικών για διαπραγματευτικούς λόγους ήταν να λάβω μέτρα, ώστε να μετακινηθεί η θεματολογία από τα της οικονομίας αποκλειστικά (...) σε μία πολιτική αντίληψη των πραγμάτων που συνδέεται και με τη γεωπολιτική θέση. Να υπογραμμίσει κανείς τις επιπτώσεις όλων αυτών των πολιτικών που έχουν επιβληθεί στη χώρα την τελευταία πενταετία, σε ό,τι αφορά τη γεωπολιτική της θέση και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται και το οποίο χαρακτηρίζεται από μία μεγάλη ρευστότητα (...) ένα "τρίγωνο" (Ουκρανία, Λιβύη, Μέση Ανατολή) αστάθειας και αποσταθεροποίησης από σειρά δυνάμεων, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται η Ελλάδα, η οποία, στο βαθμό που σταθεροποιείται και λύνει τα προβλήματά της, μεταφέρει έστω και μικρά κύματα σταθεροποίησης στην περιοχή».

Πρόσθεσε: «Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι (...) "τόσα σας χρωστάμε - τόσα μας χρωστάτε", πάνω από όλα υπάρχει ένα πολιτικό πρόβλημα (...) Σε αυτό το πολιτικό πρόβλημα ο συσχετισμός ισχύος της Ελλάδας με τους άλλους είναι πολύ καλύτερος (...) από ό,τι είναι στον οικονομικό τομέα. Στον οικονομικό τομέα είμαστε πολύ πιο αδύνατοι, εδώ είμαστε πιο ισχυροί. Μου είναι πιο εύκολο να διαπραγματεύομαι με το πολιτικό ζήτημα, παρά να διαπραγματεύομαι μόνο χρηματοπιστωτικά».

Σε αυτή τη βάση κινήθηκαν οι συζητήσεις εδώ της Νούλαντ. Μια επιτόπια παρουσία στην Αθήνα του αμερικανικού παράγοντα για απευθείας συνεννοήσεις με την ελληνική κυβέρνηση, λόγω του έντονου «ενδιαφέροντος» των ΗΠΑ για την εξέλιξη των παζαριών με την ΕΕ, καθώς οι Αμερικανοί διατηρούν στην Ευρωζώνη ισχυρά συμφέροντα.

Σημειωτέον, το κατά τ' άλλα λαλίστατο Μαξίμου, που καθημερινά βγάζει σειρά «non papers» επί παντός του επιστητού, δεν δημοσιοποίησε τίποτε για όσα λέχθηκαν στη συνάντηση Νούλαντ με τον Αλ. Τσίπρα, αποφεύγοντας να ενημερώσει το λαό τι παζαρεύει, τι ζητά, τι δίνει και πού πάει να τον μπλέξει.

Νούλαντ και Τσίπρας απέφυγαν ακόμα και ...εθιμοτυπικές δηλώσεις. Οπως αποφεύχθηκαν και μετά τη συνάντηση Νούλαντ - Κοτζιά. Τη συμφωνία «αφωνίας» τήρησε η Νούλαντ και μετά τη συνάντησή της με τον υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο. Ο μόνος που παρέκκλινε κατά τι από αυτή τη γενική κατεύθυνση. Σε δήλωσή του ανέπτυξε τη γραμμή της κυβέρνησης, που έχει ποντάρει πολλά στην αμερικανική στήριξη, στα παζάρια με τους δανειστές, τάζοντας στις ΗΠΑ και μερίδιο από τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες:

«Είχαμε μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση επάνω στα θέματα που αφορούν την Αμυνα και όχι μόνο. Της εξήγησα (σ.σ.: της Νούλαντ) ότι είναι μια ιδιαίτερη στιγμή, για τη Συμμαχία, για την Ελλάδα και για τις ΗΠΑ, η βοήθεια των ΗΠΑ στη σκληρή στάση που διατηρεί η Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα. Υπάρχουν δυνατότητες πολλαπλών συνεργασιών και στον τομέα της Ενέργειας και στον τομέα της Αμυνας».

Από αμερικανικής πλευράς διακινήθηκε μόνο μια γενικόλογη ανακοίνωση από την πρεσβεία τους, που λέει ότι η Νούλαντ βρήκε «πολύ καλές» τις συζητήσεις της με την κυβέρνηση, με την οποία συζήτησε «ένα ευρύ φάσμα διμερών και περιφερειακών ζητημάτων», όπως «θέματα ασφάλειας και άμυνας, την Ουκρανία, τον συνασπισμό ενάντια στο ISIL (σ.σ.: τζιχαντιστές), καθώς και θέματα Ενέργειας».

Η συζήτηση με την Αμερικανίδα περί ISIL έρχεται ενώ πληροφορίες καταδεικνύουν ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να συμβάλει σε αποστολές εναντίον των τζιχαντιστών, καθιστώντας την Ελλάδα προκεχωρημένο φυλάκιο των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, παραχωρώντας τη βάση της Σούδας, κρίσιμη υποδομή για υποστήριξη αεροναυτικών επιχειρήσεων στην ευθεία από Λιβύη έως Συρία και Ιράκ.

Εξάλλου, τη Δευτέρα, το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, με τη σύμφωνη γνώμη του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, Ν. Χουντή, πήρε αποφάσεις που ανοίγουν δρόμο για «στρατιωτική δράση» στη Μέση Ανατολή με πρόσχημα το ISIL.

Π.χ. στα «Συμπεράσματα» του Συμβουλίου, τα οποία συνυπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, γράφεται ξεκάθαρα ότι «η ΕΕ θα χρησιμοποιήσει όλα τα σχετικά εργαλεία της για να αντιμετωπίσει την απειλή του ISIL/Da'eshκαι τη βίαιη ιδεολογία του». Οτι «η ΕΕ καλεί όλους τους διεθνείς παράγοντες, και ιδίως τις χώρες της περιοχής, να παίξουν έναν εποικοδομητικό ρόλο στην αντιμετώπιση των κρίσεων, καθώς η εμπλοκή τους είναι απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθεί περιφερειακή και διεθνής σταθερότητα και να βρούμε βιώσιμες λύσεις». Οτι «η ΕΕ υποστηρίζει τις προσπάθειες του παγκόσμιου συνασπισμού για την αντιμετώπιση του ISIL/Da'esh, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής δράσης, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο». Και ότι «η στρατιωτική δράση σε αυτό το πλαίσιο είναι αναγκαία».

Μάλιστα, η κυβέρνηση κινείται ήδη για την προετοιμασία σχετικού άλλοθι. Ο Ν. Κοτζιάς περιέγραψε στη Βουλή «πρωτοβουλία» της κυβέρνησης για «τους χριστιανικούς πληθυσμούς στη Μέση Ανατολή (...) κοινότητες (...) οι οποίες υφίστανται πολλαπλές επιθέσεις και καταστροφές από την πλευρά δυνάμεων που κινούνται εκεί (...) Η πρωτοβουλία μας έχει εξελιχθεί σε μία πρωτοβουλία συντονισμού με Κύπρο, Ιταλία, Γαλλία και Ολλανδία (...) Εχουμε ετοιμάσει ένα κείμενο, το οποίο συμφωνήσαμε μαζί με τους εταίρους που έχουμε πάρει αυτήν την πρωτοβουλία και αποβλέπουμε το Μάιο να κάνουμε μία Διεθνή Συνδιάσκεψη, που θα θέσει στο επίκεντρο της προσοχής αυτούς τους πληθυσμούς, αλλά και την πολυεθνικότητα, την πολυθρησκευτικότητα και την πολυπολιτισμικότητα που υποστηρίζουμε σε ό,τι αφορά αυτές τις περιοχές»...

Σε ό,τι αφορά το Ουκρανικό, και καθώς η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να αναδειχτεί σε προνομιακό συνομιλητή της Ρωσίας ανάμεσα στις άλλες χώρες της ΕΕ, η Νούλαντ είδε τον Τσίπρα λίγες βδομάδες πριν αυτός μεταβεί στη Μόσχα (8 Απρίλη), και με νωπές ακόμα δηλώσεις της για τις σχέσεις Ελλάδας - Ρωσίας:

«Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και θέλουμε την Ελλάδα να έχει μια κανονική σχέση με τη Ρωσία (...) Μια σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Ρωσία ήταν πολύ χρήσιμη στο παρελθόν σε ό,τι αφορά τη μετάδοση σαφών μηνυμάτων. Και θα ήθελα να συνεχιστεί».

Θυμίζουμε ότι τη Μόσχα έχουν επισκεφτεί ήδη ο Κοτζιάς και ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Κ. Ησυχος, ενώ στις 9 Μάη μεταβαίνει εκεί και ο Καμμένος. Επιπλέον, η πρώτη συνάντηση του Τσίπρα ως πρωθυπουργού ήταν με τον Ρώσο πρέσβη στην Αθήνα, Α. Μάσλοφ.

Τι «πουλάνε» στους Ρώσους; Ενδεικτικά όσα είπε ο Ησυχος μεσοβδόμαδα στο ρωσικό πρακτορείο «Σπούτνικ»: «Η κυβέρνησή μας προσπαθεί σήμερα να διευρύνει την πολύπλευρη διεθνή συνεργασία, όχι μόνο στο πλαίσιο της ΕΕ, αλλά και πέραν αυτής. Γι' αυτό, θεωρούμε σημαντικούς εταίρους όχι μόνο τη Γερμανία, αλλά και τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Επίσης, θέλω να επισημάνω ότι μέρος της στρατηγικής μας είναι η ενίσχυση της συνεργασίας μας με τις χώρες των BRICS», ήτοι Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική.

Βέβαια, αυτά τα ανοίγματα και τα «πήγαινε - έλα» γίνονται ενώ η κυβέρνηση διατηρεί τις βάσεις και τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία, συμμετέχει στις ευρωατλαντικές στρατιωτικές «Ασκήσεις Συνεκπαίδευσης», στις «Ασκήσεις Χειρισμού Κρίσεων», στην υλοποίηση του «Σχεδίου Δράσης Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ». Παίρνει, δηλαδή, μέρος στην προετοιμασία του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού για ενδεχόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία με αντικείμενο την παραπέρα διείσδυση ευρωατλαντικών μονοπωλίων στις πρ. Σοβιετικές Δημοκρατίες.

Παραπέρα, υιοθετεί τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα για συμμετοχή της Ελλάδας στην «πάταξη της τρομοκρατίας» και την «ενεργειακή ασφάλεια», που χρησιμοποιήθηκαν και την προηγούμενη περίοδο για εξαπόλυση πολέμων από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή. Κι όλα αυτά για μια γεωστρατηγική αναβάθμιση, από την οποία τάχα θα ωφεληθεί ο λαός.

Η ενσωμάτωση της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, οι πάμπολλες «υπηρεσίες» της εκεί ούτε εξασφάλισαν, ούτε θα εξασφαλίσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Απόδειξη γι' αυτό οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, οι μεθοδεύσεις για οριστική διχοτόμηση στο Κυπριακό. Γενικά, η τουρκική προκλητικότητα που εκδηλώνεται εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου, με τους Αμερικανούς τροφοδότες της και επικυρίαρχους, γι' αυτό και η Αγκυρα δεν πρόκειται να κάνει πίσω.

Κάτι που παραδέχτηκε και ο Κοτζιάς μιλώντας στη Βουλή. Αναφερόμενος στην πρόσφατη τουρκική πρόκληση να επιχειρήσει πολύμηνη δέσμευση τεράστιας περιοχής στο Αιγαίο, για στρατιωτικά γυμνάσια, πριν τελικά η Αγκυρα αναδιπλωθεί διπλωματικά, ο Ελληνας ΥΠΕΞ εκτίμησε: «Τα μάζεψε μόνιμα; Οχι. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν θεωρήσει σκόπιμο να φτιάξει κάτι πιο καλά, πιο οριοθετημένο, θα το κάνει, θα το προσπαθήσει».

Μάλιστα, επιβεβαίωσε ότι η τουρκική πρόκληση εκδηλώθηκε ενώ η Αθήνα εμφανιζόταν θετική να ξαναξεκινήσουν συζητήσεις για τα περιλάλητα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών: «Τα ΜΟΕ τα είχαμε προτείνει δύο μέρες πριν στην Τουρκία, πριν κάνουν αυτή την πράξη τους (...) δύο μέρες αφότου ανακοινώσαμε σε όλους τους διεθνείς παράγοντες ότι θα πάμε τελικά για ΜΟΕ, δύο μέρες μετά πήραν τα μέτρα που πήραν οι Τούρκοι για να μας εκβιάσουν και να συσσωρεύουν προβλήματα στην επικείμενη διαπραγμάτευση» (για τις ελληνοτουρκικές διαφορές), είπε, επιβεβαιώνοντας και την περιορισμένη αξία που έχουν τέτοια μέτρα εφόσον εκτυλίσσονται στο πλαίσιο των διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου και με οξυμένες τις ενδοαστικές αντιθέσεις.

Μ' αυτά και μ' άλλα γίνεται ολοφάνερο ότι η συνέχιση της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς γίνεται μόνο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, και μόνο κινδύνους γεννά για το λαό. Είναι κρίσιμο, λοιπόν, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να μη βάλουν πλάτη στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη συμμετοχή της Ελλάδας που προωθεί η συγκυβέρνηση.