Εργα ζωγραφικής, δημιουργίες των τελευταίων χρόνων παρουσιάζει ο Κώστας Παπασταμούλης στην έκθεση έργων του που φιλοξενείται στο Χώρο Σύγχρονης Τέχνης «Αμυμώνη» (πλατεία Ν. Μπότσαρη 1, Ιωάννινα). Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 13 Ιουνίου.

Με έκθεση της Λίζας Σωτίλη εγκαινίασε η γκαλερί «Βουρκαριανή» (Βουρκάρη, Κέας) τη θερινή περίοδο. Η έκθεση, που περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, καλλιτεχνικό κόσμημα και κατασκευές χρηστικών αντικειμένων, μεταφέρθηκε από το Μιλάνο, όπου η «Βουρκαριανή» είχε παρουσιάσει (26-31/3) σε εκθεσιακό χώρο. Οπως σημειώνει η Αθηνά Σχινά, «η ευρηματικότητα και η φαντασία της είναι ανεξάντλητες, κατορθώνοντας να μεταμορφώνουν και τα πλέον ευτελή και αδιάφορα υλικά σε ενδιαφέρουσες φόρμες και πολύτιμα για τις ποιότητές τους αντικείμενα». Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 25 Ιουνίου.

Εργα τεσσάρων δεκαετιών του Μιχάλη Κατζουράκη παρουσιάζονται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Η αναδρομική έκθεση περιλαμβάνει το μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο κομμάτι της δουλιάς του καλλιτέχνη. Με στόχο να δοθεί μια σφαιρική εικόνα του έργου του, παρουσιάζεται η πορεία του από το 1965, τότε που ξεκινάει η αναζήτηση, ο πειραματισμός και η έρευνα ως την τελευταία του δουλιά, τα «Widows 2000», που βρίσκονται ακόμη σε φάση εξέλιξης. Την έκθεση συμπληρώνει ένα βιβλίο που επιμελήθηκε η Εφη Στρούζα και περιλαμβάνει δημιουργίες του καλλιτέχνη από το 1965-2001, καθώς και κείμενα για το έργο του.

Εκθεση γλυπτικής - κεραμικής της Αλντα Ρέις, φιλοξενείται στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης «ΟΜΜΑ» στα Χανιά της Κρήτης (Ελ. Βενιζέλου 43). Εκτίθεται, έως τις 16/6, μια ενότητα από γλυπτές δημιουργίες με πηλό και πορσελάνη. Ο συνδυασμός των υλικών αυτών έχει σκοπό να συνδυάσει δύο αντίθετους κόσμους. Ο ένας, αυτός του πηλού γκρε, είναι δουλεμένος παραδοσιακά, με βάση τις αρχές στην επεξεργασία του, σαν υλικό και με τρόπο που η καλλιτέχνις τον διδάχτηκε. Τραχύς και αδρός, με χοντρές υφές, σύμβολο της παράδοσης και του σεβασμού προς αυτήν, ο πηλός «πιέζει» τον άλλον, αυτόν της πορσελάνης, λεπτεπίλεπτης, ευαίσθητης και δουλεμένης με νέους τρόπους, μη παραδοσιακούς, αλλά αντίθετα πειραματικούς και πρωτότυπους. Ο συνδυασμός αυτός είναι η προσπάθεια της Αλντα Ρέις να «σπάσει» το κατεστημένο και να εκφράσει τις ευαισθησίες, τους φόβους και τις αναζητήσεις της, πέρα από τους περιορισμούς.