Με αφορμή την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» (ΔΗΠΑΚ) ΑΕΙ καλεί με ανακοίνωσή της, όλους τους πανεπιστημιακούς και εκπαιδευτικούς ΤΕΙ να μπουν στη δράση, να παλέψουν για τα καθημερινά προβλήματα και η πάλη αυτή να συνδυαστεί με εκείνη για ριζική αλλαγή της κοινωνίας που θα έχει ως κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία.

Η ανακοίνωση της ΔΗΠΑΚ ΑΕΙ έχει ως εξής:

«Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά ξεκίνησε κουβαλώντας τα συσσωρευμένα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η εφαρμογή της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων για επιχειρηματικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σ' αυτά αναμένεται να προστεθούν και άλλα, καθώς η ιδιωτικοποίηση μόνο τα πρώτα της βήματα έχει κάνει.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί κατά κόρον το βασικό της όπλο, τον οικονομικό στραγγαλισμό των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, για να τα εξωθήσει σε ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, ώστε να βγάλουν τα έξοδα λειτουργίας τους. Ηδη εμφανίζονται "διάφορα φρούτα", κυρίως στο πλαίσιο της "διά βίου μόρφωσης" που θεσμοθετήθηκε κατ' εντολή της ΕΕ. Τα ΑΕΙ υποχρεώνονται να λειτουργήσουν με ακόμα πιο χαμηλούς προϋπολογισμούς, με αποδεκατισμένο διδακτικό, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό με προφανείς τις συνέπειες στην ποιότητα της διδασκαλίας και της έρευνας, αλλά και στη φοιτητική μέριμνα. Σοβαρή ευθύνη έχουν στο θέμα αυτό οι διοικήσεις των Ιδρυμάτων που, παρά τις όποιες χλιαρές αντιδράσεις που πρόβαλαν, προωθούν και εφαρμόζουν στο σύνολό του τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής. Οι νέες μειώσεις που προβλέπονται στο σχέδιο προϋπολογισμού για το 2015 θα φτάσουν τον κόμπο στο χτένι. Ταυτόχρονα, η κλοπή των μισθών μας και η φορομπηχτική πολιτική κάνουν δύσκολη την αξιοπρεπή διαβίωση, ενώ η καταλήστευση των εισφορών μας στα ασφαλιστικά μας ταμεία μειώνει συντάξεις και εφάπαξ. Με αυτό τον τρόπο, οικοδομείται το νέο πρότυπο πανεπιστημιακού - "κυνηγού" εισοδημάτων από άλλες δραστηριότητες και ειδικά από την επιβολή διδάκτρων.

Είναι απαραίτητη και επιτακτική ανάγκη η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, που μειούμενη συνεχώς τα τελευταία χρόνια οδηγεί τα ΑΕΙ σε αδυναμία εκπλήρωσης του ρόλου τους. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε άμεσα:

• Να σταματήσει ο μισθολογικός κατήφορος των Καθηγητών και Λεκτόρων και να αποκατασταθεί το ύψος των μισθών με άμεση κάλυψη των απωλειών των τελευταίων χρόνων.
• Να καθιερωθεί η σύνταξη στο 80% του μισθού του τελευταίου εργασιακού έτους.
• Να θεσμοθετηθεί η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση, που είναι η μόνη διέξοδος για την αναβάθμιση του πανεπιστημιακού λειτουργήματος, παράλληλα να καταργηθεί ο επιδοματικός χαρακτήρας του μισθολογίου με ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό, και να δοθούν οι αναγκαίες αυξήσεις, ώστε να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς και να αντιμετωπίζουμε τις σύγχρονες ανάγκες διαβίωσης και επιστημονικής ενημέρωσης.
• Να καταργηθεί η δυνατότητα να ιδρύονται εταιρείες είτε από τα ίδια τα πανεπιστήμια, είτε από μέλη ΔΕΠ. Να αποσυρθούν άμεσα τα ΠΔ για την ίδρυση ΝΠΙΔ.
• Να μην επιβληθούν δίδακτρα σε κανέναν "κύκλο" σπουδών και να καταργηθούν όπου υπάρχουν. Δεν αποδεχόμαστε "μισθολογικά συμπληρώματα" από δίδακτρα.

Η μη προκήρυξη νέων θέσεων ΔΕΠ, η μη αναπλήρωση όσων συνταξιοδοτούνται, αλλά και ο νέος θεσμός των συμβασιούχων διδασκόντων (με "αυτοχρηματοδότηση") μαζί και η ανάθεση αυτοδύναμης διδασκαλίας σε ΕΕΔΙΠ, καθώς και η πρόταση του υπουργού μας να διδάσκουν και οι συνταξιούχοι, οδηγούν στην αλλοίωση του χαρακτήρα των εργασιακών σχέσεων, αλλά και του λειτουργήματός μας. Το πρότυπο του καθηγητή που προωθεί η άρχουσα τάξη είναι αυτό του επιχειρηματία που θα διευθύνει μια επιχείρηση παραγωγής κερδοφόρας γνώσης και, ταυτόχρονα, θα πουλά εκπαιδευτικά προϊόντα στους φοιτητές - πελάτες. Εννοείται ότι ο καθηγητής θα περιστοιχίζεται από υποταχτικούς, όπως την εποχή που υπήρχαν οι έδρες.

Η πολιτική της εμπορευματικοποίησης αλλοιώνει και το χαρακτήρα της επιστημονικής έρευνας, την εκφυλίζει κατευθύνοντάς την αποκλειστικά σε εμπορικά εκμεταλλεύσιμες καινοτομίες. Οι λιγοστές χρηματοδοτήσεις πετσοκόβονται και οι ελπίδες αποτίθενται στο νέο ΕΣΠΑ το οποίο, έτσι κι αλλιώς, άλλους στόχους εξυπηρετεί.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν οι φοιτητές μας, τη στιγμή που η ανεργία και η υποαπασχόληση μαστίζουν τις οικογένειές τους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδα των σπουδών, είναι η επιβίωσή τους. Η "σπλαχνική" κυβέρνηση, αντί να τους βοηθήσει ενισχύοντας τη φοιτητική μέριμνα, βλέπει τη λύση στις μετεγγραφές που θα ερημώσουν τα περιφερειακά και θα ξεχειλίσουν τα κεντρικά πανεπιστήμια. Αποφάσισε να διαγράψει τους λεγόμενους "λιμνάζοντες φοιτητές", όχι μόνο για να απαλλάξει τα Ιδρύματα από ένα στοιχείο που μετρούσε αρνητικά στην αγοραία "αξιολόγησή" τους, αλλά και για να προωθήσει πολλούς από αυτούς στην ακριβοπληρωμένη κατάρτιση. Αυτό λειτουργεί και ως προειδοποίηση προς τους μη "λιμνάζοντες", ότι δηλαδή οφείλουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο προβλεπόμενο από τους νέους νόμους διάστημα, που είναι ασφυχτικό για τα παιδιά που προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα, προ παντός αυτά που σπουδάζουν μακριά από τις οικογένειές τους και είναι υποχρεωμένα να εργάζονται και συχνά να διακόπτουν τις σπουδές τους.

Δεν αρκεί κάποιος να αγανακτεί με αυτά που συμβαίνουν (και οι περισσότεροι αγανακτούν). Ολοι μας έχουμε σοβαρή ευθύνη αν δεν μπούμε στη δράση για να ανατρέψουμε τη διαμορφωνόμενη κατάσταση. Καμιά παραλλαγή κυβερνητικής διαχείρισης δε θα λύσει τα προβλήματα, δεδομένου μάλιστα ότι αυτοί που προετοιμάζονται να κατακτήσουν κυβερνητικούς θώκους υπηρετούν την ίδια στρατηγική με τους νυν κυβερνώντες, αυτή της ΕΕ, καθώς κατά βάση υποστηρίζουν και στην πράξη προωθούν την εμπορευματική Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η λύση δεν βρίσκεται σε πολιτικές που υποτάσσονται στις ορέξεις του κεφαλαίου και καβγαδίζουν για την εξουσία και για τη μορφή διαχείρισης. Η πάλη για τα καθημερινά προβλήματα θα είναι αποτελεσματική μόνον αν συνδυαστεί με την πάλη για ριζική αλλαγή της κοινωνίας, για μια κοινωνία που θα έχει ως κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία και όχι το επιχειρηματικό κέρδος.

Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική και ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».