Εως πρόσφατα, αστοί οικονομολόγοι και «αριστεροί», που τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να μάθουν οι εργάτες ότι ο καπιταλισμός δε γιατρεύεται, μόνο ανατρέπεται, έχουν χρησιμοποιήσει χίλια δυο επίθετα, για να περιγράψουν την οικονομική κρίση, χωρίς να αναφερθούν στο κεντρικό χαρακτηριστικό της ότι οι αιτίες της βρίσκονται στην ίδια τη ρίζα του καπιταλισμού. Εσχάτως, εξαιτίας δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι διάφορες εκδοχές διαχείρισής της, όλο και κάποια πράγματα λέγονται πιο καθαρά. Διαβάζουμε, για παράδειγμα, σε άρθρο στο «capital»: «Για να επέλθει η κάθαρση και να επανέλθει η οικονομία σε ένα νέο σημείο ισορροπίας, από το οποίο να ξεκινήσει ο ενάρετος κύκλος, απαιτείται μαζική απαξίωση, δηλαδή μαζική ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ "απαξιωμένων" παραγωγικών πόρων (οικονομικού και ανθρώπινου κεφαλαίου). Οι διαστάσεις αυτής της καταστροφής μπορεί να είναι αυτές ενός παγκοσμίου πολέμου ή αυτές που έγιναν στο μεγάλο κραχ του 1929».