Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ριζοσπάστη», θα προσθέσει διάταξη στο πολυνομοσχέδιο με την οποία θα παρακάμπτεται η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ
Στόχος της ρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση, κατ' απαίτηση της εργοδοσίας, είναι να παρακαμφθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 6 / 2012, με την οποία καταργούνταν η δυνατότητα της μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
Πάνω σ' αυτό το έδαφος, η πλειοψηφία των εργοδοτικών Ενώσεων αρνούνταν ακόμα και να προσέλθουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τις συμβάσεις, αφήνοντας να λήξει και η μετενέργεια, πριν οι εργοδότες επιβάλουν γενικευμένα τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Με την ίδια ΠΥΣ του 2012, ο κατώτερος μισθός καθοριζόταν στα 586 ευρώ μεικτά για τους άνω των 25 ετών και στα 511 για τους νεότερους, δίνοντας στους εργοδότες ένα ολοκληρωμένο «πακέτο» για τη μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας». Το σκέλος αυτό της ΠΥΣ κρίθηκε συνταγματικό από το ΣτΕ.
Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ για τις Συλλογικές Συμβάσεις |
Τη δυνατότητα αυτή κατάργησε η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου ορίζοντας (άρθρο 3, παρ. 1) ότι η προσφυγή μπορεί να γίνει αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Αυτό σήμαινε πρακτικά ότι η εργοδοσία δε θα συμφωνούσε ποτέ μια σύμβαση να παραπεμφθεί στον ΟΜΕΔ, ανεξάρτητα από την τύχη που θα είχε στη συνέχεια. Η απόφαση του ΣτΕ ακύρωσε την ΠΥΣ σημειώνοντας: «Η ρύθμιση της παρ. 1 του άρθρου 3 της ΠΥΣ 6 / 2012, με την οποία ορίστηκε ότι η προσφυγή στη διαιτησία προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση συμφωνία των μερών, αντίκειται στο άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, είναι ακυρωτέα».
Παρά το γεγονός ότι, και όταν λειτουργούσε ο ΟΜΕΔ, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρότεινε συμβάσεις στα μέτρα της εργοδοσίας, χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις πρέπει να δοθεί με όρους ταξικών και μαζικών αγώνων.